6 Tef îudo europaea.
a b. Linnaeo defcriptarum figuram, remiffionem, certo dijudicari ncquif,
dum de ipfiiîimo quod ante oculos habuit individuo, non confiât.
Quod autem iconem noitram attinet, ante omnia commemorandum e ft,
eandem ad exemplar ficcum exaratam effe, unde capitis rugae quaedam
non naturales, pedumque retraita pofitio repreheniionem judicum forte
merebuntur; fed quum teftarum charatteres bene et ad naturam exprelfi
fint, leviora ilia momenta eo facilius excufari poffe fpero.
Quam fub T . orbicularis nomine exhibet iUuftriif. de la Cepede figuram
et defcriptionem Tab. V . p. 126. ad noitram nullo modo quadrat, et perpe-
ram fynonymon.Europaeae Schneideri et Wulfenii fuae adhibuit; cujus Difci
colorem lucidum (affez claire) dicit, maculis minoribus ruffis afperfiim; nafum
acuminatum elongatum, caudam breviorem, p e d e s c l a v a t o s , r o t u n d a t o s ,
q u o r um d i g i t i u n g u ium o p e folum diftinguendi fuerint. Specimina pullos
fuiffe, quae defcripfit, vix quatuor pollices longos, ipfe fatetur ; absque omni dubio
autem ad aliam quamdam ipeciem, ordinis terreitris, funt referendi. T . luta-
ria ejusdem auctoris, Tab. IV . p. n 8 - , propius aliquantum ad noitram accedere
videtur, fi figuram male exaratam effe arguere licet ex e o , quod in defcriptione
pedes palmati dicantur, icon autem nihil tale exprimât; obitat autem exaltera
parte, quod nullam pitturae radiatae fcutellorum dorfalium fecerit nrentionem,
licet poitea pag. 136. de flava fua, de qua fententiam noitram itatim aperiemus,
dicat, earn magnam habere cum lutaria fimilitudinem. Figura haec' Cepediam
fimillima eit figurae Sebae Tab. LXXX. fig. 4. feu T . terreitri Ceilonicae minori
ejusdem auttoris, et folae caudae longitudine differì, quae brevior eit
apud Sebam. Quum autem te ita , buie figurae refpondens, mihi nondum
occurrerit, judicium de eadem fuipendere cogor:, moneo tamen, ea quae
de patria T . lutariae fuae profert de la Cepede, aeque ambigua effe, quam Synonyma
ibidem colletta. Maximam contra fimilitudinem cum noitra habet,
ipfamque hujus quafi imaginem fiitit Tefludo flava Cep. Tab. VI. p. 135- ita»
ut praeter colorem te ila e , quam faturate viridem ( vert d’herbe foncé ) dicit,
nil defideretur; pitturam etenim fcutellorum, tamquam maculis parvis fia vis
approximatis et radiatis compofitam, deferibit, qualem in nulla alia, quam
in Europaea, hucusque deprehendimus. Quicumque igitur colorem hujus
fpeciei variabilem, et in aliis locis nigrum, in aliis fufeum, v e l badium,
effe
Tef ludo europaea. 7
effe perpenderit, eum in aliis locis etiam in virefeentem tranfire poffe, facile
nobiscum fibi perfuadebit. Notari quoque merentur, quae de patria Teitudinis
flavae dicit de la Cepede. „H a b ita t, inquit, T . flava non folum in America et in
,, Infula Adfcenfionis, unde (fit fides penes auttorem) ipeciei hujus individuum in
„Mufeo regio exitans allatum fuff; fed deprehenditur quoque in E u r o p a e
¿ „ a q u i s d u l c i b u s , u b i n u l lo a l io quam c o l o r i s d i f e r im i n e
! „ v a r i a t , qui interdum minus viridis e it .,, Porro autem p. 136. hanc
flavam multum fimilitudinis habere cum Lutaria afferit. Veroiimillimum itaque
videtur, illuitr. de la Cepede Teitudinem Europaeam communem pro per-
egrina habuiffe, et ipeciem novam perperam inde feciffe, dum Synonyma ejus-
dem aliis adhibuerit animalibus. Identitatem. Teitudinis flavae Cepedianae cum
Europaea, celeb. Schneider, in Beitrag. 2. p. 17. , quoque fufpicatus e it , quam
'quicunque figuram ejusdem cum noitra comparabit, fiicile concedet.
Specimina hujus fpeciei quaedam, ex Hetruria, benevolentia Amiciflimi
et Illuitris Prof. Targioni T b z z e tti, accepta, ftruttura, proportione et
configuratione omnium partium apprime cum noitra conveniunt; differunt tamen
colore, qui fpaäiceus vel badius dilutior magis e it, ut tamen lineolarum
flavarum radiata diipofitio obfervabilis fit, eadem qualis in ipecimine depitto •
caput contra et pedes magis nigricant, maculisque flavis adfperfa funt.
V ix ad eandem corporis magnitudinem increfcere videntur Teitudines
fluviatiles Etrufcae, qualem Hungaricae nancifcuntur. Specimina enim utrarum-
que, pro roaximis fuae familiae exliibita, menfura. inter fe differebant uti
fequitur:
Hungar. Etrufca.
' Longitudo, ab apice nafi ad caudae extremitatem, ßoll. 10. lin.6. p. 7. un. -
r 7 ■ - 4 ■ ~ 6.
Teitae fuperioris - . ,
Sterni - - , ____ __ ^
Caudae
Latitudo Teitae iliperioris - .
Sterni -
6. - 4. — 3.
3 . -------- 2. - - -
5. — - - 3. — .
M — ' * 2* — 6.
Ì. Altitodo totius teitae, (iterno nempe inclufo) ___ 3.__________ . . 2.
Teitudinem fluviatilem, quam Celti in Storia di Sardegna Tom. 3 pas rr
deferibit, fimillimam effe teitudinibus fluviatihbus aliarum Italiae p r o v in c i a l , ‘
mihi