
6 i8 p e n t a n d r i a - m o n o g y n i a .
ut male interpretatus est Linnæus. Corthusus, qui se-
mina ejus misit ad Matthiolum tunc in Bohemia de-
gentem , aut reperit Venetiis, aut in itineribus suis
per Syriam,quæ res demonstrat, hanc esse civem oræ
circummediterraneæ.
Usus. Syrupus ex foliis hujus plantæ laudatur in asthma-
te veluti remedium praestantissimum. Noduli ex eisdem
foliis dentibus leviter attriti sedant odonthalgiam. Pulvis
tabaccum mitions qualitatis naribus suppeditat.
MANDRAGORA.
Linn. Gen. edit. 5. p . 84. Juss. Gen. p . ia 5. Tourn.
Inst, rei herb. 2. tab. 12. Vent. Tabl. a. pag. 870,
Gcertn. D e fruct. et sem. 2,. p . a 36. tab. i 3i . Bert.
Comment, de Mandr. p . 8.
Atropse species Lin. Gen. ed. 6. p . 99.
C a ly x perianthium liberum, monophyllum , quin-
quefidum, persistens. Corolla campanulata, quin-
quefida, calyce longior, marcescens. Stamina quin-
que , imae corollae adnata, filamentis inferne bar-
batis , apice incu rvis, antheris oblongis, bilocu-
laribus , incumbentibus. Stilus filiformis, incur-
v u lu s . Stigma capitatum. Bacca pulposa, succulent
a , globosa, vel oblonga, nnilocularis , tota
farcta . Semina reniformia , haerentia snperficiei
placentae pulposae , totam baccam implentis .
Habitus. Plantae macrorhizae, perennes. Folia omnia
radicalia , ovata , ant ovato-lanceolata , bullata .
Scapi radicales , breves, uniflori , conferti inter
fo lia . Corolla viridi-albens , aut violacea.
Ord. nat. Ut in Datura p. 6o5.
1. M andragora vernalis: foliis late ovatis, primis obtu-
sissimis, serioribus acutis; calyeibus bacca globosa bre-
vioribus.
M. vernalis Bert. Virid. Bonon. veg. p. 6., et Comment,
de Mandr. p. 9. tab. 1. Spreng. Sjst. veg.i. p. 699. n. 1.
Nacc. Agg. alia FI. Ven. p. 12.* ( err. p. 142.), et FI-
Ven. 2. p. 35.*
M. acaulis Gcertn. De fruct. et sem. a. p. 236. tab. *3x>
PENTANDRIA-—MONOGYNIA. 619
Atropa Mandragora a Willd. Sp. pi. 1. part. 2. p. 1016.
Lamk. Enc. bot. éd. de Pad. tom. 1. part. 2. p. 3q i .n . i .a .
Plenck. Ic. plant, med. 2.p. 21. tab. 126. fructu nimis
rubro.
A. Mandragora mas Bull. Herb, de la Franc, tab. iqf).
Motvtîç&yoçccç DlOSC. lib. 4* cap. y4*
Mandragora fructu rotundo C. B. P. p. 169. n. 1.
Mandragora maschio Matth, ed. Valgr. an. i 585. tom. 2.
p. 1133. fig. fructu partim fictitio .
( Mandragoras Coesalp. De pi. lib. 5. cap. 24. p • 215.
Mandragora major verna foetida, foliis Lactucæ aut BraS-
sicæ crispis et glabris, floribus parvis ex albo subcæ-
ruleis, fructu rotundo amplo luteo, et graviter odora-
to Mich. Cat. hört. Cces. Flor. p. 62. n. 1., et p. i 53.
Mandragora mas Fuchs. Hist. pi. p. 53o. fig. sine floribus,
fructu sicco , discerpto .
Ital. Mandragora. Mandragola . Mandragora maschia .
Mela canina Targ. Tozz. Diz. bot. 2. p. 3i.
Perenn. Nascitur in agro Clodiensi in sylva del Nordi,
unde habui a Prof. N accario . Floret Martio, Aprili.
B-hizoma magnum , carnosum, simplex, fusiforme , vel
bi-trifidum , sectionibus pariter fusiformibus , perpen-
diculariter descendens, fibrillis lateralibus adspersum,
extus sordide albens , intus albidius. Folia prima minora,
subrotunda, obtusissima, valde corrugato-crispa ,
et bullata, successiva gradatim majora, ovata, minus
obtusa, seriora demum omnium grandiora, late ovata,
acuta , in plantis vegetioribus etiam pedalia, quatuor-
-quinque pollices lata; omnia margine undulata, nunc
integerrima, nunc uno , alterove dente notata , nunc
subrepanda, bullata, glabra, vel subpilosa, nauseose
foetida , læte viridia , basi angustiora, et decurrentia
in petiolum brevem, crassum, depressum, enntinuatum
in nervum medium folii, a quo venae reticulatae unde-
quaque diffunduntur. Scapi radicales , numerosi , orti
inter folia, nudi, uniflori, foliis multo breviores, pal-
lide virides , villosi, inferne teretes , apice subpenta-
goni, diu sibi succedentes. Flores leviter ingrate olen-
tes. Calycis laciniæ ovatæ, aut ovato-lanceolatae, acu-
tæ, erectæ, extus subvillosæ, nervo , qui a scapo pro-
ducitur, diremptae . Corolla parva, campanulata ,. extus
villosula, calyce paulo longior, albo-virens , sub-
inde cum levissima tinctura caerulea; ejus laciniæ ob-
longae , obtusæ, aut vix acutae,dorso trinerviæ, reticula-
to-venosæ , strictæ . Stamina corolla dimidio breviora .