
Perenn. Frequens in arvisj et herbidis vel montanis to“
tius Italia . Legi Sarzan®, et Bononia inter sata, in
provincia Bononiensi in monte Mariano prope il Sasso.
Observavi copiosam in Apennino Regiensi secus viam
di Gastelnuovo di Monti. Habui Genua a Grioleto ,
ex collibus Taurinensibus a Prof. Baleisio , ex arvis
ad Albam Pompejam a Bertero, ex ruderatis vallis
Veggezzo in provincia Novariensi a De Notaris , ex
agro Mantuano a Barbierio, ex collibus d'Aoesa in
provincia Yeronensi a RAmERo,ex prätis di Zaule in
Istria a Tommasinio , ex agro Urbinati a Rev. Fratre
Mauritio de Brixia, Florentiä alle Cascine a Prof. Air-
tohio Pargiottio-Tozzettio 3 Senis a Mazzafonda a
Prof. GiuLio, ex Ganino in agro Yiterbiensi iterum
a Rev; Fratre Mauritio de Brixia, Roma a Prof. Mau-
Rio, ex Sicilia ab Eq. Gussosrio, et ex regiöne 7Etn®a
alia Valle del hue a Prof. Cos-ehtinio , ex Corsica
a S . Fiorenzo a Soueirolio . Floret Majo , Junio .
Radix ut in praecedentibus, sed crassa. Caulis teres, aut
ex tereti obsolete angulatus, ereetus, vel ascendens,
a spithama ad duos pedes altus, hispidus, superne
ramosus. Rami alterni, axillares , et extra-axillares .
Folia inferiora ovato-lanceolata, te l oblongo-Ianceola-
ta , interdum longe angustiora, et tantum lanceolata,
petiolata,- reliqua lanceolata, sessilia ,- ut plurimum
basi dilatata, rotundata, aut subcordata; omnia uni-
nervia, venosa, acuminata, hispida , plana , vel sub^
undulata, integra, aut vix margine erosula, subinde
nitida. Racemi terminales, et axillares, vel extra-axillares
, longe pedunculati, omnes simul sumpti pani-
culati , in quovis peduncülo conjugäti , , aut dichotomy
cum flore alari, initio densiflori, recurvi, in fructu
elongati , laxiflori , recti . Bracte® variant subcorda-
to-ovat®, aut lancfeolat® j vel lanceolato-lineares, semper
acut® , aut acuminat®, in floribus inferioribus
tantum pedicellis ®quales, aut longiores, subinde hue
illuc deficiunt, prssertim in floribus superioribus .
Pedicelli crassiusculi , hispidi, imi calyce longiores ,
aut äquales, reliqui breviores . Calyx hispidus., in
flore tubulosus, angustus, etiam quatuor-quinque li-
neas longus , quinquepartitus, laciniis lanceolato-li-
nearibus, acutis, apice recurvulis, in fructu auctus,
cylindraceo-patens. Corolla obsolete infundibuliformis,
et fere hypocrateriformis, plerumque lste azurea, subinde
purpurea, grandiuscula . Tubus crassus , calyce
jbrevior, sæpe rubidus. Liiribus tubo æqualis, quinque-
fidus, laciniis oblongis , obtusis . Fornices azurei, vel
purpurei, margine, et apice barbati, setis crassis, sub-
clavatis , obtusis, albisj aut externis cæruleis, vel ru-
bidis. Stilus nunc ealyeem æquans , nunc paulo superans
. Stigma capitatum , emarginatum , sub vitro
minute punctulatum. Nüces grandes, oblong®, obtu-
s®,- mâturitate insigniter rugos®, minute granulat® ,
demum flavid®, annulo rugoso circa punctum insertio-
nis circumdat® . Strig® totius plant® patentes, et in
caule inferiore sæpe deflex® .
In Istria solemnis præcipue est Ânchusa italien W., ut
habeo ex litteris egregii Tommasinii . Reichenbachius
eam parum rite discerpsît in quatuor species, quarum
quæ ab ipso vocata est Anchusa angustifolia ex Zaule,
faciem quodammodo diversam præ 6e fert ob folia an-
gusta, et ob eôrollam rubido-purpuréam ; verum figura
ejus in Cent. 8. tab. 725. fig. 967. desumpta fuit ex
planta culta, contracta, et color coroll® præter natu-
ram rubido-fuCatus 3 insuper vera Anchusa italica lu-
dit quam certissime foliis ita angustis, et flore pur-
pureo. 4> A nchusa aggregata: hispida 3 caule decumbente ; foliis
lanceolato-linearibus, lanceolatisve, obtusis, inte-
gris 5 racemis abbreviatis, florentibus densissimis 3 bra-
cteis inferioribus flore multo longioribus j nuculis margine'
dentatis , maturis semibivalvibus .
A. aggregata Rom. et Schult. Syst. veg. 4- P■ 771- Spr.
Syst. veg. i.-p. 56t . n. 16. Lehm. Asp. p. a 19. Guss. Fl.
Sic. prodr. 1. p. 212.-,* et Suppl. 1. p. 5a,.*
À. parviflora Sibth. et Smith. Fl. Græc. prodr.\.p.\sr[.,
et Fl. Groec. 2. p. 57. tab. 167. Jan.Elench. p. 3. n. 10.*
Echium humile Desf. Fl. Atl. 1. p. i 65. herb. Desf. ex
Guss.
Ital. Buglossa viperina .
Ann. Habui ex arenis maritimis Agrigentinis a Prof. Ja-
hio , et ab Eq. G üssonio . Floret Aprili, Majo.
Radix gracilis, longa, fusiformis, subinde inferne parce
ramosa. Caulis decumbens, superne ascendens, teres,
dichotomus, hispidus , spithamalis , aut paulo ultra .
Folia lanceolato-linearia , vel lanceolata, obtusa, integra,
subundulata, hispida, basi angustata ; inferiora
majora, longe petiolata . Racemi terminales, breves
, hispidissimi , simplices, aut conjugati, florentes
densissimi, et revoluti, in fructu paululum laxati .