a F edericio, ex montibus Camerinensibus a Prof. Octa-
v i a n io , ex Nursinis ab Eq. Pe truc c io, ex Piceno in
monte De’fiori, et a Montefortino secus V Ambro ab
O r s in o , ex montibus Prætutiorum ab Eq. G ussonio ,
ex Etruria in monte Pisano a Prof. P etro S a v io , V o-
laterris al Portone ab A m id e o , a Campiglia in Ma~
remma a Prof. A n t . T argionio- T ozzettio , in Argen-
tario a Prof. G iul io, et ab Eq. R ic ca so lo, ex montibus
Sublacensibus a Prof. M aurio, et a F iorinia-M az-
z an t x a , ex insula Caprearum a Prof. G ir a ld io. Floret
ab Julio in serum autumnum.
Radix crassa , lignosa , fusiformi-ratnosa , leteraliter ra-
mulosa, fusca. Gaulis erectus, vel adscendens, obtuse
tetragonus, inferne lignosus, et glaber, ramis annoti-
nis tenuissime puherulis, pube plerumque recurva, a
semipede ad sesquipedem longus. Folia opposita , co-
riacea, obverse lanceolata, et in macrioribus individuis
obverse lanceolato-linearia, inferiora acuta, superiora
acuminato-mucronata , glabra, nitidula , integerrima ,
utrinque resinoso-punctata, basi longe cuneata, et ve-
luti in petiolum attenuata, læte, aut saturate viridia,
inferne ciliata, dorso acute carinata, supra conduplica-
to-canaliculata, subinde patenti-recurva ; sæpe in axillis
inferioribus adest fasciculus foliorum minorum ex ramo
abortivo. Racemus terminalis, compositus, foliatas, modo
laxus, modo densus. Folia floralia opposita, caulinis
similia, sed successive angustiora, et minora. Oymulae
axillares, solitariæ, laxifloræ, subtrichotomæ, breviter
pedunculatæ, et interdum sessiles, ut flores fasciculati
appareant, superiores fol iis longiores. Bracteolæ ad di-
visiones cyrnularum, in pedicellis, vel in pedunculis
unifloris lineares, mucronatæ, ciliolatæ, ut rachis, fulcra,
et calyces puberulæ, breves. Calyx tubuloso-cam-
panulatus, brevis, decemnervis, pellucide glandulosus,
laciniis labiorum lanceolato-linearibus, mucronatis, ci-
liolatis, modo æqualibus, modo superioribus tribus pau-
lo brevioribus, patenti-recurvulis, inferioribus duabus
longioribus, patenti-adscendentibus ; fauce pilis albis
barbata. Corolla calyce circiter triplo longior, extus
puberula j ludit alba, albo-carnea, rosea, et senio e
violaceo cærulescens, palato prope faucem barbato, pe-
ctore sæpe maculis, lineolisve purpureis picto, maculis
duabus luteis in basi, subinde cum aliis punctis luteis
comitantibus. Labium superius erectum, eraarginatutn,
in corolla rosea, vel cærulescente striis saturatius
coloratis ut plurimum notatum. Labium inferius trifi-
dum , laciniis longitudine subæqualibus, patentibus ,
lateralibus oblongis, obtusis, vel retusis, subcrenula-
tis, media exterius plerumque dilatata, integra , vel
emarginata, subcrenata. Stamina sub labio superiore
corollæ, initio apice invicem obversa, et incurva, po-
stea patula, filamentis albis, aut pallide carneis, an-
theris roseis, vel violaceis. Stilus staminibus subæqua-
ü s , vel quidquam longior. Stigma bifidum, crusculis
subulatis, subæqualibus, demum recurvatis. Nuculæ
subrotundæ, compressas, angulo interno obtusissimo ,
sub vitro scabriusculæ. Tota planta acute , et grate
odora , aromatica. Præstat in obsoniis.
Jam in Nuov. annal, delle scienz. nat. ann.ù,. torn. 4- p- aoa.
confessus sum , me suspicari, Saturejam subspicatam
Vis., et Saturejam variegatam Host, esse lusum Satu-
rejoe montanoe L. Rem confirmavit Benthamius in Lab.
l.c .; sed ego quoque certus factus sum de hac identi-
tate ex planta vivente Saturejæ subspicatce Vis. lecta
in montibus Tergestinis, quam accepi ab illustri Præ-
side Tommasinio, et quæ in horto botanico Bononiensi
luxuriâ vegetationis abiit in Saturejam montanam L.
Idem dico de Satureja variegata Host, ex plantis natis
in eodem horto e seminibns obtentis ab horto botanico
Universitatis lmp. Vindobonensis, nec non ab exempla-
ribus ejus, quæ adeptus eram a Feriancichio.
5. S atureja cuneifolia: pubescens, suffruticosa, erecta ;
foliis obverse lanceolato-linearibus, longe cuneatis, acu-
tis 5 cymulis axillaribus , subtrifloris , bracteolis obova-
tis ; racemo elongato.
S. cuneifolia Ten. Nap. 5. p. 3. tab. i 55.Jîg. a.*, et Syll.
p. 277. n. 3.* Guss. PI. rar.p. a2C>.*
S. spicata Vis. PL sicc<
S. virgata Benth. Lab. p. 353., et p. 729.
Micromeria spicata Reich. Exc. a. p. 3i i . n. a i 10.
Ital. Santoreggia isopina.
Suffr. Habui ex Manfredonia, et ex provincia di Lecce
ab Eq. Prof T enorio , et ab Eq. G ussonio , ex Capo
Leuca ab Eq. Parolinio. Floret ab Junio in Augu-
stum.
Caulis suffruticosus , erectus , vel adscendens , inferne
ramosus , quandoque etiam snperne , ramis strictis ,
obtuse tetragonus, pubescens , pube recurva , spitha-
malis-pedalis. Folia opposita , crebra , obverse lanceolato
linearia , acuta , longe cuneata , et veluti in