
 
        
         
		K 
 F U C U S   fañigiatus. 
 ■FUCUS,  frons dichotomus ramofiffirnus  teres uniformis faftigiatus.  Sp. Pl. p.  16 31.  
 Edit.  2''“— Gml.  Hiß.  Fucor.  p.  106. 
 Fucus  faftigiatus haud  raro  nonnullis  è  radiculis  ut  plurimùm  implicatis  exoritur,  qui,  ftipites  ad  
 longitudinem  trium  unciarum  omninò  fimplices,  vel apiceobtufobilidos  producunt.  Tumautcmho-  
 rum aliqui  in  ramos multíplices  dichotomos,  longitudine æquales  ct verè  faftigiatos  affurgunt.  Frondis  
 maturioris  ftipcs  ramorum  pondere  deprefius  à  radiculis  tenuioribus  perfæpe  divellitur,  Frons  
 nonnunquam more  ftolonifero  cvadic. 
 Fuci hujufce  fpecimen  quod  F I e e b a e i o   Linneano  alfervatur,  ob  ficcitatem  tam  coutraaum vide-  
 mus,  ut fpecies ab  liâc  diverfa cxiftimaretur ;  fed cum aliis  ipfiflimæ plantæ  fpeciminibus accurate col-  
 latum,  H e e b a e i i   doaiflimo pofiefibri  videbatur,  à   fuco jam  defcripto,  maritimas Angliæ oras habitante, 
   nequáquam  differre. 
 Cl. Wulfen,  in Jacquinii C o L L E C T A N .   *  minutifiimi fuci iconem protulit,  qui fub  eodem triviali no-  
 mine optimè defcribitur.  “   Supra cancrorum  teñas,  couchas,  aliorumque  fucorum  ftipites.  Exilera,"  
 inquit,  “  et refpeao Oederiani +  gigantis pygmæum exhibeo.”  Sufpicatur idem AuBor banc difparita-  
 tem à difpari plantarum  ætate exoiiri.  Huic autem objicicndum  eft,  quòd tenerrimi  ftipites F uc i  faf-  
 tigiati,  antequam vel  dichotomi  effe  incipiant,  magnitudine illos multùm  exfupcrant,  quos  Ipfe,  intégré  
 faftigiatos  delineavit,  et qui,  in hoc  ftatu verè filiformes  effe,  et altitudine parumunciam unam ex-  
 cedere  videntur. 
 Apices,  matura  in  ætate  dcpreffi  et  paululum  dehifcentes,  fubftantiam medullärem,  in mucum  
 maxima ex parte abeuntem,  effundunt.  Per  id  tempus  granula  plurima  eburnea  ovata  in  filamentis  
 laneis  nidulantia,  nonnunquam afpiciantur.— An femina ?— non vero  “  fu bpunäisperfaratù  laUntiaP 
 In uno  eodemque fpecimiiie  variar  fegmentis  prælongis ^  et acutioribus,  unde  nominis error  raanet  
 Fucus  furcellatus.  At Cl. Smithius,  in re botanica judiciifque  plurimum  pollens,  inter hanc vaiieta-  
 tem,  et furcellatum  Linnei hifce  oris  de facie  prorsùs  ignotum,  agnofcere voluit differentiam  fpecili- 
 •  Tom. 3.T.  2.  +  FI. dan. Tab. 393, qua proculdubio nollratemrcfcif.  J  Vid. Fucor. Ch.\r.  cen. 
 ctaiem primus  obfcrvavit  Cl.  Woodvardius,  qui in plantis invcftigandis non exiguam navavit opcram.