
i f .
rotundato-angulata numerosa emit tentes. Favellæ nucleus dissectus
gemmidia a placentula in teriore subradiantia monstrat. Iu Sdì. eduli
bæc dispositio ægre discernenda; iu aliis evidentior. Spliærosporæ
strato exterioi’i frondis immersæ, per frondem sparsæ, cruciatim
divisæ; in Sdì. eduli rotundatæ, raiiiusquo regulariter divisæ, in c e l lulis
infra-corticalibus evolutæ, denso aggregatæ; in aliis speciebus
(S d ì . marginata, Sdì. undula ta) oblongæ, magis sparsæ, inter cellulas
fere corticales sitæ.
Species nonnullæ bujus generis a Boryo ad Iridæam cum dubio
r elate fuerunt; a Grevilleo buio generi typicæ existimatæ, a
cæteris auctoribus, nulla facta distinctione, ut Iridææ descriptæ.
Ipse dilferentia structuræ frondis fructusque situ alio ins is tens ,
gemis proprium, nomino Platymeniæ, in actis Holmiensibus anni
1 847 proposui, quod bodie conservo, mutato tantum ob' consonum
genus Bentliamii nomine.
Ab iridæa, quale boc genus limitavi, faciliime distinguitur favellis
non in media fronde silis, simplicibus et carpostomio apertis, atque
structura valde diversa. Structura Kallymeniura magis tangit, sed favel-
lidia bujus in medio strato interiore sita, nucleolis pluribus composita,
alque carpostomio nullo aperta. Ad Grateloupiain forsan proximo
apcedit, fructu fere conveniens , sod structura alia. Cum Nemastoma
denique vinculis affinitatis arctius conjungitur, structuræ et
fructus differentia exigua, habitu diverso et ramificationis norma
alia. In Nemastoma enim sunt segmenta ambitu definita, et s en sim
excrescentia; in Scbizymenia dilaceratione laciniæ frondis, si
adsint, formantur. Quam quidem borum g en en im congruentiam
perspiciens, utrumque genus in Algis Mediterraneis conjunxi, s e ctionibus
diversis conservatis. Errorem autem in eo c om m i s i ,
qiiod in omnibus Iridæis structuram eandem suspicarem, atque,
libro Grevillei de c eptus , genus primarium Boryaniim cum Gr e -
villeano omnino ident icum et eadem planta typica constructuin
fingerein.
Species omnes eximie conveniunt et structura frondis et fructu.
Maxime abludit Europæa et opt ime cognita. Soli, edulis, in qua favellæ
majores, ambitu irregulares, nucleum compos itum sæpe ment i -
iintur. Spbærosporæ quoque, in cellulis in fra-corticalibus formate,
ita densæ ut stratum proprium fere eflìciant, rotundatæ, a cæteris
speciebus paulisper abludunt.
I. Favellis p a r tem sup e rio rem fro n d is occupanlibus, in fe rio re
p a r te ste rilì.
1. Scii. MARGINATA (R o u s s e l m s c r .] f r o n d e e s t i p i t a t a r a em b r a n a c c o -
carnosa oblonga aut suborbiculari, hinc inde e lev a to -ma rg i -
nata, margine incrassato affixa.
Hai. marginata Rouss . ms c r . in Montagne Cryplog. Alger. n . i 6 . M l z .
sp. p . 717!
Iridæa marginata Endl.; Aloni. Fl. Alg. p. 124 tab. 10 fig. 3!
Hab. ad Milleporas crescens, in Ultore Algeriæ (Rous sel) ; ad
littus Galloprovinciæ (Girandy!)
Frons scu to párvulo m a r g in a lif« iìfix a , orbicularis oblongave plana,
toto margine subtiliter in cra ssa to undulata, 4—11 poli, longa, 4—7 poli,
lata, junior membranaoeo-ooriacea, demum co r ia o eo -ca rno sa . Substantia
S ch. edulis. Color r e c en tis punioeus, e x sic ca tæ purpu reo -san gu in ou s. Sphærosporæ
inter c e llu la s strati co r tica lis spa r sæ , oblongæ, cruciatim divisæ.
Fragmentum, quod ooram o cu lis habeo, ad liltu s Galliæ inventum,
margino sa tis con spicu o, laoeratam frondem circumdante, subduplicato e t
in glandulis minutis immo hio inde producto, instructum e st. S pe c ie i
itaque h o c proprium puto , ut illud jam ju dica v it primus inventor. Sed
marginem in fronde t e s a tantum provenir e susp ico r , tendentia quadam et
conatu naturæ vim externara medicandi. — Cystocarpia nulla v id i; sed
plantam huo pertine re, analysis fructus a Montagneo data suadere mihi
videtur. Quoad struoturum quoque e t sphærosporas g en er is genuina
sp e c ie s 1
2. Sen. Dübyi (C h a u v . m s c r .) stipite brevissimo compresso in frondem
obovatam margine undulatam gelat inoso-carnosam v ino so -
purpuream, denique irregulariter lissam, cuneatim expanse, cystocarpiis
punctiformibus maculas informes per partem superiorem
occupantibus.
Halymenia Dubyi Chauv. ms c r . in Duby Bot. Gali. p. 944.
Nemastoma Dubyi J. Ag. Alg. med. p. 96 in not.
Kallymenia Dubyi l la r v . Phycol. Brit. tab. CXXI I I. (e x c lu s , syn.)
Euhymenia Dubyi M l z . sp. p. 743 (e x c l. syn.)
Hab. in oceano atlantico ad oras Britanniæ et Galliæ (Chauvin !
Crouan!)
F rondes a rad ic e scutata cuneatim exp an sæ , stip ite v ix lineam su p
erante, 3—9p o llica r e s, 2 - 4 p o U i c e s la t e , fere regulariter obovatæ, sæpe
obliquæ, integræ aut quandoquidem (forsan tantum ex terna v i? ) irregulariter
fissæ, margine undulatæ, jú nio r e s gela tino so -mombrana o eæ, adultæ
ma g is carnosæ. Cystocarpia minutissima, oculo nudo punctiformia, per
totam super iorem partem frondis d isp o sita ; infra super ficiem utramque
\
■%:
M Ï ■
% '
€ .
' --y