Stratis fere tribus diversis contextæ sunt frondes. Stratum
centrale magnopere evolutura maximam partem frondis constitnit,
fllis longitudinalibus densissime intertextis, granuloso endocbromate
sæpe farctis, articulatis, articulis clavæformibus. Cellulæ rotuiidato-
angulatæ, serie multlplici dispositæ, periplioriara versus minores,
medium stratum cingiint; superficiale stratum cellulis rotundatis aut
subsimplici serio dispositis ( in parlibiis senilibus), aut plus minus
in fila verticalia moniliformia prolongatis. In s egmento glandulæ
aut folioli fertilis axis filis longi tudinalibus , peripberiam versus
magis anastomosantibus et in reticulum conjunetis, occiipalnr; p e -
ripberioiim stratum filis moniliformibus verticalibus constat.
Fructus adliucdum non rite cogniti. In nulla enim specie et
spliærosporæ et favellæ simul observatæ. Species, quæ favellis instructæ
observalæ fuerunt, ob ignotas spiiærosporas gene re diibiæ
sunt. Favellæ in Pr. micropbylla frondi immersæ, nucleo constant
simpli ci, intra periderma liyalinum gemmidia plurima fovente. — Cystocarpia
in Fuco crinito diversæ fere indolis videntur; sed in n o stris
ita juvenilia ut certum judicium de iis ferre non liceat. Ciliæ
ipsæ in Fuco crinito inllantnr et in pericarpia ovata submiicronata
transmutantiir. Pericarpium duobus exterioribus stratis frondis c o n -
textum est; cellulis nempe exterioribus radiatis, in fila moniliformia
evoluti s, in ferioribusque concentricis laxioribus angulato-anas tomo-
santibus; stratum pericarpi!, unico loco angustius, demum forsan
carpostomio rumpitur. Fila strati centralis, loco infiato multo laxiora,
longitudinaliter pericarpium percurrunt, cum cellulis anas tomo-
santibiis medii strati conjuncta. In plexu borum filorum oritur
nucleus lenacius coiiærens, cellulis quoquoversum radiantibus constitutus,
inter fila suspensiis. — Sphærosporæ ( in Pr. australi, Pr. p e dinata
et Pr. ligulata observatæ) in pliyllis glandulisve marginalibus
evolutæ, oblongæ, cruciatim divisæ, inter fila moniliformia strati
exterioris eximie evoluta nidulantes.
Species maris pacifici et australis incolæ, in collectionibus ad-
Iiuc raræ, habitu et structura satis convenientes , genus constitiiunt
nondum omnibus nnmeris stabilitum. Utroque enim fructu nondum
in una eademque specie cognito, idæain de gene re justam babere
ne c liceat. Si Pr. microcarpa légitima generis species sit, genus
ad Gruteloupiam proxime sane accedit, levi structuræ differentia
diversum. Structura frondis affinitatem cum Cryptonemia et Tliy-
sanocladia indicat, spbærosporæ vero illius et cystocarpia bujus a
fructibus Prionitidis, quales cognitos liabemus, longo recedunt.
I. EupRioNiTis. Fronde d ichotoma; sp o r ife ra glandulis p h y llisv e
ma rg in a lib u s obsita.
9; S p hærosporis glándulas m in u ta s ma rg in a le s occupanlibus.
P r. microcarpa [Ag. sp. p. 2 8 5 ) fronde inferne teretiuscula, superne
compressa anguste lineari clecomposi to-dicliotoma ila-
bfillato-fasfigiata, segmentis (margine nudis), terminalibus æqualibus
obtusis.
S phæ ro co c cu s microcarpus Ag. sp. Alg. t p . 255 et Syst. p. -218!
Chondrus microcarpus Kii lz . sp. p. 7 3 7 !
Phyllotylus mic rocarpus J. Ag. Alg. Liebm. p. 9.
Hab. ad littus occidentale Novæ Hollandiæ (Mus. Pan s ! )
Frons c ircite r 3 -p o llio a r is, inferne tere tiu scula , superne levitar compr
e ssa ju x ta radicem longius b r ev iu sv e in d iv isa , .superne ( S - 7 t i e s ) repe tite
dichotoma, aut aliquando triohotoma, a x illis acutiusouhs, segm en tis
ubique subæqualibus, lineam fere la tis, terminalibus ob tusis. Segmenta
superiora quasi punctata, favellis immer-sis, 2 - 3 adproximatis, quasi punc
ta proeminentibus. Color purpureus. Substantia v ix cartilaginea, sed
ten a x e t quodammodo flexilis.
Fronde angustiori e t minus com p r e ssa a seq uentibu s differt.
Sphærosporis nondum co g n itis g en u s forsan adhuo dubium manet.
Dubius hæsi utrum ad Prionitidem an ad Polyopem potius hano spe c iem
referrem A Polyope fructus diversi mihi adparuerunt, favellis nempe, neo
favellidiis, con stitu ti. A Prionitide spe cim ina nostra (favellifera) defectu
glandularum marginalium reoedunt.
2 PR CIIONDROPHYIXA /JJ. Ag. mscr.) fronde compressa lineari decompos
i to-dichotoma flabellato-fastigiata, segmentis (margine
nudis ), terminalibus angustioribus obtusiusculis.
S phæro co c cus c h o n d r o p h y l l u s Bo rg Yoy. Coqu. n. 6 3 ! (n eo Turn.
6t
^nab. in oceano pacifico australi ad oras Novæ Guineæ (Hb.
Bory!).
rra »mentum tanlum vidi plantæ, quæ h uic generi pertine re videtur.
\ seq uentibu s differt magnitudine multo minore. Pianta videtur 2 3 -
p o llica r is, d ense dichotoma, segm en tis linearibus v ix lineam latis, e t d ich
o tom iis 2 lineas distantibus, sub spatio sesqu ip o llica r i o c t.e s r epe titis.
Color sordide p urpureus; sub stan tia firma cornea. • ■.
Hano sp e c iem oum Fuco chondrophyllo Turneri identioam ju d .ca v .t
B o r v s i vero pianta Turneri cum homonyma Areschougii id en tica sit, quod
ab AÌgologis hodiernis v ix in dubium vocatur, Boryana pianta longissimo
sane ab illa r e cedit.
il