,
t :iiii <.
l ï r T
cap sulis evidente r rostratis differt. In editione I co n iim In e d ila rum nova,
quam p ub lici juris feci, utramque plantam identicam e s s e , e t errorem
quoad locum natalem ir r ep sisse fin x i; re vero a ccura tiu s perpensa e t præc
ipu e ratione habita cy sto ca rpio rum, quæ in nostra rostrata, in Icone
semper m utica , utramque distinguondam e s s e credidi. Dubia non nisi insp
e c to Herbario Chamissonis solvenda.
Formas hujus sp e c ie i in I fa rv . a p . B ee ch ey Voy. nomine Ir. p a p illa te
e t 1. s t ir ia t e memoratas fu isse susp ico r . Kutzing spe c im inibu s Harveyanis
iiisp e c tis easdem sub nom. supra cita tis d e sc r ipsit. Formas nounullas
coram o cu lis habeo, quæ cum de sc r iptis sp e c ie b u s KUtzingianis sa t bene
oonveniunt, quare easdem plantas a nobis into llecta s fu isse v ix dubito;
nostræ autem omnes ad eandem sp e c iem pertine re mihi videntur.
20. Ü. FASTIGIATA ( J . A(j. A c t . H o lm . 1 8 4 9 Ö f v e r s . p . 8 6 ) fronde
carnoso-cras sa teret i-coinpres sa obsolet is sime canaliculata d i -
cbotomo-fastigiata, segmentis superioribus congest is c ompr e s so -
linearibiis, terminalibus obtusiusculis emarginatis aut dent i for -
inibiis et subdivergentibus.
Chondrus scu te lla tu s H e ring , in Regensb. Fl. 1 8 4 6 p . 2 1 0 ? (v ix Kutzing).
Hab. ad Cap. b. Spei in sinu tabulari (Pappe! Hb. Areschoug!).
Frons fere Cliondrum, qualem in Lamour. D iss. Tab. 11 lig. 4 depictum
video, habitu r e fe rens sed multo c ra ssio r ; a disco radicali er ectiu scu la
2 —Spollicaris, inferne sim p lic iu scula e t tere s, dein d ich o tom o -d e com p o sita
subflabellata. S egmenta superno adproximata fa stig ia ta , com p ressa e t in -
c r a ssa to -p lan a , ita ut sco tio tran sv ersa lis ovalem formam r e cu pe ret, su b -
c iin ea to -linea r ia , terminalia ^onformia ob tusiu scu la aut emarginala. Axillæ
p a ten te s, terminalium p a ten tissim æ , ita ut segm en ta terminalia subdive rg
en tia evadant.
S p e c ie s sin e dubio distincta , at fructu ign o to quoad g enus adbuc
forsan dubia. Structura p ia n te ste r ilis Gigartinam in d ica i; e t s i synonymon
Heringii ad hanc jure trahitur, fructus, quos d escribit, Gigartinam
quoque suadent. Pianta ejusdem nominis KUtzingii diversa mihi videtur;
ille enim co o c idia soutellata in sua pianta d e sc r ib it; hio ap ic e s frondis
scu te lla lo -sp a th u la to s dixit.
21. G. Bur.via.n’ni (A g . S p . A lg . p . 2 7 2 ) fronde carnosa crassa planocanaliculata
dic liotoma aut segmentis marginalibus subpinnata,
segmentis sursum expansis cuneatis aut sublinearibus margine
involutis, apicibus obtusiusculis, cystocarpiis. . . .
S phæ ro co c cu s Burmanni Ag. l. c. e t S y s t. p . 2 2 4 !
Sarcothalia Burmanni K iitz . sp . p . 739 !
Iridæa lissa S uh r. in FI. 1836. / . B e itr . n. 2 pa g . 24 fig. 26 !l
Hab, in sinu tabulari ad Gap. b. Spei; ad Gap Horn sec. Sulir.
Frondes in cæ spitem conjunctæ, inferno tereliu.sculæ ramosæ e t intric
a t e , aliis ramis decumbontilius e t radicantibus, aliis in frondes, extra cæ spitem
radicalem em in en te s, soso ov o lv entibus. Frondes hæ 3—epoilioari
altitudine surg en tes, e r e c tiu scu la ', inferne to rete s aut lev iter compressæ,
cu n ea to -d ila ta tæ , planæ. at marginibus involutis subcanalioulatæ, dichotomæ
fastig ia tæ segm en tis sublinoaribus, aul la tio r e s palmatifidæ segm en tis cun
ea tis, aliquando immo pinnatim d iv isæ. S egmen ta lineam aut usquo
p o llic em lata; suprema a basi latiore s en sim attenuata aut basi parum
angustiora, omnia in apicem obtusiusculum acuminata. Color e x vio la ceo
p urpurascens aut sæp e in lividum ten d en s. Sub.slantia g e la tin o so -o a r li-
laginea.
S p e c ie s d istin c tissim a , nisi Gigartinæ. s t ir ia t e s it forma sporifera.
Tota frons e s t fructibus sem i-irame r sis magnis punctata, sed fructus isti
non favellidia sod so ros sphærosporarum s iste r e mihi adparuerunt. lidem
fructus a Suhrio depicti. Ob magnitudinem facile fallunt, ot favellidia
existimantur.
22. G. Stiriata (Twrn. H i s t . ta h . 1 6 ) fronde carnosa crassa plano-
canaliciilata, simpliciuscula aut parce dic iiotoma vel papillis
undique pullulantibus irregulariter ramosa, segmentis spatliu -
lato- lanceolalis, papillis obovatis demum foliaceis , cystocarpiis
muticis in papilla solitariis aut pluribus aggregatis.
Fu cu s stiriatus iü r n . t. c .
S phæ ro co c cu s stiriatus Ag. Sp. Alg. I p . 2 6 9 ; e l S y s t. p . 223!
Iridæa stiriata B o r y ; Hook, e t I la r v . Alg. N o v . Z e l. in J o u rn . Bol-
IV . p . 547 !
Mastocarpus stiria tus K ü tz. sp. p . 733!
F. p apillo su s Gm.?
? Iridæa v o lan s? Alont. Voy. Fol. Sud. p . 104!
Hab. ad Cap. b. Spei, iu sinu tabulari vulgaris; ad Novam
Zelandiam (sec. Ilook. et Harv.)
Frondes a sur cu lis d e cumbentibus radicantibus oæ sp ito se p ro v en iente s,
3—Cpollioarcs, inferne cylindraceæ pennam corvinam crassæ, raox comp
r e ssæ e l ob so le tiu s canaliculatæ, sensim la tio res e t ev identius planæ,
lan c e o la to -lin e a r e s, aliquando late obovatæ unguem c t ultra la tæ; inferiore
parte cy lindra cea ramosæ, ramis sin gu lis in foliola plana sim p lic iu scula
raro dichotoma aut subpalmata e x p a n sis; undique ob te c tæ papillis ob o v a to -
ob lon g is, quæ nunc b rev io res fructiferæ, nuno elongatæ e t fo lia c eæ frondem
quasi fo lio lis undique obteotam, aut marginalibus majoribus fero
pinnatam, redd on tes. Cystocarpia verrucæformia d opr e sso -sp hæ r ica , rau-
tica , in p apillis brevioribus subsolitaria, in majoribus plura. Sphærosporas
non vidi. Color ex v io la c eo p urpura scens. Substantia ex im ie crassa,
g ela tin o so -ca r tila g in ea .
Nomine Sph. g elatinosi favellidia hujus sp e c ie i a Fr. Neesio olim f in
Begensb. F lo ra 1 8 2 4 ) descripta fuerunt. Turnerus spe c im ina vetustiora
'■'■rii