Frondes terotUisciiIæ aut aliquando leviter compressa;, dic liotomæ,
ramulosæ aut subpinnatim divisæ, sæpissime ventricoso-
tubiilosæ, tubo c ont inuo, rarius col lupso-subplanæ, aut inferno
caiiloscentos, ramis vesiculosis; membranaceæ aut siibgelatinosæ et
quasi cuticula anliista liyalina cinctæ, pyropo aut auro intentes.
Duobus diversis stratis frons contexta est. Exterius, me inbra-
nam tubi constituons, unica aut pluribus seriebus cellularum constat;
cellulæ interiores majores oblongæ, exteriores minores rotiin-
dalæ; quo provect ior ætate planta, eo plures cellularum series tubum
in iplent;, in nonnullis solidescenlibus ant caule solido Instructis
spatium vacuum internum vix adest. Cellulæ intimæ in tubulosis
disruptionis quædam vestigia aliquando monstraiit, quæ a tubo sensim
inllato derivanda videntur. Tubus in super intus filis sparsissimis
articulatis dicliotomis — interno strato aliorum generum co in-
parandis — percurritur.
Favellæ intra pericarpium proprium, bemispliærice inllatum
sitæ. Pericarpium a parte frondis piistuliformiter inflata et quasi
cellularum stratis exterioribus, in duas inembranas separatis, ita formatum,
ut membrana externa inflata ipsum pericarpium, interior plana
aut concava basem capsulæ elïiciat. Inter bas nierabranas fila ar -
ticiilata anastomosantia extenduritur, quæ, in diversis speciebus plus
minus densa, nucleum Eavellæ undique circumdant. Gemmidia r o -
tundato-angiilata, minuta, numeros is sima, nullo fere ordine disposita,
in nucleum membrana pellucida cinctum, ad placentam basalem
alfixum et fllis clrcumdantibus coliibitum, congesta, demum poro
pericarpi! emissa. Si dissecatur nucleus favellæ, gemmidia a placentula
radiantia cernuntur.
Sphærosporæ transformatione cellularum superficialium ortæ,
et inter lias plu s minus dense sparsæ, minutæ, rotundatæ, cruciatim
divisæ. (In nostris non bene evolutæ, sæpius forma irregulares,
divisionis norraam minus bene monstrant; In Gbr. uvaria sphærosporas
triangule divisas descripsit Montagne, quod si ita sit dijudicare
nequeo ) .
Species, quæ boc genus constitiiunt, partira ad Halymenias vel
Dumontlas , partira ad Cliondrias sou Cliylocladias ab auctoribus
relatæ fuerunt. Habitu Halymenias non male referunt; differunt
vero et structura fructuum peculiari, placenta nempe basali, pericarpio
externe elevato, carpostomio evidenti, et frondis structura
aliquantulum diversa. Cellulæ nempe stratum externum efficientes
sunt potius rotundatæ contiguæ quam anastomosantes; fila interiora
l i
sunt in provecta saltim ælate fore nulla. Cystocarpia Clirysymeniæ
in exsiccata planta supra frondem eminent , et nucleo obscuriori
atque pericarpio ampliore constituta apparent, qua nota specimina
quoque exsiccata a Halymenia dignoscuntur. A Chylocladia G r e c , dif -
forunt fronde tubulosa, ne c artic iilato-constricta, gemmidiis rotundatis
minutissimis agglomeratis (n e c clavæformibus et simpli ci serie a
placenta radiantibus) et forma ac dispositione filorum, quæ sporarum
nucleum circumdant. Ilis ductus characteribus genus in
Algis mediterraneis conde r e conatus sum, quod a nonnullis a c c e -
pliira, ab aliis rejectum fuit. Duas generis sectiones jam tunc indicavi,
quas spbærosporis specierum typicarum et structura Cystocarpii
raeliiis bodie cognit is, separandas censeo.
Quoad structuram aliquantulum discrepant spe c ie s , vix tamen
ita ut bodie in diversa genera abeant. Frons in Cbr. de pressa
subsolida est, cellulis interioribus permagnis rotundatis; in
Cbr. ventricosa pars inferior frondis quoque solidescens, cellulis Clir.
depressæ subsimilibus. In Clir. uvaria stipes solidus cellulis mi noribus
contextus est.
Specios Clirysymeniæ nostræ a Kützingio longe separantur; Clir.
iivaria ad Gastroclonium (Cliylocladiam), Cbr. ventricosa et Clir.
pinnulata ad Halaracbnion (I lalymeniam) referunlur. Si autem
cujusdam omnino sit vis in generibus definiendis Cystocarpiorum
structura, maxime sane differunt plantæ a Kützingio consociate.
Clir. uvaria cum Clir. ventricosa boc respectu eximie convenit et a
Cliylocladia gemmidiis minutis, uno super alteriim conglobatis, muco
gelatinoso in nucleum coliibitis, longe recedit. Placenta cellulis
rotundatis contexta et pericarpium externe elevatum genus a Haly-
meiiia diversum salis superque probant.
I iiAEicHRYSis fro n d e su b tu b u lo sa solidescente, dichotoma a u t
irreg u la riu s ram osa.
1. CIIR. DICHOTOMA (J. Ag. mscr.) fronde subin fla to-tubulo sa m em -
braiiaceo-carnosa dichotomo-decompos i ta fastigiata, segmentis
cylindraceo-compress is infra dichotomia s subcuneatim dilatatis,
apicibus breviter acuminatis.
llab. in oc eano Atlanlico ad Teneriffam (llb. Agardbi) , in
mediterraneo prope Massiliam ( Ips e ! ) ; in mari adriatico (Biaso-
le tto!).