194
Ilab. ad Sidiiey iu littore Novæ Hollandiæ; (coiumunic. Baro de
Gyllensliorna !)
Frons 4—Spollicaris, comp ro sso -plana , dich o lom o -d eo om p o sita , fastigiata
e t insupe r a margino prolifera; prolificationibus h ic illic. densioribus
a ggregatis sim p lic iu sculis lingula to -lino a ribus, b a si strangulatis. S egm en ta
linearia e t lineam lata, hio illio quasi lev ite r con stric ta , terminalia ro -
tu nd a to -ob tu sa subspathulata . e t fertilia. Axillæ acutiusoulæ. Substantia
subco r ia co a . Color fu so e sc en s. Sphærosporas Generis supra descriptas
in hao ob se rv a v i.
Habitu hæc sp e c io s quandam similitudinem cum Rhabdonia firma offert,
at nulla revera inter utramque affinitas adest, ut c fructu ot structura
frondis fa cile pateat.
XXIV. F u r c e l l a r i a Lamour. E s s . p. 25. Ag. sp. Atg. \
p. 101. Grev. Alg. BrU. p. 66. Endl. Gen. pi. Suppl. IH. p.
38. J . Ag. advers. p. 36. Areschoug Enum. Phyc. p. 87. Fiir-
cellariæ sp. Aresch. et Kiitz.
Frons tcrotiuscula dichotomo-fastigiata, subtriplici strato contexta.
Stratum medulläre fills elongatis dense intertextis longitudinalibus,
intermedium cellulis brevioribus amplis, externum c e l lulis
minoribus in fila moniliformia verticalia conjunetis , constitutum.
Fructus utriu sque generis in apicibus siliquosis
demersi. Favellæ immersæ, a cellulis transformatis strati in -
termedii ortæ, adproximatæ, nucleo simpli ci gemmidia magna
angulata per canaiem strati exterioris emittente. Sphærosporæ
inter cellulas strati exterioris , in Dia evolutas, deme r sæ,
pyriformes magnæ, zonatim divisæ. (Gr e v . Alg. BrU. tah. XI.
Aresch. Enum. tab. IV. Kiitz. Phycol. tab. 7 1 ) .
Frondes cæspitosæ, a radice repente erectiusculæ aut sublio-
mispberice radiantes, teretes, crebris dichotomiis decompos itæ, eximie
fastigiatæ, apice in siliquas elongatas utrinque acuminatas, simplicns
aut ipsas furcatas, demum in tumescentes. Siliquæ fructiferæ d e mum
fructibus emissis delabentes, cicatricein truncatam linquentes,
a qua frondes novellæ geminæ aut plures pullulant.
Triplici strato frons contexta est. Modulare cellulis elongatis
cylindraceis granulosis dense intertextis longitudinaliter oxcurrentibus
constat. Ab bis superficiem versus radii arcuatira exeunt, c e l lulis
brevioribus roturidato-ellipsoideis densius approximatis granulo
sis constituti. Has undique circumdat stratum peripliericum, cellulis
minoribus in fila subverticalia moniliformia conjunetis, endocbromate
minutiu s granulo so farctis, contextum.
Fructus utriu sque generis in apicibus siliquosis diversorum
individuorum demersi. Favellæ in cryptis strati intermcdii oxcavalis
nidulantes, satis amplæ, nucleo subsimplici laxius cobærento c on stantes;
secedentibus filis strali exterioris, gemmidia magna angulata,
a cellulis transformalis strati medii orta, solidescente muco invicem
snjuncta, per canaiem pervium omiltentes; (membranam ambientcjn
favellæ non vidi).
Spbærosporæ in strato externo demersæ, filis verticalibus p c -
cidiariter evolulis s tipate, plurimæ adproximate, magnæ, oblongæ
aut pyriformes, irregulariu s zonatim divisæ.
Genus jam diu fundatum, vix tamen ante nltimum boc t empus
quoad fructus cognitum, immo in splendida Pliycologia Ilar-
voyana sterile aut fructibus nimium immaturis dcpictum. Fructus
attamen a pluribus observâtes fuisse, liodie perspicere licet. Iu
siliquis fructus deniorsos esse omnes fere augurarunt; indolem
antera ipsam vix sibi cognitam liabuerunt. Spiiærosporas zonatim
divisas jam viderunt Turnerus, I.yngbyeus et Delapylaie , sed ejusmodi
fructibus in nulla alia pianta cognit is, observalio a posterioribus
prætermissa fuit; Agardliius et Greville sphærosporas tantum iinraa-
turas et nondum divisas viderunt. Ipse ni fullor primus (Ado. p.
3 6 ) spliærosporarimi indolem, qualem quoque vidit Arescboug, exposui,
Cystocarpia Agardhius primus observasse videtur. Decaisne
dein (Cla s s i f . p. 7 0 ) eadera descripsit, sed anteccdcntiuin auctorum
observationes, de spbærosporis institutas, ad suas conformare s tu-
dcns, ipsius descriptio minus clara cvasit quara res obscura p o -
stulaverit. Aresclioug (Enum. p. 8 7 ) de in cystocarpia, qualia ipso
quoque vidi, bene illustravit.
Tubercula, qualia in multis Florideis obveniunt, a ramis verrucoso
erumpont ia, observarunt plurimi. Fruclificationis quadam
fuiictione fungi, diu crediderunt; nullum vero fructum lus me s se
raiiii videtur perspicuum.
Indole fructus parum perspecta, genus quoad affinitatem dm
dubium mansit. Lamouroux ot A g a r d l i , o b fructus in siliquis nidulantes,
Genus Fucaceis adnumerarunt, quo loco contemporanei
fero omne s illud retiniierunt. Greville familiam propriam, inter
Fucoideas Spongiocarpoas ot Floridoas inlermediam, Furcellariæ
fundavit. Decaisne in candcm familiam Floridearum Furcefiariam
*