tiiin coiisoi’vantiu, aut utrumque ramellum erigontia, aut unum i te -
rum decompos itum porrigentia, altero minori. Simplici serie longitudinali
cellnlarnm (ariiciilorum) frons conte.xta est. Articuli cylindrici,
aut, ad genicula contradi , oblongi et fore rotundati, pro
magnitudine speciminis longiores ant crassiores ot breviores, m em -
brana liyalina crassiore constantes; ad genicula insiiper strato corticali
obdncti. Stratum corticale, cellulis nullo ordine dispositis,
angiilatis contextnm, nnnc ad genicula zonam definitam coloratam
constitnens, interstiliis membrana articuli nuda et pellucida for -
mali s, nunc zona cura ostato, præcipue deorsum, expanditur et in -
terslilia antea pellucida plus minus obdiicit, mine zonoe geniculorura,
juvenili ætate continentes, postea quoque contigiiæ marient, frondem
totam corticatam roddentes, strato corticali in bis cura ætate
sensim densiori. Cellulæ corlicules ad evolutionmn ulteriorem pronæ,
sæpe in radíenlas, pilos flexiles aut spinulas rígidas, exteriore
forcipum latero præcipue in signes, excrescnnt. Radiente, tubis e longatis
obtnsis constitutæ, pilique articulati flexiles, in eadera specie
præsentes ant defic ientes, a loco, quo vivnnt individua, s ine dubio
pendent. Spinnte rigidiuscnte acntissimæ, nunc articulatæ, 2 4
raro pluribus arliculis constantes, nunc inarticulate, quoad locum
quo evolvuntur et articiilationis normam in diversis speciebus, diverso
modo constanter obvenientes , in eadem spe cie vero rariores
ant dens iores , in ramulis jnnioribns præcipue insignes, in adnltis
obsolotiores, in senilibus defic ientes, aliquando nova prole præcipue
in fructiferis pullulantes.
Fructus nunc in segmentis superioribus, nunc in prolificatio-
nibus, in planta favelli fera sæpissime evolutis, obvenientes. Favellæ
in s egmento ant abbreviato, ant parnm mutato sessile s, ramellis
abbreviatis 3— 6 involucratæ, solitariæ aut geminæ intra involucrum,
cordato-rotiindatæ, gemmidia angulata plurima infra sacculum liyalinum
foventes. Sphærosporæ, transformatione cellnlæ corticalis
ortæ, ut magnitudine augontiir magis magisqiie prominent; in diversis
vero speciebus aut totum genieulum fertile fit n o d o s o - in -
ilaliim, aut cel lute genicidi fertiles singulæ tument et extra reliqiias
cellulas einergmit , nnnc pnrisporio liyalino tanlnm ve s t i te , nunc
strato cellularum sterilium ambiente tectæ. In singiilis geniculis
ant 1) singiila cellula in spbærosporam mutatur, qnæ tunc semper
oxternnm latus forcipum occupât; geniculis multis fertilibus spliæ-
rosporoe in lineam longitudinalem externo la tere segmentorum s e riatæ
conspiciiinlnr; aut 2 ) plurcs cellulæ ejusdem genicidi in spliærosporas
miitantiir, qnæ tnnc vel simplici serie vol duplici circa
genicula verticillatim dispositæ, vel ordine proprio relicto hic illic
unilaterales, vel immo interstitiu corticata occupant. Spbærosporæ
emergentes in nonnullis contliuint (aut forsan aliquando ab initio
compositæ, ut in Callitliamnii speciebus idem obtinet ?), nucleum
majorem extcrmim formantes, favcllam nndam mentiontes.
Gemis quodclam nomine Ceramion, jam ab Adunsonio cons t i -
tntiim, sed nt ex doscriptiono videtur species diversas, forsan P o -
lysipbonias, comprcliendons. A Rotliio dein adoptatnm, sed ita e x -
tonsum ut Algas diversissimas comprebenderet . Ab Agardbio in
primis operibiis ita rostrictiira ut Coramieas plurimas bodiernas
complecteretur. byngbyeiis liodiornis fere servalis limitibus, Polysiphoniis
tamen qnibnsdara maie introduclis, prirans genus Ceramii
ita piirgavit et charactere definivit, ut hodierna adoptetur scientia.
Agardhius in Speciebus Algarum genus Lyiigbyaiuim, quod ipse ut
s ec t ionem propriam rite indicaverat, dein agnovit, sed limitibus
Spyridias quoque iiicludontibiis circurnscriptum. Harvey bas expul -
sit. Kützing denique gonns ita conditum in genera 9 nova dissolvit,
qnæ vero neut iquam adoptanda c enseo, ne c ab alis adoptata
video. Hune refutaro ipse operam dedi (A d v e r s . I, c j , cliaracte-
res, quibus genera sua condid it , peculiari examini snbji ciens. Eodem
fere tempore Woiiegliini ( P a r i . G io rn . L p . 17 8 ) et Zanardini
(D e lle C a llilh am n ieoe p . 3 ) conlra KiUzingianam generis disrnpt io-
nem dis seriierunt. Ceramium clavuialum Ag., quo genus Centro-
ceratis condidit Kützing, una cimi altera specie, qiiam inter Cera-
mia a Külzingio retentara suspicor. Ime loco ut proprium genus
separavi.
Species plures bujus generis , vulgatissimas ot inmimeris Inden-
tes formis, veteres Algologi jara distinxerant. Agardliius plurimas
formas ad paiicas quasdum species revocaverat. Kiitzing raro le v i -
tatis exemplo, nnamqiiamqne fere formam, quam minime abli iden-
tem, speciem propriam cbaracteribiis nulliiis omnino valoris ut plii-
rimum circumscriptam, salutavit. Hoc modo specierum niiraerus
usque ad 90 in ultimo ejusdem opere incrovit. Ejusmodi species,
ne c ab alio, qui specimina originaba non viderit, enucleandas, nec
ab Algologis adoptaiidas, omnino prætereundas c enseo; ”ne s c ien -
tiæ nimis jam synonyrais obrnte, novo sint oneri, prudenti Algo-
logoriira cordatiorum silentio etiam in posterum preraendas” (E n d -
U c h e r i de bis Ceramioriim generibus notula in S u p p l. I I I . p. 36 ) .
Meneghini, more non prorsiis alieno, specierum numeruni ultra