
CAP. 38. PLANTAE VENENATAE o!2 CAP. 38. PLANTAE VENENATAE CAP. 39. PLANTAE USUALES 13 CAP. 39. PLANTAE USUALES
li!
• 3
. tu
ili
v' i>|j; i '
i î i !
HenUcij, Advanlages of Jjotany lo medicine. London -1860. 8.
ììorsczow, Wichtigste Ferulaceen. Petersburg 4 860. 4.
Moquììi-Tandon, Éléments de Botanique médicale. Paris 1861. 8.
Thieìcns, Floro médicale belge. Bruxelles 186"â. 8.
Maly, Beschreibung der Medizinalpilanzen. Wien -1863. 8.
Bercf, 0. und Schmidly Pharmaceutische Waarenkunde. Berlin
1863-69. S.
Grosounlij, El medico botanico criollo. Paris 1864. 4.
lietirefi, Flore médicale belge. Louvain 1864, 8.
Artus, Atlas aller officinelleiî Gewächse Deutschlands Leipzig
1 8 6 4 - 6 7 . 4.
Milne-Edwards, Solanacées. Paris 4 864. 4.
Tassi, Botanica agraria medica ed industriale di Siena. Siena
1865. 4.
lìerg, 0. und Schmidt, Anatomischer Atlas zur pharmaceulischen
Waarenkunde. Berlin 4 865. 4.
Schroff, Pharmakologisches Institut in "Wien. Wien 4 865. 8.
Hostnip, Födergräser, Kj0benhavn 4 865. 4.
Patek, Giftpflanzen. Prag 1 8 6 6 - 6 7 . 4.
Miteller, Ferd., Das grosse illustrirte Kräuterbuch. Ulm 1866—69.
gr. 8.
Qherl'm, L., Aperçu des végétaux médicinaux. Paris 1 867.
Fluckiger, Pharmakognosie. Berlin 1867. 8.
Linke, Atlas der Giftpflanzen. Leipzig 1868. 4.
Planchon, G., Les caractères des drogues. Paris 1868. 8.
Berg, Pharmakognosie des Pflanzenreichs. Berlin 1869. S.
Harber, Pharmaceutical map of the world, showing the habitats of
all drugs in general use. London 1869. fol.
Cauvet, Nouveaux éléments d'histoire naturelle médicale. Paris
1869. 8.
Gummiarten, Harze und Balsam. Erlangen 1 869. 8.
Cap. 38. Plantae venenatae.
Ed. 1. p. 492-93,
Conf, Fungi cap, 9, Phanerogamae cap. ij.
Petrus de Abano, Tractatus de venenis. Mantuae 4 472. fol.
Ardoynis, Liber de venenis. Venetiis 1492. fol. - Basileae 1 562. fol.
Anna, Opus de venenis. Taurini 4 557. 8.
Ponzetii, De venenis libri très. Basileae 1562. fol.
Grevin, Deux livres des venins. Anvers 4 568. 4.
Dacci, Prolegomena de venenis. Romae 1586. 4.
Crassus, De Lolio tractatus. Bononiae 1 600. 4.
Faber, Strychnomania. (Atropa Belladonna.) Augustae Vind. 1 677. 4.
Sicelius, Diatribe de Belladonna. Jenae 4 724. 8,
Valer, De Laurocerasi indole venenata. Wittebergae 1737. 4.
Mead, A mechanical account of poisons. Ed. HI: London 1 745. 8.
Buechner, De venenis. Halae 1746. 4.
Herbert, De Cassavae amarae surinamensis (Jatropha Manihot) radice.
Marburgi 1 753. 4.
Bossi, De nonnullis plantis venenatis. Pisis 1762. 8.
Trillei\ De morte subita ex nimio violarum odore obòrta. Wittebergao
4 762. 4.
Linne, De Raphania (Raphanus Raphanistrum). Cpsaliae 1763. 4.
Gmetin, De materia toxicoruu^ vegelabilium in medicamentum convertenda.
Tubingae 4 765. 4.
Triller, De pianta copiis Antonianis olim exiiialì. Wiliebergae
4 765. 4.
Krapf_, Expérimenta de Ranunculorum venenata quaUtate. Viennae
4766. 8.
Spielmann, De vegetabilibus venenatis Alsatiae. Argentorati 4 766. 4.
Diivernoy, De Lalhyri quadam venenata specie. Basileae 4 770. 4.
Langgulh, De plantarum vcnenatarum arcendo scelere. Wittebergae
1 77 0. 4.
Knolle, Plantae venenatae umbelliferae. Lipsiae 1771. 4.
Pohl, De plantis venenatis umbelliferis. Lipsiae 1 774. 4.
Gadd, Anmaerknìngar om forgiftiga waxter i gemen. Âbo 1773. 4.
Gaels, De Belgii plantis venenatis, Bruxellis 4 774, 4.
Gmelin, Abhandlung von den giftigen Gewäctisen. Ulm 1775. 8.
Vicat, Histoire des plantes vénéneuses de la Suisse. Yverdun 1776, 8.
Gmelin, Aligemeine Geschichte der Pflanzengifte. Nürnberg 1 777.
8. - ib. 1803. 8.
Spalowskij, De Cicuta, Flâmmula Jovis etc. Vindobonae 1777. 8.
Hirzel, Geschichte einer giftigen Art Erbsen (Lathyrus sativus).
In Linguet et Tissot. Zürich 1780. 8.
Mayr, De venenata Ranunculorum indole. Yiennae 4 783. 8.
Bulliard, Histoire des plantes vénéneuses et suspectes de la France.
Paris 1 784. fol.
Halle, Die deutschen Giftpflanzen. Berlin 1784-93. 8. — ib. 1801
- 5 . 8.
Plenck, Toxicologia. Viennae 1785. 8.
Puthn, Materia venenaria regni vegetabilis. Lipsiae 1785. 8.
Boehmer, Cyano segetum miper imputatum virus limitatur. Wittebergae
4 787. 4,
Schulze, Toxicologia veterum. Halae 4 788. 4.
Thunberg, Arbor toxicaria macassariensis. üpsaliae 4 788. 4.
Kolbani, Ungarische Giftpflanzen. Pressburg 4 791. 8.
Boehmer, De plantis e foro proscribendis. Wittebergae 4 792. i.
Martins, Ueber den Macassarischen Giftbaum. Erlangen 4 792. 8.
Doeltz, Versuche über Pflanzengifte. Nürnberg 1792. (8.)
Dunker, Beschreibung der Giftpflanzen. Brandenburg 1796—97. 12.
Frege, Anleitung zur Kenntniss der Giftpflanzen. Kopenhagen 4 796. 8.
Erdmann, Sammlung sächsischer Giftpflanzen. Dresden 4 797. fol.
Kerner, Deutschlands Giftpflanzen. Hannover 1798. 4.
Siemssen, Radicum Solani tuberosi innocentia. Rostockii 1 798. 8.
Maijer, Einheimische Giftgewächse. Berlin 1798—1800. fol.
Buhle, Die wichtigsten deutschen Giftpflanzen. Göthen 1804. fol.
Hechenberger, Salzburgische Giftpflanzen. Salzburg 1 8 0 4 - 6 . fol.
KohlhaaSj Giftpflanzen. Kegensburg 1805. 4.
Laisney, Dissertation sur quelques plantes vénéneuses. Montpellier,
an XIY. 4.
Baffeneau-DeUle, Sur les effets d'un poison de Java, appelé Upas
tieuté, et sur la noix vomique, la fève de St. Ignace, le
Strychnos potatorum et la ponime de Vontac. Paris 1 809.
Magendie, Examen de l'action de quelques végétaux sur la moelle
épiniòre. Paris 4 809. 8.
Tesnière, Essai sur les poisons végétaux, Montpellier 1 809. 4.
Oi'ßla, Traité -des poisons, ou Toxicologie générale. Paris 1813
- 1 5 . 8. - Ed. Ili: ib. 1826. 8.
Goetz, Abbildungen deutscher Giftpflanzen. Weimar 4 817. 8.
Juch, Die Giftpflanzen. Augsburg 1 84 7. fo!.
Targioni-Tozzetti, Malattia prodotta dal Rhus Vernix. {Firenze
1817.) 8.
Ljungherg, De plantis venenatis. Upsaliae 4 822. 4.
Dietrich, Deutschlands Giftpflanzen. Jena 1826. 8.
Bicord-Madianna, Recherches et expériences sur les poisons d'Amérique
(Spiegelia anthelminthica L. et Hippomane Mancinella L.).
Bordeaux 1826. 4.
Buchner, Toxicologie. Nürnberg 1827. 8.
Hegetschweiler und Labram, Die Giftpflanzen der Schweiz, Züricl:
s. a. 4.
Mann, Deutschlands Giftpflanzen. Stuttgart 1829. fol.
Schulz, Deutschlands Giftpflanzen. Berlin (1829). 4. obi.
Vogel, Anleitimg zur Kenntniss der Giftpflanzen. Crefeld 1829. 8.
Plato, Deutschlands Giflpflanzen. Leipzig 1829—40. 8.
Numan et Marchand, Sur les propriétés nuisibles des fourrages
par des productions cryptogamiques. Groningae 1830. 8.
Witkler, Sämmtliche Giftgewächse Deutschlands. Berlin 1831. 8.
Wimschmann, Deutschlands Giftpflanzen. Berlin 1833. 8.
Iser, De Papaveraeeis venenatis Bohemiae. Pragae 1834, 8.
Komma, Toxicologia Solaninarum indigenarum. Pragae 1834. 8.
Lilienfeld, Umbefliferae venenatae Cechiae. Pragae 1834. 8.
linda, Phytotoxicologiae cechicae tentamen. (Ranunculaceae venenatae.)
Pragae 1834. 8.
Schedlbauer, Phytotoxicologia cechica. Pragae 4 834. 8.
Olto^ Die vorzüglichsten in Thüringen wildwachsenden Giftpflanzen.
Rudolstadt 4 83^. 8. — ib. 1842. 8.
(Jakuhowski) Gpis roslin i bedlek jadowitych. Poznàn 1 835. 8.
Taddei, Repertorio dei veleni e contravveleni. Firenze 1835. 8.
Henry, Die Giflpflanzen Deutschlands. Bonn 1836. 8.
Miquel, De nord-neederlandsche vergiftige gewassen. Amsterdam
4 836. fol.
Bullmann, Die Giftpflanzen Deutschlands. Kassel 1837. 8.
Schottlaender, Giflpflanzen Deutschlands. Ulm 1 837. 8.
Wahlenberg, De notione antidoti. Upsaliae 4 837. 8.
Brandt, Phoebus et Batzeburg, Abbildung und Beschreibung der
deutschen Giftgewächse. Berlin 1 838. 4.
Kreutzer, Oestreichs Giftgewächse. Wien 1 838. 8.
Phoebus, Deutschlands kryptogamische Giftgewächse. Berlin 1 838. 4.
Schmidt, Wilhelms Wanderungen. Erfurt 1838. 8.
Derive, Flore vénéneuse de la province de Liege. Verviers 1839. 4 2.
Grabacher, De venenis narcoticis. Vindobonae 1840. 8.
Guentlier et Bertuch, Pinakothek der deutschen Giftgewachse. Jena
1 840. 4.
Praschil, Plantae venenatae in territorio vindobonensi. Viennae
1 840. 8.
Schuetz, De Taxo baccala ejusque veneno. Vratislaviae 1 840. 8.
Spieler, De plantis venenatis Silesiae. Vratislaviae'1841. 8.
Preside, Die wichtigsten Giftpflanzen Deutschlands. Friedberg 1 843. 8.
Hochstetter, Die Giftgewächse Deutschlands und der Schweiz. Esslingen
4 84 4. 8.
Spiekerkoetter, Die Giftpflanzen Deutschlands. Minden 1 844. 8.
Spiekerkoetter, Anleitung zur Kenntniss der Giftpflanzen. Minden
1 844. 8.
Berge und Riecke, Giftpflanzenbuch. Stuttgart 1845. 4.
Lucas, De Solano tuberoso ejusque principio narcotico. Hirschberg
1 846. 8.
Schneider, Die vorzüglichsten Giftpflanzen. Konstanz 4 847. imp. fol.
Cap. 39, Plantae usuales et agricultura.
Conf. Auctores veteres Cap. 3í, §. , Monographiae Cap. 7.
Ed. L- Botanica oeconomica, cultura et usus plantarum sin guiar um,
plantae tincloriae, utiles, materia alimentaria, varia potus genera,
p. 4'7I~S0.
Cato, De re rustica. Ed. I: Venetiis 1 4 72. fol. - Lipsiae 1794. S.
Columella, De re rustica libri XII et liber de arboribus. Venetiis
1523. 4. — Lipsiae 1 794. 8.
PiiiTZEi-, Thes. Ut. bot.
Pallaâius, De re rustica libri. Ed. 1. Venetiis 4 472. fol. - Lipsiae
1795. 8.
Varrò, De re rustica libri très. Ed. L Venetiis 4 472. fol. Botiboell,
Anmarkinger til Cato de re rustica. Kiobenhavn 1790. 4.
Albertus magnus. De vegetabilibus Uber VII. (c. 1260) no. 89—9!.
Petrus de Crescentiis, Opus ruralium commodorum. Ed 1- Au"
Vind. 4 471. fol. (pluries.)
Apicius Caelius, De opsoniis et condimentis libri X, Venetiis
4 500. 4.
Camerarius, Opu.scula de re rustica. Noribergae 4 577. 4.
Bussato, Giardino di agricultura. Venezia 1592. 4. — Ed. V: 1781. 8.
Serres, Le théâtre d'agriculture et mesnage des champs VarU
1 600. fol. — ib. 1 804—5. 4.
Bacon, Fr., Ten centuries of natural history. Lond. 1621. — latine:
Sylva sylvarum. London 1627. fol.
Tilemann, Praxis botanica, methodus .. culturae plantarum Herbipoli
4 657. 8.
Sperling, Carpologia physica posthuma. Wittebergae 1661. S.
Franke de Irankenau, Lexicon vegetabilium usualium Ardent
4672. 12.
Splitgerher, Drey Tractate von Cafe, The, und Chocolata Budis«in
1688. 8.
Blair, Miscellaneous observations. (Some botanical improvemenls
communicated to Mr. Petiver.) London 4 718. 8.
Buechner, Sonderbare Vermehrung der Feldfrüchte. Schneeber^'
1718. 4.
Orth, Flora deliciosa. Ilerbipoli 1723. 8.
Bradley, Dictionarium botanicum .. in husbandry and uardeninc
London 1 728. 8.
Evelyn^ Terra. London 4 729. fol. — Vork 1 786. 4.
Miller, The gardeners dictionarv abridged. London 1 735. 8 ~ ib
1771. 4.
Bohr, Traktat von dem Nutzen der Gewächse. Coburg
Geoffroy, An omne esculentum vegetabile cultura
Paris 4 747. 4.
736. 8.
sakibrius-/
Linné, Flora oeconomica. Upsaliae 1748. 4.
Linné, Pan suecicus. üpsaliae 4 749.
Linné, Plantae esculentae patriae. Upsaliae 1 702. 4.
Linné, Hospita insectorum Flora. Upsaliae 1 752. 4.
Wallerius, De artificiosa foecundatione immersiva seminum.
miae 1752. 4.
Hol
Ehrhart, Unterricht von einer zu verfassenden Pflanzenhistorie.
Memmingen 4 752. 4.
Ehrhart, Oekonomische Pflanzenhistorie. Ultn und Memmingen
1 7 5 3 - 6 2 . 8.
Kalm, Possibilitas vegelabilia fabricis utilia colendi. Aboae 1754. 4.
LMm, De praerogativis Finlandiae praecipue quoad plantas spontaneas
in bellariis adhibitas. Aboae 1 756. 4.
Kesselmeyer, De quorundam vegetabilium principio nutriente. Argentorati
1 759. 4.
Buchoz, Lettres périodiques. Paris 4 759—70. 8.
Linné, Plantae tinctoriae. Upsaliae 1759. 4.
KaUn, Om nyttan af vara inhemska växter kunnande. Âbol 760. 4.
Trozelius, Tankar om en Husliâliares upmarksamhet vid växtriket.
Lund 1 760. 4.
Boehmer, De serendis vegetabilium seminibus. Wittebergae J76i. 4.
Paulli, Dansk oeconomisk urte-bog, Kiobenhavn 1761. 8.
Wallerius, Elementa agriculturae physico-chemica. Upsaliae 1761. 4-
Gehler, De nexu studii botanici cum oecononiico. Lipsiae 1763. 4.
Zanon, Dell' agricoltura etc. Venezia 1763—71. 8.
Linné, Fructus esculenti. Upsaliae 1763. 4.
Linné, llortus culinaris. Holmiae 1764. 4.
(Duchesne) Manuel de botanique. Paris 1764. 8.