4-merÌ8 ' ) ) , c a ly c e g deciduo ,floribiis pedicellatis nec rachi sub-
immersis, porrà stigmate capitato nec àbiuso, e t aliis noiis ievioris
momenti, ut foliis penniveniis etc. Neque in té f discrimina negli-
gendum esse censeo, quod partium floralium dispositione pracbetur;
quum onim in Jxidio flores trimeri petala sua' typo \ versus axem
disposita habeant et in 4-meris cxteriora 2 v.infcriòra l a t e r a l i t e r
stent, contra in Eremolepide -fl.or.um.',:3?ineroruin partes, pòsitionè
£ gaudent, in dimeris autem petala, quae quidenv e x t e r i o r i b us
I x id ii 4-meri acquiparanda esse patet, m e d i a n a . stant. Similiter
igitur, ac inter Dendrophthoram et Arccutliobium usu venit, Ixidium
e t Eremolepis inversa partinm dispositione notantur. — Eremolepis
montés Chilensésrincolit:; duac|:dj'us species descriptae sunt: E.
punctulala Gr. et E .: verrucosa Gr. (Griscb. l ! ^ ) .
Obs. I l i ; Lepidoceras H ook .f. (FI. Antàrct. II. 293., Griseb.
•l.,e., Oliv. 1. c.) cum Jxidio communes habet flores 4-meros, cujus
partes prorsus eadem rationo ac in hoc dispositae sunt. Item stamina
conveniunt, excepto quod filamentis longioribus gaudent. Flore
s autom Lepidòceratis dioici, in utroque sexu racemosi, petala §
decidua et stigma subbilobo-capitatum discrimina praebent, neglectis
foliis oppositis et endpspermio subnullo. In singulares rationcs, quae
inter di'versàs foliorum Lepidòceratis formationes exstant etquibus
hoc genus cum Antidaphne convcnit , ; attentionem jam direxit cl.
-Oliver. Propter has rationes, quae habitum satis pcculiarem constituent,
mihi haud naturale videtur, quod cl. Baillon (Mem. Lòr. II. 56)
Lepidoceras cum Tupeia in unicum genus conoiliaverit, accedente
insuper differentia quoad endospormium. — Novimus unam L e p i-
doceralis sp eciem, L . squamiferum Glos. ( = L . Kingii ffooh. fil. —
L . Dombeyi JJooh.f. — My r labium microphyllum M iq.), Peruviae,
regni Chilènsis e t insulse Chilóe incolam.
1 . 1XEDIDM SCHOTTH ‘Eichl.
Tabula no stra X X X I . Seri V.
F r u t j c u lu s subspithamaeus, laxe ramosus, bamis altero is v.
subopp'ositis subverticillatisque, tenuibus nodosis griseis, novellis
leviter compressis fuscescentibus. F obia oblonga, obtusa v. rotondata,
basi in petiolum semiteretem 1—1 l^'lin. attenuata, 2—2',4
poli, lg., m —1 lt.. temi iter coriacea, plana, nitidula, sub 5-plinòrvia,‘
nervis laxe reticulatis ulrinque distincte prominentibus. Sp icae
utriusque sexus in axillis solitariae, subbilin. 6—10 -flori, A ad
apicem floribus nonnullis neutris. B b a c te a e persistentes!, latae,
subinde fere nwginiformes, haud ultra ’/ t-lin. F l o r e s cf 1 lin.
et quod -excedit lg., $ cc:- '/,-lin., utrique constanter 4-meri. P e -
1) Flores J Eremolepidis p u n c tu la ta e e descriptione cl. Oliverii (Journ.
■ Limi. Soc. ,,5-meri sant, sessiles, bracteati, in bracteolis 2 la -
teralibus alabastri inclusi et in strobilos minutos axillares congesti;
perianthium babent lobis crassiusculis, apice mucrone parvo inflecto
instructis et pistillum rudiraentariiim minute trifidum.“ Hoc prorsus
aberrai ab iis, quae cI.^Clos (in G a y F l. C h il.m . 1 0 5 r't. 82. fig. 1)
de ejusdem speciei flore cf retulit et. quae equidem in E. v erru r
còsa cf observavi. Vidi nempe (cf. tab. nostr. XXXI. Ser. IVO :
Petala 3 ,- raro 2, late ovata subacuta, stamina totidem libera (ex-
ceptione 2 in corolla 3-mera, uno ante petalum posticum posilo,
altero in sinum inter petala antica), filamentis brevissimis et antheris
fere ut in Ixid io conformatis instructs, ovarium prorsus rudimentarium,
discum trilobum carnosum, styli vestigium nnllum. Hi flores
breviter pedicellati • sunt, 1 —2-n i ad racliem brevem basi propbyllis
nonnullis caducis involucratam laterales s ta n t, solemniter autem,
ubi solilarii' Occurrunt, racheos apice ad basin pedicelli obliterato
terminales videntur, bractea caduca- fulciuntur, bracteolis vero careni.
Tales „racemi 1- v. 2-fiori“ solitari! v. nonnulli collaterales, pariter
ac inflorescentiae O , ex axillis foliorum pronascuntur.' An igitur
cl. Olivkb speciem alienam ante óculos habuit?
t a l a cf lateralia ovata, mediana òbldngà, in $ omnia t rimigli lariovata,
in utroque mutica v. -obtusa5 s tam in a iis sub4-plo breviora.
Baccac bene maturae nàn visae. . -
Ha b ita t in p ro v . Rio de Janeiro : S c h o tt (V. in Hb. Caes. VindobJ.
Obs. Altera hujus generis species est:
2. IXIDIUM WHIGHTII.
Icon 'fTuctus in tabula no stra X X X I . Eigs VI.
Eremolepis W rig h tii Grjseb. f fg W r ig h t . I. c. Oliver l. c.
Subsplthamaeum, ramosius ac praecedens, kamis strlctloribus et
crassioribus, superne angulato-compressis. F o lia obverse oblonga, 0—9
lin. lg., i{'iin; i t . , basi attenuata subsessilia, firmule coriacea, 3-pli-
nervia, nervis subinde vix conspicuis. SpioakI—2-nae in axillis, cf 1> '
§ 1—V / t lin. lg., cf 2 —3r, § 8—6-florae. Bbactbab deciduae 1, ovatae,
carnosae, '/ì— '/6 lin. lg. Florks fere praecedentis, nisi § petalis haud
raro 3. Baccak subbilin., sicc. fuscescentes.
, Crescit super Hufelandiam pendulam in Cuba o rien ta li ; W r ig h tn . ii 6 .
V ili. EUBRACHION Hook. f .
E ubbachiom Hooh. f . FI. Antarcl. I I . 291. in nota. Olio. Journ.
Linn. Soc. Lond. VII. 105. Baillon, Mem. L or. 11. 5 8 . '-^I^Visci
spec. Hook, et A rm in Bot. Mise. H I . 3 5 6 .
F lo re s in eadem spica monoici, inferiores £ pini-;
bracteis decidui, superiores paullo numerosiores % cum
bracteis persistentes, in utroque sexu versus axem compressi,
trimeri, petalorum positione f.* ) P e t a l a libera,
postica 2 antico submajora et lateraliter carinata (e
pressione contra racliem), maturitate persistentia. Flo res
masculi: Stamina petalorum numerò, libera, f ilam
e n ti brevissimis in connéctivum continuo trans-
euntibus; anthebae biloculares iutrorsae subcompressae,
loculis elliptico-subrotundis, poro oblongo (v* r*raa
latiuscula) apertis. P ó llin is granula subgloboso-trigona,
obscure triporósa, exina laevi. Ovariuiii depauperatum
fertili conforme nisi brevius .tenuius et cassum ; disco
plano trilobo -tectum, lobis cum petalis alternis, styli
vestigio-nullo. F lores feminei: Staminum vestigia
nulla. Ovarium late obovoideum, versus axem com-
pressum indeque utroque latere carinatum, disco ut in
tectum; s ty lu s e medio dis.ci, couicus, brevis, s tig mate
obtuso. Bacca obovoideo-snbglobosa, lateribus
carinata, perigonio clauso coronata; pericarpidm ut in
Ixidio, nisi viscinum minus crassum. Semen compresso-
sphaeroideum v. crasse disciforme, utrinque Concavo-
subumbilicatum, praesertim vertice, hincque cauliculo
exserto apiculatuin. Endospermium grumoso-subcor-
neum; embryo subaequilongus-lineari-cyliudricus, caulic
o lo fere toto exserto, cotyledonibus vix longioribus
seraicylindricis applicativis.
F rvtice s super Dicotylearum (? } ramos semi-
par asitìci, virides, viroato-ramosissimi, caule ramis-
1) Lapsu quodnm absque dublo ill. J . D. Hookeh petalum ¡inpar-pro
dorsali declaravit (Fl. Antarct. 1. c.).
me teretibiis. F o l i a omnino ad squamas redacta,
spira 2/ 5 disposila, oblonga, cymbifortni-concava, infra
medium peltato-affixa sessilia, ad ramorum exordium
confertiora e t diminuta. S p i c a e ad ramulorum apices
subracemoso-cóngestae, antitesi breves, maturitate
aliquìd elongatae, demum totae deciduae (amentaceae);
b r a c t e a e spira 2/ 5 v. affini dispositae, squamiformes,
suborbiculari-ovatae, concavae, basj, lata sessiles, carnosae.
obsolete ciliolatae, infimae vacuae cum superio-
ribus flores ? fulcientibus persistentes, intermedine
cum floribus suis £ deciduae. F l o r e s in bractearum
axillis sessiles, rachi appressi eamque angulatam
reddentes, ebracteolati, minimi, cc. ìM-lin ., coloris
ignoti. — Crescunt in Brasilia austro-orientali et in
Uruguaya.
1. EUBRACHION BRASILIENSE E ichl. '
Tabula n o stra X L 1 V .
F rotex Ì ^ Ì ’/fjrpcdàlis, sicc. totus nigricanti-fuscescens. Ra-
MiFiCATio modo inséqueiiti.fit; R ami, quigm? aliqua vegetatioriis
periodo formanlur, basi nò^nisÈ folia (squamas), apice spicaS, et
super has iterum paucas. -squauios fernnt; time determinantur; .
Dura fructus maturantur, squamae delabuntur ; ex eitilimi vero
superioribiis, pràéscrtim ex iis s u p r a spicas obyiis, saepe
ctiam e summis infra eas e txex iis , qiiae noniitìnquam i n t e r eas
occurrunt, famuli novi profiòiscuutur, pro insequente vegetationis.
periodo destinati. Hi prorsus ac, primarii sese babent, tertiarios
emittunt iterum ¿èque sese Ijabèntes, et tali modo pe.rgitiir ;; ipsi
autem ramornm apices ultra primam vegetationis periodimi baud
elongantur. Unde fit, ut ?òmnes rami, qui ultra 1 annum nati sunt,
basi denudali, summitate autem ..in apicem emortuum desincntes
offendantur, infra quem ramuli secundarii proficiscuntur, cicatricibus
spicarum delapsarum saepe in duos greges separati. Accidit qui-
[d.em subinde, ut summus e ramulis secundariis tara validus fiat et ita
sese erigat, ut primarii contimiutionem effingere videatur, hujus
apice ad cjus basin obliterato ; quod vero, cum directa primarii
elongationo liaud confiindi liquot. Observandurà adhuc babeo, non
soium c ramis ultimile cujusvis periodi, sed etialin'ex iis, qui duas
tresve jam nati sunt, ramulos novos adliuC pronaSci pòsse, gemmis
quibusdam denuo sese oxplicàntibus j undc schema simplex supra exposition
hic illic enni in modum compiicatur, ut è. gr. in tàbula nostra
ante oculos habes. R ami ceterum juventute gjraciles tenues laeves,
provectiore aetate nodosi et rugosi fiunt, crassitiem pennàe ansèrinae
attihgunt, longitudine diversarum gcnerationum inter 2 1/ , et 5 poli,
varia.. " S quamae ljm-.lg., successivae 1—1 '/, lin. distant,
margine obsolete ciliolatae, apice subirecurvo-patulae. - Spicae 6—12
ad apices ramulorum congestae, initio antheseos subbilin., maturi-
tate u s q u e i ||i^ ^ , poli, longitudinem assequuntur, 1 0 —20-Dorae.
Bbacteae '/t , plores ?/t lin. aequant. Baccae lin. lg., pleraeque
in specimin. cassae vacuae, quae quidem superficie laevi nitidula
gaudent, fcrtilibus contra- plus minus rugosis et opacis. Semen
lin." lg., Ylriti
Qréscit in B ra s ilia a u stro -o rien ta li: S e llo; in prop. Minarum:
Lindberg. — Oreas.
Obs. Altera liujus generis species est :
2. EUBRACHION ARNOTTII Hook. f . (FI. Antarct. l..c:: = Viscum
ambiguum Hooh. e t A m . Bot. Misc. 1. c .), in Uruguaya indigena, a cl.
Tweedie inde reportata.- Equidem earn non vidi. 'Sècundum descriptionem
ili. Hookbki (si recto earn intellexerim) a brasiliensi ramificationis • modo
dìlTert; ramuli enim u ltra spiciis d i r e c t e prolongari e t in nOvum ramuluiri
nbiredicuutur, basi végetativuin; apice amentiferum, postea iteriim. vegetative
elongandum ¿etc: Dubito quidem, quini :haec descriptio exacta sit; sed
absque speciminis autheutlci antopsia earn aeelpere et igitur plantam
nostrani brasUiefisem ab uruguayensi diversam pronuntlare coactus sum;
an aliis etlam notis hae stirpes differant, e descriptione Hookeriana per-
brevi’ mihi liaud elucet.
TABULAE EXPLICATAE.
Tab. I. Inflorescentiae Loranthearum, supra p. 12 sqq.
In omnibus hujus- tabulae figuris sigla adliibita easdem babent
notiones, insequentes nempe: Caul.: Caulls; F .: Folium (i.: e. fol.
froudosum); I. Axis sc 11 flos primi gradus, ü . axis s. flos secundi,
III. tertilgradus,in inflorescentiiscompositis; H.: Bractea; ß.: Bracte-
; ola; B l .: bractea primària seu axem primi gradus fùIc!ens,;'BII.:
Bractea secundaria, etc.; j? I.: bracleola ad axem primi gradus
obvia (eadem,' ac B I I ., fertilis e slf;’ ß II. bracleola ad axem
' :sèé.ùédi gradus pertinens; etc. ; Cup. veìG. : Cupula ; C I . v. Cup. I. :
Cupula florem primari um ciugens; CI1. v. Cup. II.: Cupulafìsub flore
secundi gradus obvia;>p.;,:; prophylla inflorescentiae (bracteae basila-
res steriles); cal.: Calyx ; oy. : Ovarium ;, cp. : Carpidium.
'F lg . 1—i . Phthirusä pyrifo lia ; fig. 1. Flos longitudinaliter
sect us; 2. Petalum latlus cum slamine longiore uuteposito; 3. Petalum
augustius ,cum slamine hreviore ;• flg. 4. Diagramma floris.
Fig. 5 a. Racemus Lo ra n th i longiflori Desr.; flg. 5 b. Pars
racemi Bhrygilanthi corymbosi D ie tr .. Conspicimus in utroque
bracteas pedunculis suis adnatns.
Fig. 6: Lora n th u s longifiorus Hesr., flos juvenilis in stadiis
3 successi vis, a. b. et c.. c qui bus patet, braetcam B origlile esse
basilarem, eo autem u t cum. pedunculo coalcscat dèmum apicalem
evadere.— Fig. 7. Lora n th u s myrtifu liu s Cgh., pcduncùlus longior,
ln quo vestigium coalitionis cum bractea B paenc cvnuuit.
Fig. 8—11. Diagrammata floruni Loranthorum, ratioue etlam
hnbita positionis ad axem braotcamvc. Fig. 8. Diagramma floris nor-
maliter 6-meri, petalis staminibusque alternatili! diversis, quulis
plerisque formis americanis convelli!: 9. flos 5-merus, 10. flos 4 -
nierus, petalis aequilatis, staminibus aequilongis, quales flores in
spèciebìis' pèrhiultis 'gerontogneis obveniunt; fig. 11. flos 4-inerus
Phrygilanthi te tra n d ri e t aphylli.
Fig. 12. Schema morphOlogicum „pseudocymae“ . simplicis;
fig. 13. schema fioris „spurie axillaris“ (cf. supra p.' 14).
Fig. 14. Phrygilanthus te tra n d ru s (R .P O , a. flos (juvenilis)
cum bractea biuisque bracteolis, b. idem, alabastro iembto; fig. 15.
Loranthus loniceroides L . , capituliim e floribus 4 conflatum cum
brncteis bracteolisque; fig. 16. Oryctanthus ruficaulis C^öppO,
spica, floribus seuiiimmersis, bractea bracteolisque valde diminutis.
Fig. 17. Phthirusa emarginata C ^ °0> pedunculus cum
bractea bracteolisque couiiatis, sa t bene tarnen adhuc dignoscendis;
fig .1 8 . Ph thirusa unißora CJacqO, caedein partes, bracteis jam
pcrfectius coalilis; fig. 19. Cupulà: e fig. 18., desupcr visa; fig. 20.
Ph thirusa paueißora ('J a c i/J , pedunculi 2 oppositi cum cupulis,
in quibus bractea bracteolaequc non amplius discriminandae sudt;
fig. 21. Lora n th u s Scliimperi Hoclist., cujus cupula pariter bracteas,
Fig. 2 2 - 2 9 . Phrygilanthus cuneifoiiiis CR- PO, inflorescentia
(cf. supra p. 14. 15:). J Fig. 22. Forma inflorescentiae vulgaris, „flos
spurie axillaris“ ; fig. 23. apex ramuli cum floribus quibusdam juye-
nilibus aclinic in cupula iuclusis (folia inferne remota su n t); fig.24.
Cupula c fig. 28., mogis aucta, a latere visa; fig. 25. eadem a caule
visa. Recognoscimus, earn e bractea et duabus bracteolis confiari.
Fig. 26. Diagramma infiorescentiae in fig.' 2 2 exhibitàe, ita con-
slructuin, quale 'obiter'-intuenti sese praestat; fig. 27. idem, secundum
18