303 ¿ÁTJRACEAÉ: GÉOGRAPHIE. 304
I
1
1
l i
DE LA GRACEARUM BRASIUEN SIDM RATIO-
NIBDS GEOGRAPHIOIS
/
d is s e n t '
Ci F. Ph. dé Martius.
I te triomphales circum mea tempora laurns, ■.
Vicimusl — ipse déus praetulit .arti faces.
Lauri quam' subolem rcserat Saturnin tellus,
Quas nutrie varia splendida Amazonia,
Undique congessit, signât discrimina certa
Nectens ingenio laurea serta suo.
Mbissneri laudes nemòrum per g rata snc'ella
' Concélébrant nymphae lauriferique' cliorl.
Triumpho funètum esse.MEissNEBUBi nostrum post
editam in De CAriDOLLÌi Pro'drOriio (Vol. XV. parte I.)
de Lauràceis Monograpiiiain, nuiìus dubitabit, qui mente
couceperit quot quantisque prematur ordiiiis recoguitio
et ordinatio difficultàtibaSi Nòs vero, de Flora Bra-
siliensi illustrali da sumriiopèrè solliciti ' non pOSsumus
quin amici landes cëlêbremtis de re' bene atque in
operis nostri commodum gesta.
Ch. G. Neés ab in Systeinate Laurine-;
arum anno 1836 editò specie^ eiiinneràvit 392 ; Aìeissneb
Lauraceas a. 1862 (in Ì1C. Prodr. 1. c. p. ì 265.)
protulit 957 speèiés (quaruni 912Laurineàe, 16 Gyro-
carpeàè et 29 CaSsÿthëàè) ; a. 1866 àddendas numerai
15, tiridé Ìiac aetate ndmerus tqtus Ì»2 evenit; et in
hoc Opere nostro 327 describit. Cujus quidem nùmeri
partem haud exiguam, species 61*) dico, intra Bra-
( Sunt hae species in Brasilia npn^.unt inventae, quae sequuntur:
Pltoebe peruviana, impressa. Cryptycarya yuyancnsii'.- Ampelo-
daphne dasyantha. Aiovea teii‘e llà , SchoMbUrpkii) xYensiflora.
Acrodiclidium opp osi lì folium, Camarà, 'citryènpìiyiitìfaÀìideiiilroii
curvirameum, flanella-, salicifolium, aciphyllum, Uóstmanniànum,
cayennense, p achy carpum. Mesptlodaphne oblonga, , pgrifàrmis.
Ortodaphne diva rica ta , glomerata, caracasana, cuprea, Neesiana,
crassifoli/t., semeearpifolia, commutata, petnliintlierrt ; fa lla r ,
fra g ra n e , Schomburgkiana, taràpotana’, inaynenàis; sfylendens,
Hum bold lii, cayennensis, Bofo, leptobotrya, c a u d a ta , urophylta.
Gymnubalunus gnyanensis, punotutn. -Camphoromoea stirinamensis.
Nectandra Laurei, crassìpes, furcata, puiverulenta, rhynchophylla,
Roditi', limbata, p a llid a , ambiguà', -Mattliewsii, guyaiiensii, »¡ero -
carpa, cisslflora, sanguinea. Pleu rothyriùni Pompigli, bificlum. Gyro
ca r p u s americanus. Spa ra tta n th elium Tarapotanum.
Universi agminis maxima pars, quae litoris obliquis impressa
signatur, versus Scptentrioneni et Euroaquilonem in. Guyana brìttanica,
baiava, gallica e t columbiana lecta est. Quar
li pleraeqtie sylvnrum
civcs- sunt per regiones depressas elTusarum >
t in editioribus locis
secus rivulos aut fluvios frondentium; paucior
; irf montes 3—4000
ped. supra Oceanuni altitudine adscendunt1, nude per cnmpos singu-
latim spnrsae nunc cum aliis arboribus fruticibus'qùe in clrcuinscriplas
sylvùlas (C a a - a p o am : tuplce) congregatae. E ìiarulh numero
' pauene (.Oreodaphne caracasana, Gyrocarpus americanus, Nectandra
sanguinea) longiiis per Aihericam austriiiem usque in Mexicum éx-
ténduntur, e t Nectandra 'tiirbaceUsis non Ih te rra continente soluhr
sed in insiilis AntUlanis quoque habitat. — pVersus Occidentem et
Libanotum trans Brasiliae fines inventae sunt species vigiliti literis
rectis notatae. , Haé fere omiies in sylvis crescunt secus alveum
fluvli Amazonum et aliorum coUateralium in • Maynas, pnucae a
èilijte* firies‘ liondùm inventas inquilinis adjecit ratione
ductus quod a verisimilitùdine ùon abhorreat eas ibi?
dem repertum iri. Vatfum èsset nostia aetate de stir—
pium per Americani distributioti'é et quibùsnàm quaevis
species contìneatur limitibus, jridiciu'nv ferre absòlutuni,
nani termini phytogeograpìiici in solitudinibus delitescunt
nulli Botauicorum hucusqrie apertis; et tantum abest ut
arboris ctìj’usdam vestigiìì pei Iònginquos saltus coni- -
perta habeamus ùt‘nè-;hérbae.’^idejfev;'in aprico-campo-
rum nunc hie nunc illic propuiiulantis terminos éxacta
observatioiie possimus colloca^ Immeusaé aulem
sylvae depressum alveum fiuvii Anvazonuin obùmbran-
tes diversa arborum genera foveìit pajù vitae còùdilione:
saxi arenarii aut limi silicea argillaque pieni fuiido,
eontiuuo quasi humore ex inundationè, imbre et nebii-
lis^ atque tropico ' SOlis àrdórè'. Hdìid iniruiri igitur
inter multiplices' immensi saltus arbòrea Làùraceas
quasdam dissipari quoque latissimo tractu, ita ut species
inde e provincia Matto Grosso (lat. a. 15° ét ultra)
Septentrionem vèrsuà ,ùsqué in depressas regidnés flu-
viis Amazouum et Orinoco interjectàs eiFundàntur.
Notaudum vero, uobjles has stirpes uasquam ¡11 solidas
sylvas, exclusis aliìS arboribus, còngregari, sed laxibre
contubernio gaudere. Pleraéque igitur singulatiih spar-
sae proveniunt, aliae, qdarùin Mrespiloflap/inen pretio-
surn et Gòppertiam hirsutnm nomino,, catervatim. in-
veni, truncis tainén ita distautibus utsinguloruiii comae
spatiuui pateat.
Licet auteni f^ud' paucas Lauraceas vidèraus per
yastam aream distrjbutas, conjicere tamen uolimus,
sin^ulas species multiplici et quasi laxa regi vitae
couditione; e . contrario oinnes CO eli tempèrie àrcta et
terreni certis proprietatibus tam physicis. quam cbemici?'
comprelienduutur, ita ut si qua species latissime pateat
ubique intra suos ìimites pari ferè vitaè ratiorie fruatur.
Rem probat praecipue harum stirpium ad elevatiónem
soli ratio ; pleraeque ehim dèpfessàs règioriès inliabi-
taut, unde rarius in altiores adsèendunt; nionticolae
autem, numero paucibres, qnae mitioré aere àtqùèpar-
cióre irrigatioue gaudent, in terrenum humidius aèrem
spissiorem • et fervidiorem aegriùs desceudunt. Sunt
autem monticolarnm aliae sylvestres, uti e. g. Oreo-
daphne venulosa in prov. Minarum patte australi (Morro
Formolo alt. 2500') et 0. vapcinioides, qùàè inimon-
tiuin maritimornm tractu (Serra do Mar) pei1 sii’mmòrum
cacuininum (alt. fiOOQ') saltus spargitur; aliae campestres,
,;.e.; g. Persea scrobiculiita, in m. Itacoluiiii alt. 4500'
inventa, et P. erythropus, solitaria. per altas fefrugino-
B u iz, Pàvon ' et P ò rn o io fducibus Audliim versus Or. declivlum,
ab Hdmboldtio propc Tomepeodà f (alt. 103 liexap.) ,cti Ri Won-
. Spruce propc Tarapoto lectae su n t; atqùc in conjectura posltum
est, cns inveii tu ni iri inHylaca illa Amazonia ubi planilics in montcs
turget.'
i l
305 LAURACEAE;: GEOGRAPI11A. 306
sas late difFnsa (alt. 2500/—3500')-, Mespilodaphue.
niimmularia, et tristis, frnticosae in apricis s^èèio'■,'
ribus saepe nanae, supra 3000' alt. adsceii'dentesv
Ceterum non desnnt species quae règiouumieleva-
tarum pariter ac umbram quoque apricitatem ferunt:
Oreodaphne subalpina et Oreadi-Dryades.
Qurirum aliae' e saltnbus Oceano proprnqùis per
Valles in mediterráneas sylvas indeque ju càmpos Mi-
iiartnn adscendunt; aliae forte de campis per moutium
deeli via usqùe ad arenas littoreaS .descendun t ibi solo
Siliceo, quo, in medi ter raueis gaudebant, ilidem fotae.
Nec dubitaverim, has pro loci et aéris diversitate
ita mutari, nt speciein diversam induant et pro dislinctis
haberi possitit. Oreodaphne Sfillowii in umbrosis m.
Serra de Piedade alt. 45U0 crescens forte specie non
differì ab O. polyantha in arenis maritimis vibranti
iPhoebo subjécta.
.Qifod qaum iñ conjectnra poiiamus pauca de for-
inaruiii variantia afferre lubet; qnae tanta apud Lauraceas
observatur at ínter ordines arborescentes parici
Solummodo (Salices, Córdiaceas, Myrtaceas nomino) iis
comparari possili!. '
1. S tatù r a. Sunt species (e. g. Gòppertia hirputa)
quae altitudine et crassitie Iruuci, ramoruni nuniero,
Situ et ramificatione miruin in nioduni variant; nunc in
Sylvarrim recessu altàs cràssasque arbores, intèòriiam
amplam diffusas sistunt, .nuìic in sylvarum margine
focisque apricis jam novellae, dnm frutiennj magnitudi-
riem àssecntae sunt, florés proferunt; unde si e talibus
locis solummodo -innotueriut pro fruticibus nec *pro
arboribus descriptae sunt. Ex aetate quoque corticis
índoles varia: juniornin tenuis^jfaevigátus, arómate
opuleutior, detraetu facilior, vetustarum arborum crassus,
parenchymate suberoso, rimosus, in frusta discissus,
siòciór, arómate iiiers.
2. F olia, omnibus Simplicia et integerrima pleris-
qué integra, typicàiii, qriàé Criivis speciei est, circuin-
.scriptiouem servare solent, sed dimensione variant, quia
plerumque iu sempervirentem comam persistimi, ideo
pér longius témpus tempestatum vicissitudini subjécta,
humore et aestu aut còminodis aut adversis, in longi-
.tndinem et latitudinem liberáis effunduutur aut contra-
huntur. Pariter uervorum decùrsuin saepe deflecttìnt,
numerimi et crassitiem riiritant et venaruui venularinnque
rete texunt modo laxius modo angustius, glándulas
cutaneas aliasque majores (quae praesertim in nervo-
rum axillis apparent) diversa efformant copia, nnde
utriusqne swperficiei laevitas nitorque varius efficitur#).
In herbariis antem hanc diversìtatein vid.es plus minus
expressam. pròut specimina intra chartam laevigatam
aaf- asperiorem, calefactàm ant tepid a m pressione varia
siccata fuerint ; qua quidem ratione de recèntis folii
veuatióne judiciuin fertur difficilius.
3; Indumentum. Sunt species. quam plurimae,
qiiae glaberrimae indumento omuino careni; aliae
autem in rarnulis, foliis nec non in infloresceatia indumento
instrnnntur, quod pilorum longitudine, densi tate,
colore,, nitore variai, proùt lux, huinor et aestus fave-
banl. In umbra color indumenti.saturatior,' in aprico
caneseit, quod lueuleriter docet Nectandra canescens,
arbor secus fluv. Amazonum et Madeira ripam communis
saepequè longo agmiue congregata. Quod agmen
arenas apricas et aestuosas canescente fronde cingit,
>rit: e longinqno qnasi Oleae europaeàe adspeetnm prae-
beat, ubi vero altior sylva riparias arbores obumbrat
hae obs.curiore tomento et snbfusco tinctae apparent,
Glaucus color, quo folioruui pagina inferior nonnnnquani
induitur, item nunc/ diminnitor nnne evanescit.
4. Inflo.rescentia, qnae variistypis regitur, modo
determinata modo iu determinata, in una eademqne specie
ant ampia lateque diffusa aut depauperata et contracta ob-
venit, prout stirps juuior et quasi frutescens .aut adulta et
in arborem statura magna, adeo maxima exereverit. Item-
que florum diinensio variatur, cujus .quidem rei ratio,
ni fallor, saepissime in sexus diversitate est quaerenda.
Licet enìm in plerisque speciebus flores hermaphroditi
observaiitur, baud patìcae tamen polygamae aut revera
diclinae sunt, ita quidem ut aliis feminei sexus rudi-
meuta in masculo flore concessa sint, aliis omnino
ademta, foemineo antein fiori vestigia stamjnum nunquam
ex integro desini, restant semper aliqna fllainentornm
indicia et'staminodia geminata; (NeesSyst.Laur. p. 12).
Haec commemorare ratum habui pro dijndicanda digni-
tate specierum, phytogeograpbiae fundameuto.
*) In ter Lauraceas orlcutalcs Tetra n th era e genus foliorum mira va-
riatione enilnet. tìfr. T . longifoliam, la u r ifo liam , li gusti-inani,
monopetalam. T. g lati cani, atten u a ta la e t costatata forte In una
cndeinque specie CóihprèhendeiKlns èsse, Ipse Mrissx e r noster suspi-
caiur. In ter lirasiliciises N e ctaiidra sumnioperc ludlt. N . oppositi-
’ fó lià , L a u rei, canescens, S c h o ttiì 'fòrte conjungendae.