rarissime decidnos, P o t a l a supera, 6 v . 5 v. 4, rarius 7—9 , libera y. plus minus in tucura
saepe gibbum v. ventricosum connata ; (tota a. laciniae) praefloratione valyata, alabastro recto
v . curvato, anthesi actinomorphe secedentia v. symmetrice configurata nunc (in corollis qiiibusdam
tubulosis) oblique unilateraliter fissa, decidua, saepe carnosa, iñutua pressione marginata, subinde
ligulis v . appendicibus stipulàceis intus aucta ; ubi pari numero adsunt (6 , 4 v . 8) solemniter
alternatim diversa, haec apice latiora et obtusiora, alterna angustiora et acutiora, numeio impari
subirregulariter diversa v. in 5-meris saepius omnia aequalia, ut rarius etiam in 4- et 6-meris
usu venit. S tam in a petalorum numero, iis anteposita .et inde d basi pius minus interdum tota
adnata ; ratione petalorum aut aequalia aut diversa, ita quidem ut quae ante obtusiora stant longiora
sint, altius inserta (i.e . in petalo), filamentis saepe validioribus, antheris contra minoribus, alterna
petalis acutioribus anteposita breviora demissius inserta etc. F ilam e n ta filiformia v . valide
cylindracea, rarius .crasse carnosa sqblyriformia; in connectivum àut continuo transeuntia, aut
cum eo articulate, dorso affixa, subinde infra antheram proceisu calcariformi ventrali ancta. An-
THERAE'aut adnatae iiumobiles, aut versátiles deciduae; introrsae, biloculares, quadrilòcell'atae,
rarissime locellis anticis abortivis bilocellatae, in quibusdam transvérs.alitej- septulatae, rimis
lòngitrorsis 2, rarissime (pro locellis) 4 dehiscentes. P o l l in i s granula utplurimum compressa,
triloba, tristriata, striis iiiqiressis. cporo.'is super lobos ductis et ad polos confluentibus, exina
laevi; rarius trigona tripocosa estriata; rarissime subglobosa, exina dodaédrìco-retieulata. In flo-
ribus. femineis stamina aut Sbsque vcstigiis abortiva, aut saepius staminodiobum forma obvia,
quae fertilibus plq. plus minus consimilia, nisi antheris depauperatis cassis instructs, rarius r e dimenta
subamorphà referunt. Ovarium inferum, cylindrico-obovoideum v. subglobosum, rarius
elongatum prismatico-trigonum v . compresso-bialatum, massam solidam de specie homogeneam
refert: o v u lo neinpe unico axìli atropo basilari er ecj>5 tegumentis carente cum loculi unici ,pa-
rietibus p ron o s coalito, sacculis am|iì)ticis 2—6 in orbem disgositis longitudiiialiter percurso.
Discus epigvìsus plus minus ev o lutu s, annuliformis, pro petalorum numero subinde ocenatus,
crenis cum petalis alternis. Srvi.us 1 e «entro disci, in tloritius g et ? petalis subaequilengos,
lìliformis- v. columnari-cylindraceus, haud raro (e pressione in alabastro) flexu r is v. .genieulis
instructus, nunc longitrorsum angulato-striatus, deciduos ; s tigm a capitatu.m, : simplex -raro sub-
bilobum, dense papillosum. In floribus masculis ovarium plus minus depauperatuna; .subinde -a
receptáculo (floris àxe) v ix discriminatum y.'pronao abortivum; d iscu s utplurimum immutatasi;
s t y lu s solemniter ejusdem quam in ? longitudinis, sed temiior et s t igm a t e rudimentario ipjq. su b acuto
epapilloso instructus, rarius ab omni parte diminutus v . prorsus deficit. F r u c tu s ¡bacca, «alyce
plq. persistente coronata verticeque .vestigiis partiuin delapsarum cicatrisato-umbilicatsg .globosa
clliptica v . oblonga. Pericarpium in strata 3 discriminatum; epicahpium coriaceum v .« a rn e sum ;
MESOCABPiUM.viscaceum, saepe apice solummodo (supra seminis cauliculum) evolutum; en d o ca r -
p i u m membranaceum V. subcoriaceum seminis .testam saepe mentitur, apice nunc in r o s a i spe-
ciem productum quoti viscinuin medio perforai, nunc cum mesocarpio in viscinum mutato.
Semen aut .e nudo embryone, aut ex embryone et endospermio constat (testa, quum ovulum
integumentis careat, nulla); endosbermium aequabile raro sulcatum, carnosum, cum embryone
amylo scatens; embryo axilis' reCtus, plq. endospermi! longitudine, c .u i .h t ' lo ( s . d.
radícula) supero, superficiali v. ex endospermio ex serto , saepe apice intumido v . disóifòrmi-
complanato, co ty led o n ib u s aut 2 plano^convexis applicativis subinde «ohaerenfibus, aut ìa iius
(i verticillatis indeque ventre bifaeialibus dorso convexis, p i l l i l a rudimentaria.
F r ú t i c e s virides, solemniter super arborum fruticumqve Dicotylearum et Coniferarum
caules ramosque semiparasitici, rarissime arborescentes terrestres autotropHiQ), sempermrebt.es.
R a d i c e s (parasitorum more pilorldza, carentes) aùt ramo nutritori implmtatae et sub ejus cortiee
p r o r e p e n t e s , ' a u t e x t r a c o r t i c a l e s h a u s t o r i i s s e s e r a m o a d s u g i l l a n t e s , n u n c q u o q u e a e r e a e a d
r a m o s a liem o s p r e h e n d e n d o s e t c i r r l i i i n m o d u m c i r c u m v o b e n d o s a d a p t a t a e ( „ r a d i c e s p r e h e n s
i l e s “ n o b i s s a l u t a n d a e ) . C a c l e s R A M i q u e t e r e t e s q u a d r a n g o l i « . c o m p r e s s i , s r e c t i « . r a r i u s
s c a n d e n t e s a u t v o l u b i l e s , r a m i f i c a t i o n s s a e p e d i c h o t o m a « . o p p o s i t e e t v e r t i c i l l a t a , i n t e r n o d i i s
c o n t i n u i s r a r o á r t i c u l a t i s . F o l i a f e r e s e m p e r f r o n d o s a , r a r i s s im e s q u a m i f o r m i a , o p p o s i t e d e c
u s s a t a , s a e p e ¿ x o p p o s i t i o n s p e r m e t a t o p i a m a l t e r n a , r a r i u s t e r n a v e r t i c i l l a t a , s u b i n d e s p i r a j v -
a f f i n i a l t e r n a ; i n t e g r a , i n t e g e r r i m a , p l q . p e t i o l a t a , p e t i o l o c u m c a u l e a r t i c o l a t o , e x s t i p u l a t a ,
s a e p e s u c c o s a v . c r a s s e c a r n o s a ', p e r n i - a u t p a lm a t i n e r v i a , n e r v i s l l a u d r a r o o b t e c l i s i n c o n s p i c u i s ,
a t r i n q u e v . s u b t v s t a n t u m s t o m d t o p h o r a , n o v e l l a i n s p e c i e b u s s c a n d e n t i b u s s u b i n d e i n o r g a n a
p r e h e n s i l i a c o n f o r m a t a . F l o r e s s o l e m n i t e r i n i n f l o r e s c e n t i a s c o l l e c t i s p i c a t a s , . r a c e m o s a s , .c o -
r u m b o s a s , u m b e l l a t a ! e t: c a p i t a t a s , a x i l l a r e s e t t e r m i n a l e s , i n a x i l l i s s o l i t a r i a s r . s a e p i u s p l u r e s
c o l l a t e r a l e s e t s u p e r p o s i t a s , s im p l i c e s V . c o m p o s i t a s , p e d u n c u l i s s e c u n d a r a s 1 - a u t c y m a e t y p o
( 2 — 4 - ) J l o r i s . B r a c t e a e v a r i a t i ( i n f r a f u s i u s d e s c r i b e n d a e ) . F l o r e s i n t e r l o n g i t u d i n e m
W L m . u s q u e l - p e d a l e m l u d u n t , p u r p u r e i c o c c i n e i f l a v i a l b i v . U r e n t e s , n u n q u a m c a e r u l e i ; F r u c t u s
m a g n i t u d i n e i n t e r U n . e t p o u M c o l o r e f e r e u t f o r e s l u d u n t . I s d u r i e s t u m s i m p l e x , r a r i u s
g t e l l a t u m , n u n c e s q u a m u l i s i r r e g u l a x i b u s c o n f l a t u m , s a e p i u s d e f i c i t . — H a b i t a n t m a j o r e n u m e r o
i n t e r T r ó p i c o s t o t i u s o r b i s , i n r e g i o n i b u s t e m p e r a t i s r a r i o r e s t e r r a e t a m e n v i x u l l i o m n i n o d e -
s u n t , e f r i g i d i o r i b u s e x u l e s . >
Obs. Plagula antecedente jam impressa, e recenti volammo DI. Florae Australiensis, ab ili, Bentham et F erd. Mü ix e b elaboratae,
mO'dò re c e p toV 1 rocòghovi, praeter baccas h u c u s q u e s o l a s c o g p i t a s , etiam d ru p am et n u c em in Loranthearum ordine reprae-
sentatas esse. Rarissimi autem hi fructus, nonnisi in duabuS speciebus, genera Nuytsiae e t iiovum Alhinsoniae F. Müll. constituentibüs
occurrunt. Quod igitur ili1 character e ¿ntecedenle àddatur. Praeterea ibidem signum dubitalionis in p. 3, linea 2 ab infra, deleátur, quum
existentla Loranthacearum revera terrestrium et autotrophàrutìi (sunt quidem eadem Ula genera Nuylsta ot Athìnsonia) nunc novis et
certis testibus confirmetur.
In subordinis charactere antecedente, ut operis rationi conformis evadat, complura tam breviter et imperfecte proferre
eoactus eram, ut exinde vix bene structuram harum stirpium multis notis valde singulärem perspicias. Praeterea ibidem -de floris
aliarumque pàrtium indole sènténtias quasdam emisi, ab iis aliorum botanicorum aberrantes, quae sine ulterioribus argumcntis occipi
'nequeunt. Duplici hac ratione duetùs, in excursu insequente iUm-de rebus panilo fusius disserere statui.
ADVERSARIA QUAEDAM DE LORANTHEARUM
PHYSIOLOGIA E T MORPHOLOGIA.
I . Ubi cbescant e t . qoomodo ndtbiantub.
Quum rationibus crescendi et nutriendi Lorantheae enm Viseéis
conveniant, id quod in insequentibus proferemus, de utroque subordine'
v,aiet.
Lorantliaceae fere omnés super alionarum stirpium truncos
ramosque crescunt oarumquo succis vivunt ; paucae tantum terrestres
et autotrophae dicuntur (Ñ u y ls ia , Atkinsonia, Gaiadeùdrón Don.).
De bis nil diccndum habemus, nisi quod probabilità juventute radicibus
alienis adnexae et in iis parasiticae, postea denuim autotrophae
evadant, ut in Santalaceis multis, Rhinanlhaceis et al. obscrvatur.
Quod priores attinet, hae vulgo parasitae appeliantur, ut Orobanchae
aliaeque; (rectius autem s e m ip a r a s i t i c a q salutandae essent. Jam
enim 'eo, quod pleraeqùe folia frondosa viridia habeant, et quod
nulla, etsi folia ad squamas reduela sint, chlorophyllo omnino caroat,
Iiorantb.
suspicio excitatur, has stirpes in assimilando nutrimento non
sine omni negotio esse ,posse. Revera demonstratum e st1) , Loran-
thaceas e ramo cui iiisidént eum succum tantum haurire, qui nondum
perfecte assimilatus in Ugno sursum vehitur, alteram autem operis asst-
milatorii partem, quae foliis v. in universum partibus viridibus debetur,
in seipsas suscipcre. In 6ò igitur Loranthus sese habet ad stirpem
nutrlcem, uti ramus fui iosus ad arborem, voi ut exemplo adhuc
aptiore utar, uti surculus ad subjectum cui insitus e s t; et perinde
subjectum foliis sùrculifolitur;"'aéque. Loranthus, siquidém ramo,
p ^ v iH s ld é t, folió decerpseris, hunc succis in seipso elaboratis
sustentaro valct. Alia ros, ut constat, in iis est parasitis, quaè
ut Orobanchae, Balanophoreae e t al. chlorophyllo carent; hae
succum perfecte assimilatum c parte nutrice hauriont. Inter has
igitur perfècte parasitas et plantas simpliciter epiphylas L oran-
thaceae semiparasiticae medium tenent.
1) ¿f. c. gr. Böhm: Deber das Schmarotzen der Mistel, ln Sitzungsberichte
der kals. Akad. d. W. zu Wien, vol. L n . 90 sqq.
2