TABLEAU WATTEAU &
Fieke Kroon, medewerker Educatie
Hoe beeld je verbazing uit, verliefdheid
of woede? Als je niets met je
gezichtsuitdrukking kunt doen, omdat
je een masker voor hebt? Ga er maar
aanstaan! Dat deden 50 leerlingen
van het Coornhert Lyceum in Haarlem
op verzoek van Teylers Museum.
Vol enthousiasme stortten ze zich in het project dat het
museum had opgezet samen met Poppodium Duycker in
Hoofddorp. Het doel was om tableaux vivants te creëren,
geïnspireerd op schilderijen van Antoine Watteau. Deze
tableaux zullen tijdens de tentoonstelling Watteau te zien
zijn op een scherm in de Tuinzaal van het museum. Maar
hoe maak je eigenlijk een 'tableau Watteau'?
Leerlingen van Coornhert Lyceum
tijdens maken tableau vivant
Green screen
De klassen werden in twee groepen gesplitst. De ene
helft leerde de fijne kneepjes van het VJ-vak ('visual
jockey') en green screen-techniek; de andere helft leerde
emoties uitdrukken met een masker voor en verkleedde
zich in kostuums uit de tijd van Watteau. Uiteindelijk
kwam alles samen. De dramaleerlingen beeldden scenes
uit voor een green screen, en de VJ-leerlingen zorgden
voor een kunstige achtergrond a la Watteau. Met mix-
technieken worden deze achtergronden samengevoegd
met de scenes van de verklede leerlingen.
Wat stellen de tableaux vivants zoal voor? Er ontstaan veel
liefdesgeschiedenissen en dientengevolge ook 'crimes
passionels'... Meer verklappen we niet! Kom vooral zelf
kijken naar de verbeeldingskracht van deze leerlingen en
hun tableau Watteau.
Met dank aan: de leerlingen 4 havo/vwo van het Coornhert
Lyceum, hun leraren Hanke Jansen en Sonja Siddré,
en Lotte Lammers van Poppodium Duycker.
VERKIEZINGEN
Marjan Scharloo, directeur
Cultuur zorgt voor een verrijking van het leven. Het staat
voor de immateriële waarden die de Partij voor de Dieren
belangrijk vindt. Het is de tijd van de verkiezingen en in de
programma's van de meeste politieke partijen worden positieve
woorden gewijd aan de betekenis van kunst en cultuur
voor onze samenleving.
Tot 2010 waren er maar weinig museumdirecteuren die de
partijprogramma's systematisch uitkamden. Na de verrassende
uitkomst van het regeerakkoord tussen WD, CDA en
PW, met een bezuiniging van 25% op het cultuurbudget, is
de sector ruw wakker geschud. Bijna niemand had de moeite
genomen het PW-programma te lezen. Er is alle reden om
alert te blijven. Zelfs nu het economisch weer wat beter gaat
is het de vraag wat de plannen van de politieke partijen voor
de cultuur in het algemeen en de musea in het bijzonder
behelzen. Wat kunnen de musea verwachten?
Maar er worden ook concrete plannen genoemd. Enkele
partijen willen één dag per week voor iedereen gratis toegang
tot de musea die door het Rijk worden gefinancierd. Andere
willen verruiming van de Indemniteitsregeling, waarbij de
Staat der Nederlanden zich garant stelt bij de verzekering van
kostbare tentoonstellingen. Hierdoor kunnen musea mooiere
tentoonstellingen maken, waar meer (buitenlands) publiek
voor komt. De Geefwet, met zijn gunstige belastingregels
voor schenkers aan culturele instellingen, moet worden voortgezet
vindt één partij. Er wordt gepleit voor verruiming van
het aankoopbudget voor kunst van grote nationale betekenis.
Behoud van nationaal erfgoed voor toekomstige generaties,
inclusief monumenten, kerken en kunst wordt van groot
belang verklaard. En het Nationaal Historisch Museum moet
er toch komen. Tenslotte wijden enkele partijen nog woorden
aan de digitalisering van collecties om ze te behoeden voor
verval en de toegankelijkheid te bevorderen.
Niet alle partijen vonden het de moeite waard om iets over
cultuur te zeggen. De partijprogramma's die wél een passage
hebben opgenomen beginnen vaak met observaties, zoals
bij de WD: Meer en meer richt de cultuursector zich op de
bezoeker. En dat is goed. Het ondernemerschap, het contact
met het publiek en het aantal bezoekers zullen op deze
manier steeds verder toenemen. Of bij de PvdA: Wij waarderen
cultuur in de eerste plaats om de kunst zelf, om haar
intrinsieke waarde. Die intrinsieke waarde is niet in geld uit
te drukken. Er moet volop ruimte zijn voor cultuur om zich
op basis van haar artistieke betekenis te ontwikkeling en tot
uiting te komen.
Kortom, onze cultuur mag nog wel meer aandacht van de
politiek krijgen. De opgesomde maatregelen zijn vooral technisch
en praktisch van aard en getuigen van beperkte ambitie.
Niemand heeft het bijvoorbeeld over een Deltaplan voor de
digitale collectie Nederland voor maximale toegankelijkheid
van ons erfgoed voor iedereen. Dat beperkte heeft ook een
goede kant: de musea worden zo uitgedaagd om zelf in dialoog
met hun stakeholders en met de samenleving zo goed
mogelijk invulling te geven aan alle wensen. Teylers Museum
neemt die handschoen graag op, hopelijk gesteund door
zoveel mogelijk van de plannen uit de verschillende partijprogramma's.
Maar uiteindelijk zullen de kiezers bepalen
wat er uitgevoerd kan worden.