Maar eerst wat meer over haar. Toen de in Libanon geboren
Amal Allamudin in 2015 trouwde met acteur George Clooney,
kopte elke krant iets in de trant van 'Begeerde Clooney
trouwt vriendin'. Behalve één: het platform Business Woman
Media kopte 'Internationally acclaimed barrister marries
actor boyfriend'. Geprezen advocate trouwt acteursvhendje.
Ze is mensenrechtenadvocaat en adviseerde Kofi Anan bij
de VN-commissie aangaande Syrië, ze vertegenwoordigt de
gevallen president van de Oekraïne Yulia Timoshenko, werkt
aan politieke erkenning voor de Armeense genocide namens
Armenië en zet zich sinds afgelopen jaar ook in voor repatriëring
van de Parthenonsculpturen, de zogenoemde Elgin
Marbles, aan Griekenland.
Amal Clooney is het type vrouw dat iedere slimme jonge
vrouw wil zijn - en dan heeft ze ook nog George Clooney
weten te strikken. En: Amal weet hoe je kleren gebruikt
om te communiceren.
Dat heeft in eerste instantie te maken met kleur. Je kunt
jezelf niet krachtiger uiten zonder woorden, dan door één
kleur te dragen. Vrouwen hebben meer kledingopties dan
mannen, dus er is keuze: wie wil je dat een ander ziet, als
die jou tegenkomt? Wat is de eerste indruk?
De keuze voor tonale outfits is dan een ijzersterke; niet alleen
omdat het beheersing en een zekere neutraliteit uitstraalt,
maar ook omdat het visueel volkomen helder is. Er zijn geen
Antoine Watteau, Twee studies van een zittende vrouw,
ca. 1715-1716, rood krijt, op crèmekleurig papier,
20,2 x 34 cm, collectie Rijksmuseum, Amsterdam
Acteur George Clooney en zijn vrouw Amal Clooney
bij de galapremière van Money Monster, op het
69e filmfestival van Cannes, 12 mei 2016.
'stoorzenders' in de verschijning. Alles mengt voor het oog,
zoals een goed geschilderd figuur in een schilderij van Ter
Borch of Rubens opgaat in zijn omgeving; het klopt. De Britse
Vogue van deze maand schrijft dat tonale outfits 'een luxuri-
eus, moeiteloos gemak' seinen. Aan die omschrijving voeg
ik graag helderheid toe. Eigenschappen die in veel vrouwen
van Watteau te herkennen zijn. Watteauvrouwen staan als een
huis maar zitten niet oncomfortabel in hun corset - ze lijken
te bewegen met gemak.
Luxe, gemak en helderheid vind je ook in de kleren van Amal
Clooney: ze heeft karakter en dat is feilloos én ontspannen, zo
communiceert ze. Die ontspannenheid is bij ambitieuze vrouwen
allerminst vanzelfsprekend: onderzoeken hebben aangetoond
dat de perceptie van dezelfde professionele kwaliteiten
van een vrouw door mannen én vrouwen negatiever is dan
van mannen. Een man als leider is daadkrachtig waar een
vrouw al gauw een haaibaai is, een hardwerkende man toegewijd
waar een vrouw sneller egoïsme wordt verweten.
Decorum
Maar er is nog een reden waarom Amal zich een modern
icoon toont. In een tijd waarin we met spijkerbroek naar de
opera gaan en met glitterjurkjes naar kantoor, geeft Amal
rekenschap van een schijnbaar vervlogen talent: de kunst om
zich naar omstandigheden te kleden. Decorum. In de tijd van
Lodewijk XIV gingen vrouwen onderscheid maken tussen binnen
en buitenkleding, in het Engels 'undress' en 'full dress',
en in het Frans 'deshabillé' en 'habit'.
Amal kent en toont het verschil tussen dag en avond, werk
en vrije tijd, privé en publiek. Het Amerikaanse blad Vanity
Fair prees haar vorig jaar daarvoor op de lijst van 'Best
Dressed Women'. Als Amal zich in formele gelegenheden
begeeft, draagt ze jurken met kleur, maar zonder afleidende
details. Als ze op de rode loper staat, toont ze een Hollywood
glamour waar slechts de actrices van vervlogen tijden aan
kunnen tippen. Als ze in een club in Ibiza staat: een kort
gouden jurkje. Als ze op vakantie is, Rivièra chic. En als ze
met vriendinnen dineert, een ontspannen ensemble. Aan
Amal kun je aflezen in welke omgeving en situatie ze zich
bevindt. Ze toont in elke omstandigheid haar oosterse,
tijdloze schoonheid, en kent de grenzen van haar ijdelheid:
toen een journalist van de Telegraph aan haar vroeg wat ze
naar de rechtbank zou gaan dragen in de genocidezaak van
Armenië tegen Turkije, antwoordde ze droogjes: 'ik draag Ede
& Ravenscroft', verwijzend naar de 400 jaar oude kleermakers
van de Britse toga. Een grap, maar ook een verheldering van
prioriteit en decorum. Voor een schilder als Watteau zou Amal
Clooney een ideale muze geweest zijn.
Antoine Watteau, Staande vrouw, gezien op de rug,
ca. 1716-1717, rood, zwart en wit krijt op beige papier
(gedoubleerd), 24,4 x 10,6 cm, collectie Teylers Museum,
Haarlem