
Draagteeken.
Uitgesneden afgeknotte zuil, op welks voet-
stuk Staat: JE MAINTIENDRAI
omgeven door een lauwerkrans op welks strik
Staat: 23 n o v 1890
het geheel omgeven door een cirkelvormigen
rand met het omschrift:
HET HUTS ORANJE NASSAU MET WILLEM III.
d a a r b o v e n e e n lint w a a r o p :
im ( s ic ) MEMORiAM, g e d e k t d o o r e e n k o n in g s k r o o n .
Zilver, 26 bij 43 m.M., Verz. d u C r o c q .
Z. M. W illem i ii A lex an d er P a u l F rederik L odewitk werd
19 Februar! 1817 te Brussel geboren als oudste zoon yan Koning
W illem II en Koningin A n na P a u low n a . Den 18 Juni l839huwde
hij met Sophia F r ed e r ik a Ma th ild a Prinses v a n W urtemberg
(zie D irk s 550), uit welk buwelijk 4 September 1840 Erfprins
W il l em , later Prins van Oranje, werd geboren (Dirk s 569) en 25
Augustus 1851 Prins A l e x an d e r . Een derde zoon Prins Maürits
stierf op zesjarigen leeftijd 4 Juni 1849, terwijl de Koning 3 Juni
1877 zijne gemalin (zie no. 414), 11 Juni 1879 zijn oudsten en 21
Juni 1884 zijn tweeden zoon verloor. In navolging van Prins H endrik
hertrouwde Hij 7 Januari 1879 met Prinses A delheid E mma J h e -
r e s ia v a n W a l d e c k en P yrm o n t, uit welk huwelijk 31 Augustus
1880 werd geboren Prinses W ilhelmIn a He lena Pa u l in a Ma r ia ,
tbans onze geeerbiedigde Koningin.
Nadat de Kamers der Staten-Generaal in vereenigde zitting van
29 Oktober 1890 (Stbl. 155) ten gevolge van Z. M’s ziekte de nood-
zakelijklieid van een waameming van het Koninklijk gezag hadden
uitgesproken, werd deze bij besluit van 30 Oktober 1890Stbl.no. 156
door den Raad van State aanvaard en werd vervolgens Koningin
E mma bij de wet van 14 November 1890 Stbl. no. 170 totRegentes
van het Koninkrijk benoemd. Reeds 23 November d. a. v. bezweek
de hooge lijder, in Nederland opgevolgd door Koningin W ilhelmina,
(krachtens de wet onder Regentschap Harer moeder), in Luxemburg
door Hertog A d o l f v a n N a s sau .
W illem HI was een warm vereerder van schilderkunst, muziek en
tooneel, jeugdige kunstbeoefenaars en instellingen werden geldelijk
gesteund. Alles wat het leger betrof werd met de meeste nauw-
keurigheid door den Koning (zelf een uitstekgnd militair) persoonlijk
behandeld. Als vorst hield Hij zieh streng binnen de konstitutioneele
grenzen. Waar rampen ons land teisterden was Hij dadelijk ter
plaatse om persoonlijk hulp te bieden, vooral mag hier gewezen
worden op den watersnood van 1861 (zie D irks 842). Zijn lieve-
lingsverblijf was het paleis het Loo bij Apeldoorn, waar Hij 00k het
moede hoofd ter rüste legde. (Een aardige woordspeling zegt:
W illem II was de held van Waterloo, W illem IH de waterheld
van het Loo.)
De groote nationale feesten van Nederland, onze 50-jarige onafhan-
kelijkheid in 1863, gevolgd door de oprichting van het monument te
’s-Gravenhage in 1869, ’s Konings 25-jarig huwelijk in 1864, de 50-
jarige gedenkdag van den slag bij Waterloo in 1865, het 3« Eeuw-
feest van de inneming van den Briel door de Watergeuzen in 1872,
het 25-jarig koningschap in 1874, ’s Konings huwelijk in 1879, ’s Konings
7oe vetjaardag in 1887 en 40-jarige regeering in 1889, ze
vonden steeds den Koning feestvierende te midden van Zijn volk,
vaak veiligheidsmaatregelen verbiedende, daar Hij zieh veilig voelde;
de treurdagen voor het Oranjehuis, waar Z. M. in 7 jaren
tijds eerst Zijne gemalin en daama alle mannelijke leden van Zijn
geslacht naar de doodenstad Delft moest begeleiden, vond het volk
treurende met zijn vorst. Dit gezamenlijk dragen van vreugde en
smart door vorst en volk haalde de band tusschen Oranje en Nederland
steeds nauwer aan.
20