e s j u
:gra lanceolata glabra, njodö .hirfu.tiffima-‘atque pinnatifidä obfervantur. Aliamin pyrenæis collegi ad montem 'Laurenti, cujus
Caulis vix palmnris, fdiculæ penitùs ; glabefrimæ, folia admodùm pinnatifida, facie plantaginis coronofii, 'tot ('déficiente iflore.)
potuiffet pro ipfa haberijqunm non- malè -exhibet'Icon -Bocconi Tab. so. 5 fed flores albos illi tribuit.
Intermedia» 2. Biscutella » 'ficulis övalibüs glabris, bafi oblique affixis, interiùs à ftylo fupernè discedentïbus.
Pyrenséo in monte Laurenti cum 'varietate > prioris, Anno 176g. reperi.
Facies fermé Jondraba & Col. ecph. 283* - Folia'radicalia lanceolata acuta, uno alterove dente in
apice inftruéta, non autem juxta longitudinem pinnatifida, fubinde hirfuta, vel glaberrima carnofa , ut
in iberide amara. Petioli tantùm pilis exftantibus'ciliati. rCaulina linearia integerrima. Caulis palraaris
glaber aut hirfutus. Flores ut in Bifcut. -didyma majori. Siliculæ didymæ, fed bafi tantum ftylo & oblique
affix», oblique etiam ab ipfo discedunt, neque cum ipfo per interiore.m marginem coeuiit, ut in antécédente
i adeoque frudlus 'non male refemnt Aseritf ‘capfulam. -Difcus •& margo glaberrimi, vitre» tamed
lenti fubje&i fcabri apparent»
t> E N T A E .ÏA .
Pkntaphyllos» 'ï , Dentaria, foliis fummis digitatis. Linn. Sp. 912. (Goiian Hort. Monïp. 323»
et. Dentaria heptaphyllos odava. 'Clufii Hift. 2. pag. 123.
|3. Dentaria feptima. Clufii, ibid. '123.
>. Dentaria fexta. "Clufii, ibid. 122.
In monte Efperon, locis Btamabion, -Vdigital, fingulas varietates reperi.
Varietas .« folia gerit pinnata; foliolis feptenis lanceolatis dentatis fub-sequalibusjg, folia digitata j
foliolis quinis ovato lanceolatis imequalibus facie JEfculi hypocaftani duplicato-ferratis y , folia digitata; foliolis
etiam duplicato-ferratis, fed duplo 'majoribus, ’quinis, term's, lanceolato-acuminatis, magisque inter
fe sequalibus.
S I S YM B R IU M .
Bursipolium, t . Sisymbrium , racerao flexuofo, foliis ly ra t is , eaule eredo foliofo» L im . Sp. '91g.
- Sifymbrium, foliis radicalibus ovato-dentatis, =caulinis pinnatis, pinnis iinearibus, -extrema maxima.
Haü. rar. 704. Edit. -nov. 481. -
Eruca frutefeens alpina repente 'radice. Monti in Zanonem 104. Tab. '73.
Hefperis, foliis pinnatifidis, 'caule lsevi. Linn. Sp. 528.
Heiperis, flore albo minimo filiqua longa, 'folio Iprofunde dentato. Soerb.■ ini. Dill, eitli. Tab, 14g
Fig- 177-
Byfenieis in ‘heubidis udisque locis Vallis Syncs ad dexteram mihi fiepe -occurnt prope «acumen.
Caules plures ex eadem radice, palmares, alii eredti, alii decumbentes hirfuti. Folia inferiora, feu radi
calia priora, oblonga Integra, ‘dentata, pinnatifidaque, &cie burßejiaßont. Oetera -atque .caulina exadte
pinnatifida, more EiyJJimi, Barbarei Laciniis latctalibus quafi felcatisapice latioribus, pinna extrema
maxima, M o r e , trienfpidi. Caulina fumma conftant laciniis longioribus atque anguftioribus furfura
verfis, impari femper majore tridentata, Racemi terminales, ante anthefin ceriiui, dein erefli.
Lossslu, a. Sisymbrium, foliis runclnatis acutis birds, 'mule Yetrorlum hifpido. Goiiau FI. Monfp. 145
Circa Anians & pontem St. Guilhm olirn reperi: Anno autem 1766. circa urbem paflim.
Ekucastrum. 3. Sisymbrium fub-acaule , foliis lyrato -runcinatis Itevibus. caule hilpido. Tab. X X
Eruca bellidis folio, MorijJ'. Hift. 231. Sic Clarilf JuJJieu. •
Nafturtium moiitanum burfie paftoris folio, loculis anguftifllmis. Bocc. muf. Tab. 83.
Dbique nunc -circa Monfpelium. Radix perennis. Planta femper-virens ac femper-florens, media
inter Sif. murale, motmtfc, yivmmtm. Odor eruca: vulgaris. Scapi (A ) primum decumbentes, nudi,
dein adfeendentes, longi, pilis retro-bifpidi ad bafin. Folia radicalia ( B ) qusedam vix finuata; alia
runcinata, lobis utrinque 3 - 4 , alternis.ovate-.acutis dentatis, ciliatis, antrorfumexftantibus ( c ) j Jl
timo acuto obfeure trilobo. Nervus viridis, latus. Caules dein exoriuntur fupra bafin ramofi CD ) pi
lis albis pellucidis adlperfi. His folia anguitiora acutiora (E ) acqtiusque dentata. Racemi longi, laxi
conftantes
43
conftantes floribus alternis, pedicellatis diftantibus l o . i t f , intin* ''(F) loligius -pedicellato, atque a c*.
teris remotibre. Calyces claufi, fornicati pilofique, ut Sif m i i r a li fed tuinores. Cordte lutea:, facie
S if muralis, fed Sif vimmy..floribus majores duplo. Petala obvetfe ovata ac veluti truncatula; fiepe
emargmatar atque non raro, in plants ficca, crocata, Siliqu* oblonga: patute glabra: comprefliufcute,
valvubs carmatis, ad femina vix torulofie, terminal* ftylo craffo brevi retufo,
t k'!' c t jä t elfe vanrtas fpcnerum memoratamm, licit äs affine. Folia etenlm Sif. muralir furtt lanceolata, integr,,
one, am mt 31. exrnn expnmuntur. Dem Sif. vimineum trimeftre eft, fcapis femper donatum ; ac folia huic lyrato-
fmuata ficut Jn iberide ntdicaule, iarbarta, &c.
Icon ‘Eoccoiii a noftra non differt, nifi ut plants rupeftris inculta ab horteuß culta. Congru.it ex
paule foliofo, cujus folia caulina a radicalibus diverfa font; & petala, qu* viohaa dicit Bocamm, fiepe
in noftra extus e flavo rubent, -aut purpurafeunt,
4- Sisymbrium, filiquis-omnibuspcduucuktis, intimis plutimis axillatibus, foliis'lyrato.pinuati- Sot
fidis dentatis, caule hifpido.
Sifymbrium , filiquis axillatibus fub-fcffilibus folitariis, foliis dentato - finuatis, Lim. Sp. 917.
Eruca paluftris major flore albo. Bank, Hift, a. 87s.
Eruca fupina alba, filiqua iiugulaii d fobomm alls erumpente, Jfi.ard. aB. far. 1274, pag. , , f .
Tab. a 8. Non mala.
Emca fylveftris. Tabern. ic. 447. Optima»
Eruca inodora. Bauh. Hift. 2. 8*^2.
Eruca caule hirto, foliis hirfuüs femi-pinnatis, pinnis fubrotundo-dentatis. Hall. Edit. 5». 2. 45s. ß.
fic ex fpecimniibus ab ipfo communicatis. "''
■ Ubiqus Lugdum ad Rhodani ripas obvium. D, Je Utmm tU.
Media planta inter SiB jmfbibium ( a ) vimineum, « n em tr im ß am , atque barbnream.
* ^IS’ ac4ue bine ab amiefs D. Hallero, Latourrette, pro braflica erucaftro mifläi ab aliis pro
eruca Haben, Sum. 459. ß- combnmicata, & pro Sifymbrio ipfius 485.; uec non pro radicuia ejusd.
48«. 487-1 ' , - - - -a.....
- E-Rubs diftuius, angulatus, bine purpurafeens, h;ttus pi|is dbis confevds retroverfis appreffis. Rami
axillares longi rigidi hirti , bafi fuperne dilatato-angulati ac cum caule coalefccntes, qua notä ab affinibus
differt, \erncaftro fcilicet, mnphibio, vimineo, &c. Folia fubtus pneprimis hirta, varia; radicalia nempe
lyrato - pinnatifida, jacobea, ibarbarea, fu t in Iconibus Taberk 448. B. Hift. 8<52. ) ; pinnulis Utrinque
e . 7 ., dentato-angulatis fub-alternis i extimä majori ovate lacero-dentata. Petioli bird, bafi Mores.
Folia-caulina altius incifa, ac veluti decurfive- pinnata, minds Jyrata, ficie erucaftri, (u t in Ic. Tabern.
447. Bauh. Hift. 8«7. pinnulisque anguftioribus, .extima acudori. Caulina fumma, rameaque, etiam
anguftiora, acutiora, minus dentata, vixque demum incifa, ut in Sifymb. teimifolio, atque amphibia, a.
Racemi terminales longi rigiduli hirti laxi. Flores 3 0 -40 , horum iutimj (feu inferiores! plures 10.,
finguli ex ala folii dentati erumpunt; coeteri verb nudi ( Tabern. Ic. 447- ). Pedicclli ante anthefin bre!
ves, vixque ulli dein fub fruflu iongiores evadunt, & hand raro unci* trientem femi.unciam longi
Flores parvi aibi, per exficcadonem ochroleuei. . Siliqua: long* vix torulofie truncatute, fimiles Sifymb.
imirali, vimineo, aft anguftiores atque Iongiores.
NOTA. Vatiot, in loci. Socioribns conic rigidioic, cnlnilc diffrfc, fi%n!s fu b lM u s , foliis,». minim boo,is. Hinc pinre.
apud AnAores figure. m „ * . Ic. 448 , f t EcnbiWIc. ,S6?, b.nn ,»c,d habitn,„ plane. M a,„c can lin n™ ^ n.n abBrni-
44V, * » ! . - SS=, planem, enm M i , nnnöoIcccis, Rligni, in,™, ^
b .i ( y vefttem) ealubent. Ifn.ri, Icon plantam diSu&mexjrimiti ac gores CfubnnMJ Xubdcffilcs; pcdiccllis foil,cit non.
ilnm produAis..
H«c ergo pro varietate haleri neqnlt, „,od In monte EJfnon, A Beutim rofti citato, fepiils ropori. Huic
” nIl<l«"».Teffiles obfervavi s ipCo,no duple iongiores font, magi, tornlofe, terminate mucrono longo .onto Moipiti.
-Cnulis pills longis pellucidis raris teftns, minbsjno angulatus, .,unm in Sifymbrio Supine.
E R Y S IM U M .
I. Erysimum 'cheirantoides, 81 Erysimum hieracifolium. Linn, Sp. 661.
NOTA. discriminantur ab invicem foecies. ......................... , un ipecies. Vviiddii^ etfeamaniLp Cbeirantotdes fao-l,i.i.s t.a ntüm rad..ic a.l.i.b us i.ntegerrimis, caulim's verä
cntatis, ut in bmnci/olw} idque perenne, Siliqua in atroque tetragons valvulariiin fcilicet .carinä elevata, & future. Semen
■ L 2 oblongum,