Fig. 9. n. I. 2. 3. Capfulce fegmentum fa»fun,'ut eius figura i triangularis et ties cellulæ
melius videri queant.
Tab. II.
BR VN SV IG IA diverla facie exhibetur, fic ut pars ilia bulbi et fcapi, quæ in
præcedenti prima in latere finiftro fiiit? iam fit in anteriori. Itaque
A A Bulbi alia facies, quam in pnori.
B C Scapus a parte plana vifus, ut fic fimul vera crafiitudo five amplitudo eius
confpici queat ; quæ in pnori videri non poteft: fed folum tantum, ac fi dimidia tantum
latitudinis pars effet
D E Una ex valvis calycis Cum plana fcapi facie refpondens, veribs fcapum recli-
nata, cploris ex fiisco rubescentis.
Reliquæ Utteræ H. I. K. L. M. N. O. P. Q. R. S. indicant eadem, quæ in Tab.
prima his litteris indicata funt, ita ut non Opus fit, ea omnia hic repetere', quæ ex
Tab. I cognosci poffunt
Tab. III.
Quia folia huius pulcherrim® plantæ, cum flos floreret, nondum aderant, riec un-
quam fimul cum flore proveniunt ; fed poft tres circiter. hebdomades demum prodi-
bant:- ut planta hæc perfecta exhibeatur, folia etiam nunc, quæ admodum ftngularia funt,
una cum bulbo, ut magnitude, figura Imgmformis, et quomodo inde prodierint, videri
quoque ppflint, fèorfim exhibeo.
A A Bulbas denuo exhibetur, et quidem integer, ut fimul in parte inferiori
aaaa eius radicules, quæ bulbum et totam plantam nutriunt, videri queant.
B C et BD Folia eius fex, utrinque tria, prælonga et perampla, quæ m latere
hoc B C integra, in latere autem illo B D , circa apicem paululum truncata, propter-
ea ita exhibentur, ne charta maiore pro hac tabula, quam pro .ceteris duabus, ad
inæqualitatem tabularum evitandam opus fit; quæ mente facile integra fingi poflünt, cum
non aliter fe habuerint, quam ea, quæ funt m latere oppofito, et quæ omnia crajfius-
cula et viridia fùerunt: nifi quod m margine et apice levi rubedine tincta fùerint,
et quæ usque ad menfis Maii cii citer medium anni fequentis 1751 perdurarunt
ac viguerunt.
F I N I S .
É M E N D A N D A .
In paragraph. I. lin. if. pro Ulio-fpho - leg. Liriafpho-
— XXVI. pag. x. lin. vit. pro fylendijjimam leg. Iplendidiffimam
— — XXXII. lin. f . poft vocabulum d û t , add. quibusdam.
— ---- ---- lin. 7. poft vocab. fig. add. i et
— — - XLVIII. lin. 2. pro Utmautj ponatur, Houftonus Anglus
— ---- ---- lin. 3. pro in Gener. Juif pon. vid. Linnæi Genera
pag. XXI. in fine notæ (a) adde, iconibus exhibentur.
—— XXII. lin. i. pag. 52, pon. 82.
Monitum ad Bibliopegam $(n bttt
Tabuk tres ameæ ad finem collocentur expan- îDie brep ^upfer^^ûfeln fini) an t>a$ ^nt)e; toie
f z , non complicate. fie fint), &u binôen unt) nic^t einjuftümmcn.