Ab Heßo
quoque.
firn indicurti maximum fpharicm, floribus plurimis rubris lüiaceis, Hifi. Oxonienf.
p. 368, atque idem nomen repetitor in altera huius libri, a Nebelio, Profeffore
olim Marburgen!!, e t Botanico fatis egregio, cum notis publicati, editione.
pag. 485. Ita et quidam ex recentiflimis illam Ferrarii plantam ad Lirio-
mrcijfi v el Amaryttidis Lin. genus retulerant. Sed miror, cur hi æque ac Morifonus
Weinmanni
figm magit
convertit, atta-
tnen quoque
diverja efi.
Quomodo hic
■ proeterca erra-
verrit.
hanc plantam, quam et Ferrarius et Morifonus, ambo ut plantam flore
pentapetaio donatom, defcriplèrunt, Lirio-Narciffi generi adfcripfèrint; cum
tarnen Lirio-NarciJJi generi florem hexapetalum tribuerint, atque fie fine
omni monito aut exculàtione flores pentapetalos et hexapetalos ad mum genus
redegerint; licet nullus eoramlcripfèrit, quod hanc plantam floribus hexape-
talis infttoéram unquam vident: id quod tarnen omnes v el fàltem præci-
pui Botanici methodici facere prohibuerunt, stquepentapetalos et hexapetalos
tota claffe, ye1 faltern or dine diftinxerint, ne nimis diffimiles !hb uno
genere coniungerentur. p a v l . h e r m a n n v s vero poft biennium, anno
fcilicet 1687 in Hord. Lugdun. Bat. Catalogo ex Narciflbtom genere p. 4 4 4
Ferrarii plantas, quas Narcijjbs appellavit, pro NarciJJis defcripfit, e t quos
Morifonus et Ammanms Lilio-Narcijjbs appellarunt, omnes (fme dubio, quia
flores cum Liliorum floribus magis, quam cum Narciffi, conveniunt) Lilia appellavit
p. 3 7 4 ; et fpeciatim Narciffum ilium indicum flore liliaceo fpharicum
Ferrarii, quem quidam B R V N S V ÎG IA M noftram eflë exiftimarunt, Li-
hum Africamm fpharicum, floribus pboeniceis, bulborotmdo, appellat: fed an
ullus horum ipfom florentem viderit, atque flores rite examinaverit , nullus,
Morifono exc ep to , indicavit.
XLIV. Pervolvi poftea adhuc fcriptores Botanicos quamplurimos; fèd
apud nullum, Henrico h e s s i o antiquiorem, iconem, quæ v el cum Ferrarii
Narciiïb indico, v el Mórifoni Lilio-Narciflb indico, multo minus cum
B R V N S V IG IA noftra aliquam haberet fimilitodinem, quam in h e s s i i huius,
hortolani quondam Germani egregii, libro .vernacula lira confcripto,
qui Hortidanus Gennamis inlcribitor, et Lipfiæ 17 10 in fol. editus e ft, rep
en , e t quidem in tabula eius 1 ng. 2 ; qui vero hoe in libro nullam de
eo delcriptionem dedit. Attamen in alio libro huius fcriptoris germanico,
euius titolus, Nova inftrucïio pro florum 'cultura, Ripfiæ quoque 1 70 5 , in
4. impreflb, eadem ratione germanice Narciffum indicum flore fphoerico de-,
fcripfit, quo nomine Ferrarius primum, e t deinde etiam Morifonus latine
iplüm delcriplèrunt, eique etiam florem non alium, qiuimpentapetahm, adferipfit.
X LV. wEiNMANNVs poftea in magno lüoHerbario tab. .74 7 plantam,
aliquam delineavit, cuius flores in figura et fabric a. cum noftra tâb. Il magis,
quam ceteræ omnes, quæproftant, conveniunt; verum primum color et florum
et feapi a noftris differt, ac deinde in plerisque floribus, non ni fi umm,.
duo vel tria ftamina, nullumque prorlüs piftillumin ullo flore indicavit: qua-
propter his in rebus valde quoque a noftra dilcrepat. Porro bulbum five ra-,
dicem eadem tabula exhibet a noftra et Ferrarii e t Meriani et Morifoni fi-
guris valde diveriàm. Reprælèntat enim bulbum fulcatum, fere ut melonem ;
qua in re igitur tantoperc a noftra B R V N S V IG IA differt, ut pro alia me-
n tohab enda fit planta 5 cum et aliæ bulbolæ plantæ tantopere in una !pe-
cie radicibus, quantum mihi confiât, haud facile différant. Nullam etiam
editor, licet alios Narciflbs ibi deferipferit, huius plantæ deferiptionem dedit,
led Iblum nomen Ferrarii ei fiiblcripfit, Narciffus fcilicet indicus, flare liiia-
ceo fphecricus: et fie pro Narcijfo illo Ferrarii hanc plantam hab et, a quo
vero etiam valde diverfa eft eius icon. E x quibus tandem manifefinm eft,
Weinmanni plantam noftrse quidem effe aut videri affinem, undeainque
iconem luam acceperit; attamen iplam non eandem exhibuifle.
XLVI. Denique dum huic planta noftris his temporibus adhuc Narciffi
nomen dot Weinmannus, hoc ipfb oftendit,fè non fuiflè Botanicummethodicum ;
quia Botanici circa finem præcedentis e t hoc fëculo.viventes, ut Morifonus,
Ammamus, Raius, Tournefortius, Rivinus, Commelims, Voie omerus, Boer-
bavius, Vallantius, Magnolias, omnesque hos fècuti, flores figura ab bac diververfiffimos,
n a r c i s s o s vocarant, ut v id e re e ft, primo in ClufiiPvarior. pag.
134 et feq. in Swertii tab. 21 et lèq. in Meriani tab. 12 et feq. in Tournef.
Inft. tab. 185 fig- A et B; qua in re etiam plerique recentiores Botanici methodici
hune fècuti fünt, dum Narcijfo, tanquam plantæ bulbofæ admo-
dum vulgari, florem tribuermt monopetalum, in fex lacinias disfectum, in qua-
rum memo five centra tubus, modo brevior, modo longior, in campanula
v e l cyathiforma fe exhibet, in quo præcipue character Narciffi generis con-
fiftit, et ipfe Weinmannus in eodem hoc libro in tabulis vicinis multos veros
Narciffos exhibuit; tedaui flos his notis deftituitur, a Botanicis methodicis ho-
diernis etiam pro Narcijfo nonhabetur, nechaberi poteft. Adeoque hæcplanta,
quam et Ferrarius, Merianus, Hesfms et Weinmannus pro Narcijfo indico
fphecrico exhibuerant e t hoc nomine iconibus repræfèntarunt ac defcripfè-
runt, pro Narcijfo a nullo recentiorum Botanicorum po ll Morifonum habetu
r , atque nomen hoc pro malo ac inepto in eiusmodi plantis declarator.
Paulus h e r m a n n v s in Catal. H. L . Bat. hos flo r e s ,- exmeafententia, re-
ctius Lilia v o cav it, ut §. XLIII iam monui; quia flores eorum, præfèrtim
qui reguläres fünt, cum Liliis longe magis conveniunt, quam cum Nards fis;
ücet variis in rebus, et potiffimum flore monopetalo et fruBu infra florem, col-
locato, etiam a veris Liliis diverfi fint.
XLVII. Tandem adhuc una eft p lanta, quæ B R V N S V IG IA E noftræ
etiam valde affinis, atque primum a c o r n v t o libr. de Plant. Canad. p. 157 ^ “ &r"
nomine Narcifli lapomci flore rutilo deferiptus ac delineatus eft; poftea v e ro
a Iacobo d o v g l a s s i o , Medico c e leb .Londinenfi, in peculiari libro,
quem Lilium Sarnienfe, anglice The Guernfay-Lilly, infcripfit, iam anno 1725
Londini in folio anglicana lingua, prolixe et accurate delcripta eft. Hæc
fpeciofiflima quoque eft planta bulbofâ, quam Lugduni Batavorum inhor-
to academico 170 7 autumno florere, una oem multis aliis Medicinæ ftu-
dio fisv idi, inter quos etiam tune fuit perilluftris e t generofiflimus Dominus
de h v g o , nunc Sacræ Regiæ Majeftatis Britannicæ Confiliarius aulicus et
Medicus primarius in terris Regis fui Germanicis, quæ vaginam five thecam
quoque habet bivalvem (d e qua vero Comutus filet) ficut B R V N S V IG IA
noftra, unde plures emergunt flores, odlo nimiram, novem et decern, in
forma quodammodo etiam fphærica, ficuti et B R V N S V IG IA noftra et
Narciffus indicus fphecricus liliaceus Ferrarii, quem tarn fæpe in hac feri-
ptione nominavi, quos quidem c o r n v t v s e t d o v g l a s s i v s hexapetalos
quoque appellarunt, e t pro talibus deferipferunt; Verum 1 ) in floribus
recentibus eius, quos Douglaßus Tab . füa 1 fig. x , 4 et 5 delineavit, ma-
nifèfte confpici poteft, hæc ita dicta folia five petala huius floris in bafi con--
nata ejfe, ficut flores in variis, imo forte plurimis Lirio-Narcijfs, adèoque
florem eue monopetalum, in fèx lacinias ad bafin usque divifmn : id quod adhuc
manifeftius patet ex Tab . eius II Fig. 1 , ubi plures marcescent.es flores
exhibentur, in quibus laciniæ omnes, in bafi adhuc melius cohærentes,
ficut in maivaceis floribus marcescentibus aut decidentibus, egregie perfpici
poflunt. Nam in veris polypetalis, ut Rofis, aliisque fimilibus, acfpeciatim
hexapetalis bulbofis, ut Tulipis, Liliis, Coronis imperialibus, Fritillariis,_petala
marcescentia fingulariter decidunt, et ea non coalita fuiflè manifefte
inde apparat. Sed in hac Douglajfii planta cohærent, nulla eius pars fèorfim
cadit, neque in ullo eius flore petalum conlpicitur lapfùm aut deficiens, nifi
in Tab . eius I. Fig. 6 et 7 , ubi laciniæ quædam data opera ablatæ font,
ut interiora florum et fpeciatim initium ftaminum et piflilli rite oftendere po-
toerit, ficut in noftra B R V N S V IG IA id quoque feci Tab . i Fig. 5- Verum
laciniis ab hac differt aqualibus, regularibus e t uniformibus, quæ in
B R V N S V IG I A imcqualesflint. 2) Convenit quoque cum B R V N S V IG IA
vagina bivalvi (vid. Douglaff. Tab . 1 fig. 3 , n. 1 e t 2 ) fed valvis ditærfæ e t
inter fe et inter B R V N S V IG IA E magnitodinis; dum valva n. 1 duplo
amplior e ft , quam valva altera huic oppofita n. 2, et multo etiam et angu-
ftiores et magis acuminate font valvae,quam in BRVNSVIGIA; dum in hac obtu-
E 2 fse