Vancatïs decurrentibus, 'paululum fqii&ïïöfis ariftatis; petioli biuilciales-s 'trlunciales, fubtus aliquantulüm
■ convex!, fupernè plani. Folia fumraa rameaque ut plurimüm oppofita palmato - trifida , minus laciniata»
Capitula amethyftina ; mvolucraconftant foliólis'duplicis ordinis ; extfiriotibus fiibulatis, ( Fig. 3. Lite. A .)
minimis; interiocibus maximis 1 2 - 1 4 ; lanceolato- linearibus uncialibus, uno alterove muerone (Fig. 3.
Ü B .) ad latera inftrudis. Palese receptaculi fubulatse mueronatse, •longitudine ferè capituli. Corollse
cserulese*
NOTA. Proximè ad Éryngium tricufpidatüm accedit, ïed dlffert Fbliis' digitatïs biteïnatis, nöh verö païinafis; paleis integerrimis,
-aon autem trieufpidatis. Gommunicavi olim cam Linnao, qui ad Atginum in lattens revocavit.
^ U 'P 'L E V R Û tà ,
î>rxtMjavM> 1 ' Buplevrum , irivôluceïlis obverfè'ovatis emarginatis inæqualibus, univerfali triphyllo aurito connate,
foliis lanceolatis. Tab. 4. Fig. 1» & 2.
Perfoliata alpina anguftifolia major five folio angulofo, Bauh. prod, 129. An & etiam minor?
Perfoliata alpina anguftifolia media Bauh. prod. 129*
Buplevrum foliis lanceolatis ampléxicaulibus ariftatis. Hall» Ed. 2da, n, 7 69. ?
Juga pyrenæorUm montis Làureritï ad ftagnimv inter î'u'pes incolit. .
Radix perennis napiformis, ramo uno a ut altero, Caules ex eadem Radice plurimi, 1 -2 0 , cubitales
craflîtie Pennæ maj'oris anferinic, læviifimè ftriati , iimpliciilimi, Folia radicalia pedalia polliçem lata,
lanceolata, in long um petiolum atténuât«-, ariftata feu termina ta mucrone iunocuo. Caulina cordato -
lanceolata quandoque fibi adeo vicina, ut oppofica videantur *, (hinc Bnuhinus in prodromo ex oppofito
fita dicit). Umbella radiis 4--& f . , inæqualibus, aliis unciæ dimidium vel trientem, aliis unciam longis.
lnvolucruin univerfale conftuc foliolis ternis ovatis inæqualibus hinc auritis, bafi coalitis ; quorum majus
unciæ lonmtudinem ferè adscquat. Urnbellulæ partialis involucella foliolis obverfè - ovatis inæqualibus,
bafi coalitis paululùm, apice fàepiùs emarginatis, tithymalo non abfimilibus .( redè notante Bauhmo ).
Flores in urobelluïa fingulà circïcer 24-30. Ex fi nu folii fumoei caulini accedit quandoque umbella altera
brevi petiolata.
Variât in eodem loco. Vix palmare, ut fert icon noftra minor (Fig. 2. ) , folioque tantum caulino
uno aut altero, eseteroquin majori firmle, quoadnotas: ^---.^.oratas-. Minequë cluCtWtuf, ut Species
Bauhinianas jüngerem; adde, quöd vàfigtâcem elfe exiftimaveritBaidilnus. - - - Infuper dubitat Hullerus;
& ego quidem, num ad Buplevrum fiellatum pertineat Bauhini Species , quæ Perfoliata alpina angußifolia
media. Vide Hall. Ed. 2. n. 771*
OBSÉRVATIO. Ex hïs neqùft effe ÈupleVrtm angulofuin5 fi âttendas præpïimis ad Halten Notas, qui n. 7*rc. Ëd. a. Species
Linnæanas 4. & 9. (feu B. angulofum & B. ranunculoides) fub una eademque fpecie proponitj fpecimina omnia Buflevri angulofi
ab amicis çommquicata à BupL noltro omninô diverfa funt
Rakunculoide*' 2' -Buplevrum involucellis pentaphyllis lanceolatis longioribus, unîverfali triphyllo, foliis caulinis
lanceolatis. Linn.fp. 34^*
1, Perfoliata anguftifolia minima, Bauh. prod. 129. pinn, Moriff. 300.
2. Buplevrum anguftifolium pyrenaicum quintum. Bauh. proch 129.
Polymorpham in pyrseneis vidi. Hinc Haüerus Linnæanas Species 4. & 9, conjungere arbitratus eft;
nimirùm Bupl. ranunculoid. & angulofum. Modo palmaris aut uncialis planta, Involucra, non triphylla,
( uc fert Limai Denominatio) fed iuterdùm diphylla, tetraphylla , pentaphylla, Temper inæqualia , eo
modo, ut foliolum majus femi-pollicem ferè, minimum verô vix ferai-lineæ longitudinem adæquet. Um-
bellul* 4 - 5 , longé petiolata. Invplucella acuta quina fæpiùs , imô fena & feptena vidi,
NOTA. Parum abeft, quin etiam ad Bupltv. ranunculoides revocem Spcciem Limuet tertiam ; feu Buplèv. petrxum. Vidi cnim
in Herbario S’égaient fpecimina, ab ipfo in baldo monte teâa, noftris fpeciminibus pyrenaicis, ut ovum ovo, firaillima. Per-
pendendæ igitur Species 3. 4. & 9»
Spinosüiî 3* Buplevrum, caùlc fruticofo, ramis fenilibus fpiniformibus divaricatis, involucris uniyerfalibus,
partialibusque. Tab. 2. Pig. 3*
Buplevrum fruticofum âculeatum gramineo folio hifpanicum. Tour. 310.
Radix perennis. Caulis fruticofus ftriatus rigidus, geniculis çreberrimis. Rami retro -flexi. Folia
radicalia linear! • lanceolata trinervia ; caulina firaillima ; ramea acutiora brevifiima, Umbellæ terminales ;
wtiverfales
^ 9
miverfales radiis 3 - f* Ûnciæ trientem longis; involucri foliolis totidem, brevifïimis; partiales umbel-
lulæ radiis quinis, feptenis, lineam longis, involucri partialis foliolis quinis, vix linesc trientem longis,
Peradta frudificatione radii finguli umbellæ uniVerfalis, non fecùs ac rami, fpinofi^ fiunt, ut in Alyflb
Jpinofo»
4, Buplevrum, caule herbaceo, foliis lanceolatis, umbellis axillaribus terminalibusque, feminibus Semi-Composi-
feabris. Tab. VII. Fig. i l Linn. Sp. plant, pag. 342.
Cujusnam loci oblitus. Planta media inter B. odont. & B. tenuijfmum, & huic proxima.
Radix annua fimplex. Caulis eredtus rigidiiïfculus glaber ftatim à bafi ramofus ; ramis alternis eredlis.
Folia radicalia, caulina, rameaque lanceolata ariftata trinervia. Umbellæ aliæ ex axilla ramorum fæpiùs »
rariîis oppofitifolise, ut plurimùm pcdunculp rigido ferai -unciam longo innixæ, & umbellis terminalibus
duplo majores funt. Involucri univerfalis foliola quinque, lanceolata inæqnalia, pollicis trientem longa,
ferè ut in B. odontiie. Umbella hæc radiis quinque insequalibus, quorum brevior fub - feflilis, longiorè
contra involucri longiori foliolo sequalis eft, urnbellulæ confiant foliolis quinis fub-æqualibus lanceolatis,.
in finu quorum reconduntur flores quini alii fub-feffiles, alii pedunculati. Semina'ovata, pundis pro-
minulis exafperata, ut in B. tenuijjïmô♦ Ad apices ramulorum quædam occurrunt urnbellulæ, fimplices,
quinquefloræ.
D’AÜ C Ü S .
1. Daucüs-, rfeminibus aculeatis. Linn. fp. 349. Muricàtu».
NOTA. Sub eadem fpecie proponit GlàrifT. Linuæus Artçdmm mnmatam & Ca ucaliiem (umilam , quas diverfiffimas elfe nemo non
videt
Artedioe muricatoe caulis eredus hifpidus fefqui-pedalis. Folia tripinnata; umbellæ aliæ feffiles oppofiti-
foliæ, aliæ terminales ; radiis 20-30. Et ( probe monente Linnoeo ) Carotæ faciem præfefert, caule, foliis,
involucris, involucellis per maturitatem contradis. .Inquirendum ergo, an non fit Daucus degener?
Caucalidis pumila caulis vix femi-palmaris fub-procumbens diifufus, fub - brachiatus pubefceiis, Pe-
dunculi umbelliferi Temper oppoûtifolii, .folio duplo longiores ; umbellæ radiis quinis, rarô fenis, insequalibus
; fruAus îimilfinr.i. fr. hifp'iAi. focie Caucalidis platyc, involucri moWjw» quinis insequalibus
lineari-fubulatis. Icon Gerardi nitidiflima, licèt aepu*.«. c.— „ —WUc biradiatæ.
NOTA. Addit Clariif. Liwucus, in fp. pl., flores absque radio, quos in litraque fpecie radiaios fempex obfervavL
2. DaücüS,- femirtibus aculeatis, flofeulo centrali fterili nullo,. caule nitido. Hisxanicus,
Daucus lucidus gummifer, Tournef. 308» Bocc, mus, T,ab, 20. Sed icon ad Daucura gingidium fe
meliùs accommodât»
Paftinaca tenuifob’a umbellæ radiis longioribus, Morijf. C 9. Tab, 13, Fig. 4. pag. 30^.? Folium &
frudus non male ; fed nomén pèfliniüm.
Ad mare juxta Perpinian & Colliouvre non infrequens. D, Bonofos. Sapor Crithmi maritimi & radix
annua, odore Carotæ, çitrato, ut tota planta ; caulis humanæ interdùm altitudinis, idque ratione
loci, ftriatus, fæpè purpurafeens, infernè præprimis hifpidus, dôin calvefcit, ramofiflimus nitidus. Folia
radicalia ampla, pedalia, ambitu ferè triangulari, tripinnata ; foliote lobato-pinnatifida, lobulis ovatis,
mueronatis, integris, bifidis, trifidis, glaberrimis, Petioli quandoque foli pilis rigidis albis exftantibus
hirti. Umbellæ longæ pedunculatæ, terminales, confertiflimæ, radiis 60-80,, hifpidis, præfertim api-
cem verfùs. Foliola involucri univerfalis circiter 12. uncialia, pinnata foliolis quinis lanceolatis mucrona-
tis, infimis duobus in petiolum decurrentibus aduTquç receptaculi bafin. Involucella foliolis læpiùs odo
lanceolatis acutis fub-æqualibus, quorum extèriora duo triave trifida. E centro receptaculi exoritnr pe-
dunculus fterilis atro-rubens apice tumidus carnofus, neque petalis inftrudus rubris (u t in Dauco mauri-
tanico). Exfciflis ramis manat gum mi albidum, odore gravi non foetido , fub-citrato, Sæpiùs abeft flos-
culus centralis carnofus fterilis,
3. Daucus , feminibus hifpidis, umbellularum flofeulis marginalibus pluribus mafculxs» Poltgamüï,
Paftinaca tenuifblia oenanthes folio, Bocc, Sic pag. 7 f . icon 40. & Morijf. pag. " Sed. 9. Tab. 9.
Fig, 10. Bocconianâ hæc rudior eft ; redè tamen frudus abortivos exprimit.
• Daucus afturiarum. Sic mifla fuere femina ab Amico Bernadés, Profeifore Botanices Madritenfî.
C Planta