l i i t i
HH
ceolatis, acutis, patenribus, caducis. .Corolla pentapetala, petalis concavis; auctis apice la-
cinia filiformi, desinente in foliolum subcordatum acutum. Staminum filamenta decern, basi
in tubum coalita, quorum longiora subulata, steriliaj breviora antherifera, anthera solitaria
biloculari, utrimque bifida. Germen superum ovatum: stylus filiformis: stigma simplex aut
quinquepartitum. Capsula quinquelocularis polysperma.
Guazumx character genericus: Calix triphyllus, foliolis concavis, reflexis deciduis. Corolla
pentapetala, petalis concavis, fornicatis, auctis apice lacinia lineari tandem bifida. Staminum
filamenta fertilia quinque, triantherifera, et alia quinque longiora sterilia basi sub-
connexa. Germen superum globosum, tuberculis aut squamulis exasperatum: stylus simplex:
stigma acutum. Fructus globosus, scaber, quinquelocularis, polyspermus.
H jbc tria genera affinia quidem sunt, verumtamen characteribus gaudent diversis. Quam
ob rem recentioribus assentior et ad Guazumam revoco descriptum fruticem.
IPOMOEA BONA-NOX Linntzi. Tab. 300.
328. I pomoea foliis cordatis, acutis, polymorphis: florum tubo longissimo.
Ipomoea foliis cordatis, acutis, integerrimis; caule aculeato; floribus ternis; corollis indivisis.
Linn, sp.pl. ml. i.pa g . 450.
Convolvulus maximus, caule spinulis obtusis obsito. Sloan. Iamaic. ml. x. tab. 96. jig. 1 .
Caulis lactescens, teres, volubilis, longissimus, ramosus, exasperatus tuberculis, spinæfor-
mibus, obtusis, inermibus.
Folia alterna, cordata, acuta nunc integerrima, nunc trilobata, quandoque etiam pandurata,
et sæpe hederæ similia : petioli teretes foliorum longitudine.
Flores racemosi, racemis solitariis, axillaribus, tri-quinque floris.
Calix oblongus pentaphyllus; foliolis duobus interioribus brevioribus, ovato-acutis, concavis;
tribus exterioribus incrassatis, auctisque apice acumine tereti nigricante.
Corolla infundibuliformis : tubus lutescens, semipedalis, cylindricus: limbus albus, patens,
quinquelobus, lobis orbicularis cum acumine setaceo: notantur in limbo quinque radii
utrimque lutescentes, qui incipiunt in fauce tubi, et semsim angustiores terminantur in
loborum acumine.
Staminum filamenta quinque, inæqualia, exerta, erecta, prope faucem tubi interne adnata,
corolla breviora: antheræ oblongæ, basi emarginatæ.
Germen in fundo calicis ovato-acutum : stylus filiformis tubo longior: stigma bilobum albicans.
Non frucrificavit in Regio horto Matritensi, at fructus dicente Sloaneo est capsula pollica-
ris polysperma, seminibus nudis nitidis. In embryome videtur quadrilocularis.
Habitat in Nova-Hispania. Of Floret Septembri.
Explic. tab. a Calicis fbliola duo. b Corollæ tubus sectus ut appareant genitalia.
F I N I S T E R T I I V O L U M I N I S .
ADDENDA ET CORRIGENDA
IN TRIBUS VOLUMINIBUS HUIUS OPERIS.
Num. 9. L uffa foe t id a . Synonimis addendum est, cucumis acutangulus la c quin, hor't.
Vindob. ml. g-p#g- 4 ° - ta^- 7J> 74-
N . 13... C osmos BiPiNNATUs. Hanc plantam ut novam evulgavit Patavii anni 1 7 9 3 D.
Ioseph Antonius Bonnato Coreopsidis nomine; quod fructus prohibet, et calix duplex,
uterque monophyllus, octo-fidus.
N . 1 6... L opezia racemosa. Novum genus condidit ex hac planta idem laudatus Bonnato,
quam descripsit atque delineavit Pisauræ nomine in opusculo typis dato Patavii
mense Novembri anni 1 7 9 3 . Et quamquam ego ante biennium eamdem plantam
edideram, ne umbram quidem plagii in Bonnato suspicari licet, quod patet ex eius
litteris ad me daris Patavii die 23 Ianuarii 1 7 9 4 ; in quibus inter alia dicebat, Cl.
Ioannem Marsilium Pisauram et Coreopsidem cultas in horto botanico Patavino
observasse anno 1 7 9 0 , atque credentem novas, evulgasse; additque casu se evol-
ventem, methodicam Encyclopediam quæ typis Seminarii Patavini prodiit in arri-
culum incidisse qui de Lopezia est, cuius descriptio adamussim respondet plantæ
ab ipso descriptæ. „H o c nempe erat (loquitur laudatus auctor in dictis litteris) vir
» præstanrissime, quod te monitum volebam, ut ribi gratius accidat, dum me ipsum
» audias ultro fatentem, a te primum plantam huiuscemodi fuisse in vulgus prola-
tf tarn; utque eidem Marsilio mihique morem geram, quibus quam maxime displi-
» ceret de tua laude licet invite aliquid decerpsisse, dum ipse quidem hanc suam
»plantam festinat exponere, ego vero sedulitati eius adiutrices manus admoneo; eo
»consilio ne alius quispiam hoc ipsum quod egomet ingenue fateor, vel illi vel
» mihi queat obiicere.”
N . 1 7... M irab ilis yiscosa-. D . Antonius Turra ex hac mea planta novum genus condidit
Vitmaniæ nomine. Num id recte ? Botanici iudicabunt.
N . 20... R umex polygamus. An Rumex lunaria Linnæi, quem Plukenetius dédit fig. 3,
tab. 252? Patria, habitus, folia etiam aliquando subcordata id innuunt: sola poly-
gamia obstat. Mutari ergo debet in Linnæi definirione vox hermapliroditis in aliam
scilicet poly garnis.
N . 58... P hleum schoenoides. Post Linnæi definirionem addatur: lacq. aust. ml.$.ta-
bul. 7. suppl.
N . o 5... L upinus trifoliatus. Inter stirpes rariores D . L ’ heririer video hanc plantam
Dohchos nomine. Tabula quidem elegans, nomen improprium. Neque enim in
vexillo calli reperiuntur, neque stamina diadelpha sunt, neque stigma introrsum
barbatum ut mittam reliqua quæ in Dolichis observamus. Potuit laudatus vir plantam
videre in horto Parisino quando eamdem in Matritensi delineabam, non prius.
Ultimo enim Octobri anrti 1 7 8 9 nondum foras emisserat fasciculum sextum in quo
ipsam descripsit.
N . 10 4. Ma lv a umbellata. Frucrificavit hæc pulcherrima species in horto Regio Matritensi
anno 1 7 9^, deditque fructum globoso compressum, umbillicatum, villo-
sum, cuius maior diameter pollicaris, minor quinque linearum est : capsulæ in ipso
continentur sub-60 , pentaspermæ: semina sunt nigra, reniformia.
N . i n . P hysalis Suberosa. Evulgavit hanc stirpem Barrelierius tab. 1 1 7 3 hocritulo:
Solanum frut ex rotundifolium hispanicum; et post ipsum Linnæus Atropæ frute-
scentis nomine. Vidit hic habitum et fere omnia esse Physalidis somniferæ, et ni-
holominus Atropis consociavit.
N . 1 1 3. Sisyrynchium spicATUM. Idem cum Sisyrinchio striato D . Smith, planta utri