
 
		XXVI  
 per  meatus  fubterraneos, partim  aperte aut iu  dcmifliora  loca aut  in mare  adducilur  
 damno  irreparabili.  Ex  aquis  etiam lecefTilTe  informes  tophos,  polymorphos  ftalactites, 
   fpataque  calcarea , quas fill'uras  et  hiatus  faxorum  oppleverunt,  qua;  latera  
 fpecuum  vefiivemnt, qufe  in  lacubiîs  Plitviczenfibus  obvia quaeque  incrullarimt,  
 qUÄ  alveos  ipfos rivorum et amnium , potiffimum ad  Catarractas  Szluinchiczae ,  
 Plitviczoe ac  nominatorum  lacuum,  materie  calcarea  ftraverunt, &c.  vix  refert  monere;  
 cum  effectus  lios,  pluresque  alios,  per  decurfum  notalos ,  ab  ilia caufa  repelendos  
 effe,  nemo  ignoret.  
 B)  V e n t i s ,  quos aut  proprii  montes  demittunt, aut  alpes  vicinarum  provinciarum  
 immittunt,  calorem  oefialis.  fecus majorem  futurum,  temperari, et  rigorem  
 liyeinis,  alias mitiorem  futurum,  augeri, jam  indicavimus; hic infuper notandum  venit,  
 illos ad  denudandas  rupes  hucusque  non parum contulilTe : humum  nempe  fj'lvarum  
 nmnimento  non  defenfam ,  nec  irradicatis  aliis  lilrpibus firmatam  abripiendo ;  
 quod,  cumin  ipfis  vallibus  inter  principes  montium  ordines,  ui  nobis  relatum  eft,  
 non  raro  contingat ^ tanto  frequentius  ct  efficacius  in  latere maritimo  accidere  necelfum  
 eft.  
 C)  Ignis  fubterranei,  inde a feculis  agentis,  indicia  quidem  proebent  aqua;  
 calidoe in  Croatia obviae j  fed  effectus  ejus  violenti,  quales  is in fic  dictis  Vulcanis  
 edere  folet,  nufpiam,  quod  fciamus, in  toto  hoc  regno  obfervantur.  Potenlimmum  
 jtaque hoc  agens,  cui  metamorphofis  integrarum  provinciarum  debetur,  vix  aliquid  
 ad  formam  indolcmque  proefenlem  Croatiis  conftituendam  contribuiffe  videtur.  
 D)  Quoe  opera  liominum ad eamdem rautandam  facta  videmus,  fere fe«  
 queiitia  funt : a)  Vioe  publicoe, potiflimum  Carolina et  J o f e p h i n a , juffu Imperantum  
 , a  quibus  nomina  gerunt ^ paratoe , ad  quas  flruendas  valles  replendoe,  
 colles  et  montes  minores  pro  parte  complanandi,  rupesque  perfringendoe  erant,  
 opere  ubique magno ,  fed  proecipue  in monte  Pech  fpectabili,  qui ad  longitudinem  
 400  orgyarum in amplam  profundamque viam  excifus  eß.  ( ' ) b)  A g g e r e s ,  queis  
 inferior pars  Savi,  ne in  agros efFundatur,  coërcetur.  c)  C a n a l e s ,  quibus fluviorum  
 fiexus  proefcinduntur, aquarum fluxus  expeditur,  exundationes  proeverLuntur,  
 aut aquoe  ftagnantes  deducuntur , majus momentum eamdem  in rem quondam  adferent, 
  fi  rite ad finem  perducti  beneque  confervati  fuerint.  ('*) d)  Agrorum,  vinearum  
 hortorumque  culturoe  hactenus  plus mutationis  debetur,  utpote  qua  
 facies  regionum  hilarior, clima mitius  redditur.  e)  Plurimum autem ad  Conditionem  
 Croatioe mutandam  contulit  f y l v a r um  e x f l i r p a t i o  feu  ]icr induftriam  feu  
 per incuriam  facta, quoe , ut eumdem effectum in  clima  exferendo  alque agrorum ,  
 pratorum ,  vinearum ,  pascuorumque  copiam  augendo  proficua  fuit  regno,  ila  vicif- 
 C )  Engel  Gefell,  des  Ung.  Reich?»  
 E n g e l  L.  c.  3.î7-  S5SX 
 X V U  
 fim non parum  detrimenti  adduxit :  devafiatis enim  fylvis, c]U3e  latera montium  collesque  
 lapidofos  tegebant ,  et huniuin  fertilem  pro le ac pro  fubjectis  vallibus proeparabant  
 , aquis  et  ventis  libera  via data eft eam  auferendi  ac  fcopulos  rupesque  
 denudandij cum  itaque eoedem caufoe  meliorem  glebam etiam e  vallibus, atque  demerfionibus  
 abducere  pergant,  fterilitatem inde  auctam,  porroque augendam  elle,  facile  
 perfpicitur.  Hinc multa lerrarum jugera , quoe quondam  Triticum  Zeamque  
 cum fcenore  protuliffe adhuc meminerunt  coloni, jam  in  ftcriles  lapidofosque  campos  
 converfa  videas : fic  fertilis quondam campus  Bilo-Polje jam poene totus  lapidofus  
 , paucis  ovibus macrum pascuum  proebet ;  ita etiam  in  latere montium  verfus  
 mare  inclinato, ubi  fjlvoe quondam usque ad  litus  pertingebanl et vineoe alque  oliveta  
 vigebaut, jam  fere nonnifi nuda  horridaque  faxa  vifunlur, indufiria  hominum, qui  
 liumum ad agros artificiaies  conficiendos  in  édita  loca  comportant, adverfum  fequelas  
 incurioe  et imprudentioe  nequidquam  proficiente.  
 X.  S T A T U S  F L O R A E.  
 A)  SYLVAE ,  quamvis  in  confervationem carum  hucusque parum curoe impenfum  
 fit, tamen  adhuc  vafloe  fuperfunt : in  provinciis  certe, quas  miles  liniitaneus  
 habitat,  fere modum reliquarum terrariun  adoequant,  nec  alibi, fi  fors  planiorem  
 Crifienlis  et  Zagrabienfis  Comitatus  partem  demas, multo minor efi, earum  proportie  
 : omnes enim montes ,  inter  Varasdinum  atque  Zagrabiam  pofiti, uti  et  qui  Zagoriam  
 conftituunt,  quique ultra Savum cum  Sichelburgcnfibus  nexi  funt,  et qui  ultra  
 Colapim usque in  latus maritimum ad  Zagrabienfem  provinciam nunc  referuntur,  
 fylvis  tecti  funtj quin eoe  nec  in demifTiore  planaque  regione  defunt,  quo  proecipue  
 pertinet  fylva  D r a g â n i c h e n f i s ,  inter  Savum  et  Colapim  longe  lateque  diffufa.  
 a)  Pineta montes  altiores : totam  nempe catenam  Velebich,  Plifi'iviczam,  
 ulramque  capelam , uti et his  interjectos  minores , atque ab  iisdem  verfus  Carnioliam  
 coiitinuatos  majores,  nec  non  illos, qui ad hanc  provinciam  et  Stj'riam  accedunt, 
   pro maxima parte  occupant, ac  fere tantum  Pinu  picea  et  A b i e t e  confiant. 
   S y l v e f i r i s  rarior  elt,  humiliores montes  tenens,  fereque cum  aliis,  potiffimum  
 P'ago  mixta.  Aliam  Pinus  fpeciem, cum  tamen Hungaria etiam  Laricem  
 et  Cembram  proférât, in  Croatia non  vidimusj fi  fructicofam  Pinum  Pumilionem  
 demas, quoe iu  Pliffivicza  atque  Velebich  non minus  frequens  denfaque eft  
 quam in  alpibus  hungaricis.  
 b)  Septemtrionalia montium  reliquorum  latera  fag  eta  tegunt, quoe etiam  
 non  paucis iji  locis per  altKfimos, foepe  usque  in alpinam  regionem  extenduntur, ubi  
 Fagus  f y l v a t i c a , ea  conllituens , in  pumilionem  deprimitur ac ramis rigidilTimis  
 miro modo  difiorquetur  et  contorquetur,  transeuntcs  multo magis  defatigans, quam  
 Pinus  Pumilio, hac  qualitate  invifa  botanicis.  
 c)  Querceta  partem  planilici et  collium  montesque  minores,  inde ab Hun