met verzamelaar
Jef Rademakers ‘De overeenkomsten
zijn belangrijker
dan de verschillen’
Initiator van De Romantische ziel
is voormalig televisieregisseur en
-producent Jef Rademakers. Samen
met zijn vrouw Ursula heeft hij een
fraaie collectie Nederlandse romantische
schiiderkunst opgebouwd.
Teylers-conservator en samensteller
van de tentoonstelling Terry van Druten legde deze
'missionaris' van de Nederlandse romantiek een aantal
vragen voor.
Hoe lang verzamelen jij en je vrouw al Nederlandse
romantische schiiderkunst? Wat trekt jullie er specifiek
in aan?
'Wij verzamelen ongeveer 25 jaar romantische schilderijen.
De belangstelling voor oude kunst was er al eerder, maar
omdat de financiele middelen ontbraken, was het voor die
tijd alleen maar "kijken, kijken, niet kopen". Waarom wij ons
uiteindelijk op de Nederlandse romantiek uit de eerste helft
van de 19de eeuw geconcentreerd hebben, is niet zo een-
voudig uit te leggen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met
mijn aberraties: mijn getob over de vergankelijkheid, mijn
angst voor de toekomst, mijn hang naar het veilige verleden,
mijn voorkeur voor de illusie en het ideaal, mijn afkeer van
de realiteit. Dat zijn allemaal romantische thema's. Ik vond
het aangenaam en rustgevend omme te omringenlpet
romantische landschappen. Mijn vrouw vond die werken
ook mooi, maar voor haar was het kopen ervan niet zo'n
onweerstaanbare drang. Ze heeft me wel altijd in die jacht
op topromantiek gesteund, ook toen mijn bezitsdrang bijna
pathologische vormen aannam. Ik heb tenslotte een groot
deel van ons zo noest verworven vermögen in de romantische
kunst gestoken.'
Hoe is de samenwerking tussen jullie, de Tretjakov
Galerij en Teylers Museum to t stand gekomen?
'De tentoonstelling van onze collectie in de Hermitage
in Sint-Petersburg was een enorm succes. Meer dan
Pavel Fedotov, 'De kersverse ridder.' De ochtend van een
ambtenaar die zijn kruisje heeft ontvangen, 1846, olieverf
op doek, 48,4 x 42,5 cm, Tretjakov Galerij
100.000 Russen hadden speciaal de zalen bezocht waar
onze schilderijen hingen. Er lag een gastenboek met
juichende reactles. Toen ontstond het idee om In het
kadervan het Nederland-Ruslandjaar onze schilderijen ook
in Moskou te laten /¡en.
De Nederlandse ambassade in Moskou Het ons komen en
introduceerde ons In de fameuze Tretjakov Galerij. Echter
het eerste dat de directrice rlep toen ze het aanbod kreeg
was: "Maar meneer Rademakers, U denkt toch niet dat wij
geïnteresseerd zijn in het vertonen van werken die al eerder
in de Hermitage hebben gehangen? Wij willen iets nieuws!"
Nu was er een deei yan onze verzameling die nog niet
vertoond was iij Rusland, ongeveer 10 belangrijke stukken.
Dat was te weinig om een mooi overzicht van de Nederlandse
romantiek te geven. Maar ik wist dat Teylers ook een
aantal romantische toppers had. Toen heb Ik Marjan Scharloo,
de directeur, opgebeld en gevraagd of ze zin had om samen
dit avontuur aan te gaan. Daar was wel enige moed van
haar kant voor nodig: samenwerken met een elgenwijze
privéverzamelaar én met een Russisch topmuseum.’
De tentoonstelling gaat over de verschillen en overeenkomsten
tussen de romantische schiiderkunst
uit Rusland en Nederland. Hoe zie jij deze verbanden?
’Elk land heeft zijn eigen accenten in de romantiek. In
Rusland, met zijn extreme klimaat, zoekt de romantische
Schilder het geideallseerde leven eerder binnenskamers,
terwijl wijdp de Nederlandse romantiek juist een overvloed
van lieftallige landschappen en waterpartijen hebben. Maar
de overeenkomsten zijn belangrijker dan de verschillen.
Dezelfde onderliggende emotles bepalen de werken.
Uiteindelijk zijn de mensen overal dezelfde sentimentele
kiöötzakken.'
Welk Russisch werk in de tentoonstelling spreekt je het
meest aan? Welk w erk zou je zelf willen hebben?
'Er is een superkomisch Interieur, met een soort krankzlnnige
in pyjama waarop een onderschelding is gespeld. Dat is mijn
favorletl'