f:nc/rmm?/fd conßc/r^ rmÁcrm- naù^^ae ùm^jà^
arc/orom wor/^^ mwiaàiâ^a ûr^um'im/.
Sormtcími ^//am. ?}eJf/y¿úJ m^ti^^enh, yx^m^/ (^¿^e.
'ìm/ctiiÀm-m ^Ú/mecía m^^yicnai/n, vi^zácid m/e^-
'm^f^mcíé ú9mí¿/nr'?'c¿¿} ^leJ me ca-ndo/tim/ r/- ^¿/é^mi^mn'/^
ii/'/a/wrGJ wei^ fí/i^aanc/o ^liCCe Glll9íXJC¿I.atL
com^ioö ^.a/ie/¿¿) û^kUi/éo. Simtmh ^uae ^ler^uidm^
^¿f.ae uJ- Suiá
anwi^ßra^J^mii^ to¿¿tí/¿erß^i^ -ya^ud/icae â'tm^ùâyae ad
LECTORI SALUTEM!
Quamvis Java ab EUROP/EIS , imprimis vero a BATAVIS , gentium
Qermanicaiiun, ut scribiT TACITUS, viriate pra^cipuis, per tot
secula lustrata, vel jam dudum armis pactisve subacta sit, aperte
tamcii et ingenue nobis fatendum est, iiujus insula^ iialaram,
praisertim Floram. nondum accuralius cognitam esse. Cujus
Inscitite culpaiii ad natura? impedimenta propemoduni insuperabilia,
maxime ccelum teterrimum*, quibus iiisula: interioris aditus
diflìcillimi redduntur, ti'ansferamus, minime vero majores nostros,
literarura nunquam non amantissimos, incusemus oportet.
Inveniuntur tamen scriptores, .(jui, licet morum Societatis,
qua2 olim exstitit, Batavo-Indicce prorsus ignari, calumniai^i non
vereantur, quod ab illà expeditiones, qua? ad augendas scientias
spectarent, non modo neglectae, sed et pra^peditai fuerinl, ut terris
istis quasi aeterna obfunderetur caligo. Quod longe secus est ! Quamquam
enim inclyta illa Societas, cujus proprium et praicipuum
" Negari quidem nequit, /ÍIVÍE, insularumqiie con fiai um parles iûteriores, cum líLtoreis collalas,
vix indignas esse, qiiaî saUibces vocenlui-. Altauien, ut oras isías niarilimas ,'nbi tnors
dlissinia Euivpoeorum plerosqne slcrnit. silenlío lianseani, in regionibiis eliaminlerioribus,
quas aër purior ampleclitur, coehini a)ienuiii nosincL Etuvpoeos ad oneiis instar gravai.
Uli pukherrima Flora: tropica; proles, ad nos transíala, summum evolulionis suoe gradum
uiinquam conseqnilur, imo, quamvis diligenlissime et benignissime curala, oegram laoguidaniqiie
trahit vilam, ita nos Europcci in terris istis, licet naluroe prodigíl largitale fruantur.
IVuni forte excnipla desideranlnr? Nonne in ipsissiuiâ Jízi-á inleriore legiones nostras laboribus,
qui in Eumpd perlevi reverû momento oeslimantur, absnratas doluimns atque dolemus?
Quam cito viri omne laude majores, KUNL et VAN HASSELT, molesliis succubuerunt, quibus,
montosa altiora perquireutes, afilicli fuerant! Et paucis abbine mensibus ad aiires nostras
acerbissima fama fnneris pervenit, quo ibiilem, iisdemque miseriis gnavus liistoriie naturalis
scrutator Bone exslinctns fuit !