m
•4 lUnZANTlIE/E.
'.•(I
Perianlhio Hem monopl.yllo, callls in lu,jus fundo rudirnem. vclul corona annubn.,
,nARaJ/lcs¿a superbit, referen libas , columnft denique cenlrah s.mi.hm nnihenu.m.
.dinisi.-nh^ , píout et p.eudocar.ii for,.^ ad EaJ/leslau. acceda Na.uciu
quod colnnnee pars superior, ia bíic cavum ellbrn.u., procesabas oareaL, q.nbus n. UlA
, dspectum adeo singalarcm pr^bet, mon.cnli hand e«l lauU pol.asquc casn fien v.deUu
QUL fasciculi celluiosi conceut rici, i« R.Jflesloe disco pa,elU.fornu obvu, s,ngulì proc ssu.
columna respondeant, processus ex i,.oram laxurie progenerar, ,ant j>nas cred.d., pa. l.bu^
iisdem posici in explora.is „ñnime vefulatns. ^alhs en,m .n colu.uu^ n.a.A
cenlvali reperLis fasciculis, nullos c.ia.n p.-ocessus adesse non nnraber,s. Stu anl^.u fo.-
Lailo - ct rarissime qaide.n in Brugmansid ! - Iñnc inde fasccalus qu.s parlen. ,lla,n ad
superficiemconcavamusquepervagaU,r,sin.ile.n,eUÍ ,ninalun., cnorruarMuocessun^^^^^
tnberantia de.nonstrat, qua. i,, colunm.. superficie concavâ fasc.calo leli. ceUulo.scc {lab. \ ,
Og. II, c"), sibi opposilo, respondet.
Planta; igiLur ntr^qne, maxime quoad fabricam parlium inleriorum, inter sese conve-
„i„nt, tanto alioquin separad discrimiae, ut in genera duo distincta .psas discerpere suadeaüt
et cogant :
IO. yEslivalio laciniarum periantbii discrepans, ID RaJ^lesiá imbrícala, in Bm^mamiá
val vaia.
2°. Annuii basin columns cingentes, quíbns Bmgmansia destituitnr.
3«. Antl.eric strnctur.1 diverse, in b^c biloculares, po,-is duobus del.isceiUes, in illA
cellulosoe, poro unico dehiscentes.
VEGET : Bru^maiisioe species unica, quec ad liunc usque cileni iujiotuit,
ratione ferme câdem, qua Rafflesia, iu CLSSI luhevculaloe
BL. radicibus progemmat. Eleuim iu dubium Yocan necpit, parasitam
hancee neutiquam monstruosam nodiamve Gissi progcniem,
sed stirpem esse peculiarem, qui certis sub couditioulbus
ex indole sua propriiì sese propagare valeat. Yegetabillmn pcrfecliorum
seminibus quoddammodo analogam indoleni modo
diclam Yidemus, uisi quod in illis plaute futurec rudimeutmn
— embryo formatos — jam subsit, in liâc adirne lateat, germuiatione
demum evolvcndum. Nam organorum symmetriâ duoli,
propagationi inservire in ñhizantheis putamus corpuscula,
quec parielibus cavi cenü-alis iusidcnt, cellulis tobulisque
confervaceis composita, alque membrana vegetabili simplice
involuta. Âttamen fabricâ suâ penitos a seminibus plantarum
cotyledonibus gaudenlium discedunt, neque pro gemmishaberi
possunt, quum membrana obtegens, prolude ac in seminibus
vegetabilium ceterorum ovisque animalium, sacculum uudique
clausum constituât. RhizauLlieoe itaque respeclu tam frucLus,
ERUGMANSIA. '5
quam sti'ucturic suic simplicis, ad corporum organicorudi
simpllcissima delapsac, sporidia tantum, istis fungorum quam
maxime aiTmia, profcrunt, suaque organa metamorpliosi telac
cellulosiE explicant. Uti ad seminum germinationem condiLiones
quicdam externa;, pro indlviduis diversíssimEO, coucurrant
necesse est, ita RliizanÚiearum sporidia in radicibus tantum
Cissonun quorumdam evolvuntur, perlphericis obvia ligni
stratis, quíE secundum Gissi naturam dicotyledoncam primordia
structural organicas agunt, et quorum vasa tenella stirpis alieni
explicatione mutationem subeunt morbosam. Illinc báseos etiam
reticulatíe, qua? Rhizantlieas caudici alieno conneclit, origo ¡ii
prompta est, haud dissimilis abnormi vasorum fabrica?, quam
sü'ata lignea arborum superiora, levi plaga saucia, olíerunt,
vulnere ab aèris injuriis defenso. Pariter superficies slratorum
Gissi ligneorum superiorum, Rhizanthearum sporis tecta, cum
his coalescit et vice versá, praprimis quia individua duo, in evoiutionis
principlis haerentia — liiuc sü-ata modo memorata, illinc
parasitica proles — inter se coeant. Quàtenus processum hunc
in Briigmaiisice speciminibus juuioribus, magnitudine vix pisi
minoris, demonstrare licet, in stratis illis telam depreliendi
teneram, albldam, contextu celluioso circumsessam et superne
nucleo conterminam parvo, densiori corticeque Gissi obducto.
Hujus nuclei parenchyma cellulis constilit parvis, densissime
congestis, irregularibus, ad periplieriam versus sensim quidpiam
majoribus, ubi sursum levissimum jam divisionls lamellaccre
vestigium adparuit. Tela ista uuá cum parasitic incrementis magis
magisque expllcatur {Tab, V, fig. 1-2, e), dum vasa {Tab. VI.
fig. I, a, 1, m) tenella, porosa, quibus componitur, pedetentim
Incrassantur, quaquà versus ilectuntur atque ramoso - divisa
(Tab. VI, fig. 3, c, c, c, c), bine inde moniliformiter contrahuutur,
vel interrumpuntur, cellulis conü-a, in vasorum viclniá
sltis, magis expansis. Nunc in parasità, etsi nondum riucis avellanea;
vix magnitudine {Tab. V, fig. i, A), jamjam squamarum
strata imbrícala, perianthium (Tab. V, fig. i. A, b) et in centro
columna ipsa {Tíib. V, fig. i, A, c) distinguuntur, iibra?que sivc
fasciculi elTormanlur, organis simul intcrioribus, prius dense
conglobatis, magis magisque sese expllcaiitibus {Tab. V, fig i -2).