! K. II: I)
•ÜHií I
í i l ;
M
III j .
m -
' - ' l ì ''
''A
1 îi
» ?
! i:
W :
4 CUPULIFEll/E.
V e g e t : Arbores plus minus procerrc, rariiis frútices. Rami
foliaque plerunique alterna, liicc Simplicia, sítpiiis
dentata, sinuata, lobata vel incisa. Stipula; petiolares,
geminrc, tleciduit;.
O B S E R V A T I O .
Familia Cupuliferamm, qiifc prins inter Amcntaccas Linh. et Juss. militarant, a divo
UicuARu fuil condita, Amentaceis in Cupulifems, BetuUneas, Salicineas, Ulmaceas
Mjiiceasqae disLribulis. ComplecLilur aulem, secundmn sagacissimum istum scrutalo rem,
gcnei-a Qucrcus, Corjlus, Carpinus, Castanea et Ì^ifgui ( quibus Lithocarpus Non. associandus
est), ideoquc hand ila exiguam arborum partem, quarum species copiosiE ncmora
lam Euixipm, quam tractuum temperatoriim Asia- et Americo, condecorant, nec ipsis zonjc
calidic regionibus edilioribus desunt. — Coni/erìs valde affines, diileaint abnnde embryone
esalbumiuosoet oyario nunquam, ut in illis, uniloculari nec uniovulato. Pì'ìe Mjriceis vero,
Salicineis et Ulmaccis, suis quondam sororibus, excellunt ovario semper infero, iu illis
supero. Simili habitu proxime quldem accedunt ad BetuUneas, ast discernuntur fructibus
simplicibus cupuMque cinctis, qui in Betulineis in axillis squamaruia crassarum persistentium
congregati veros constituunt strobilos.
Mirum non est, quod Flora archipelagi Malayani Imcusque pavumpcr conliùbuerit
ad historiam hujus faniiliie, quce, Icmpcralse potius propria zona}, sub
equatore nonnisi editiores habitat regiones. Etonira sylvas illibatce, quarum thesauri
vegetabiles nec cultura, nec immistis plaatis aUenis fuere mutati, densi ad
instar ac prope impcnetral)ilis aulaìi altos convestiunt montes tarn Java¡, quam
caíterarum insularum Malayanarum, accurataíque perquisition! vix non inexsuperaliilia
inforunt impedimenta. Sylvosis islis dcserlisque tractibus non tantum
fera- hoirenda;, uti tigi-ides (Felis Tigris L.), rhiiiocerotes (Rhinoceros Javanicm
Cuv.), boves (Jioz frontalis Lamb.) virulentiquc serpentes scrutatori multiphcia
maximaque slruunt pericula, sed et obstat ipsa prolis Florece luxuria, ignigenorumque
natura montium, qui nunc in juga excurrunt dementer acclivia, nunc
in abruptas hiant vorágines, per quas rapidi volvuiitur torrentes. Cum hisce
igilur pra^ped¡mentis snh infausto ccclo luctandum est peregrinatori, saltuum
istorum virgineorum secretiora lustraLuro. Ast — mehcrcle ! — nil est admirabilius,
nil animum movet vohementius, quam innumerabilium adspeotus plantarum,
quce, diversissimis amccnissimisque consertai nexihus, jamjam ad montium
radices omnem obscpiunt viam.
Verumtamen a slrictiorc quoque adumbratione luxuriös istias Floralis, qua
montosa deprcssiora decorantur, hie nobis est temperandum, qiioniam Cupuliferce,
a nobis hactcnus detecta;, illi desuní regioni, qua; imprimis ingenti exuheral
GUPULIFER^. . 5
copia Ficiinm ncc non Scandulacarum tajn longitudine mirifica, qnam erratico
et multíplice, quo serpunt, insignium lapsu. JXamquc Cupuliferoe alliores tenent
sylvas, ubi vegetatio minore quidem formarum colonimque ludit varietale, ast
alma suá placidâque majestate ajiimum ad sublimiores excitai cogitationes.
Obscuris istis nemoribus te credis vastissimis voluti exceplum porticibus,
quales nunquam ars exstruxit humana. Quocunque enim inciderinl oculi, arbores
proceras evchunt truncos plus centum pedes altos columinum instar crassorum,
coronis amplis adeo inter semel contextis, ut vix ullus penelret radiorum soüs.
Ante omnes vero umbraticoloe suwi Ruhiaceoe, Laurineoe, Bignoniaceoe Filiccs(j^t,
qiioe hic plus minus sparsim occurrunt, dum hinc inde planta qua;dam sarmentosa,
restis crassi in modum, ad arborum coronam erepit, nexibusque quam
maxime variis longe lateque dilTimditur.
Jam ad inferiorem ingentium istorum saltuum limitera, maxime vero in iis
ipsis, et ad latera cpiidem faucium arboribus carentium, quoe hinc inde hiant,
ubi ex uliginoso terreno numerosse scaturiunt fontes, et ubi plena sohs lux trópicas
ilerum procreai formas (e. g. Filices arbóreas, Palmarum oemulas. Calamos
caudice spinoso scepe in centenorum pedum eminentes altitudiiiem, Scitaniineas
giganteas, Musas, etc.) — istîcinquam, Cupulifemnim conxçXuxhira. deleetamur
umbra. Attamen non constitumit sylvas, sed inter alias ai-bores excelsas degunt
dispersa;. Quoedam contra species, utut Qoercds pruinosa, Q. placentaria, Q.
lineala, Q. glaherrima, versus jugorum fastigia crebrius consociaiitiu-. Hic vero
plane aliam induit vegetatio faciem! Arbores altoe, quas prius tantopere sumus
mirati, rarescunt, vel mutantur in pumiliones, Iruncis suis, Muscis aliisque
Ciyptogainis coniertim ohductis, stalim supra basin divisis in ramos late divaricatos,
epiphytisquo admodum onustos. Ibidem luxuriant iruiumeraî Orchidea;,
i'omiis quam maxime singularibus variantes, et Usneoe, pilos veluti albos simulantes,
pendent ubique ex arborum ramis raricomis. Hinc species illa senectutis
quasi viriumque labentiiun, quam vegetatio istius regionis offert, dum sensim
sensimque Floroe subalpines lerrarum temperatarum similis fît.
Diu morati in sylvis hisce primigems, ubi arbores nobis adhuc ignotas haud
sine singulari opera maximisque cum sumtibus ccedendas curavimus, quoedain
ad Cupuliferarum historiam valemus conferre. Insuper arbores adeo egregias,
qucc fere omnes Hgnuna ad tediiicandas naves operacpae fabrilia aplissimum prccbent,
coloniis nostris maxima; quondam fore utilitati, est, quod speremus.
• * Hac ilcnoiiiinnlione(quaî apud Festum lierbai cuiclam sarmentosa: alfribuitiu-) plantas illus, qui
Galli Lianes cl Gcviiiaui Schlingpjlanzcn vocant, haiid incple possi: salutari autumainus.
II
i'i i
t
1
1 ' '' i t