Eius decodi poculum vnum et alterum aegro, in tepi-
dario detento, qnouis mane exliibent. Inde ille vomitu et aluo
duda excrementa reddit. Si haec pnrgatio vehementius adfi-
c it, minus dant decodi, fi aluus non refpondet, plus.
Potu per hebdomada rite continuato purgatio ceffat. At
eius vfts adhuc per odo dies continuandus, per quod
tempus aegrotus ftragulo incumbat e föliis bardanae recen-
tibus confedo, quali etiam corpus fuperne tegat, quoti-
die folia recentia fubftituendo. Luem hoc remedio a ftir-
pe tolli -dicunt.
2 8. IRIS foliis latis, corollis imberbibus, vnicoloribus
frudu trigono.
Radix ab innumera copia fibramm praegrandis. Folia prae-
longa , cubitalia et fesquicubitalia , trientem vnciae et dimi-
diam vnciam lata , multa radicalia, duo aut tria caulina.
Flos (haue odorus, fpeciofior quam in priori fpecie , praeter
bafin reflexorum petalorum , fecundum mediam longitudi-
nem flauescentem , vbique totus feture violaceus. Stamina
pallidius violacea antheram Minent carneam , Sperma-
te excufio albam.
An forte hanc C. BAUHINÜS intelligit in defcriptione
prioris, cui folia fèmiunciam lata adfcribit ? Certum eft
altitudine et modo crefcendi ipfi cum priori conuenire , et
prioris folia interdum latitudine accedere ad folia huius fpe-
ciei, quae ex fingulis herbis minimam latitudinem ha-
bent. Sed color vniformiter violaceus, fine venis alienis
et magnitudo floris foliorumque latitudo diftinguere iubent.
Frudu priori fimilis eflè videtur.
Etiam haec vbique, rarius tarnen priori prouenit.
STELLERUS etiam inter Iacutiam vrbem et Ochotenfe
munimunimentum
inuenit, et ex Kamtfchatca ab Adiundo
KRASCHENINNIKOW mifïàm habemus.
2p. IRIS imberbis, lutea , neruo folii eminente HALL.
Helv. 2 8 r .
Acorus adulterinus C. B. P. p. 34..
Iris palußt is lutea s. acorus adulterinus I,
B. IL 7.32.
Iris foliis enfiformibus , corollis imberbibus
petalis interjoribus ßigmate minoribus LINN.
h. Cliff. 2g.
Circa caftellum feptem palatiorum vt et ciica.'Seletigiam
vrbem , in paludofis locis.
30. IRIS maior latifolia flore albo.
Nihil de hac praeter nomen adnotatum inuenio , et locum
natalem , qui in regione caftelli feptem palatiorum.
Nec planta ficca fuperftes eft, ex qua iudicium fèrri poflit.
31. IRIS föliis enfiformibus } caule bifloro. Tab. V.
Fig. 2.
Iris humilis, angußifolia , teßa feminali ro~
ßrata alba MESS. AMM. Ruth, poft 133.
nam numems fingiilaris non adpofitus eft.
? Iris humilis flore luteo TOURN. I. R. H.
Icon DOD. fitis rdpondet.
In montofts locis Selengiae vrbis, Kiachtae oppidi, Kras-
noiarii vrbis, et forte etiam ad Ommn fluuium camporum
Barabenfium a me, a MESSERSCHMIDIO in colle ad F dam
fluuium obferuata eft.
Caulis tenuis, inter biuncialem et palmarem variât, duo-
bus plerumque foliis glaucis, decimam vnciae partem lads,
in exortu veftitus, turn vaginis duabus audus, quae
fin