Radix externe e fùfeo nigricans, interne alba, vix di-
gitum auricularem craflâ , longe in terra transuerfim repit >
tenues fibras per interualla demittens, Virgae procumben-
tes, pedalis raro altitudinis, tenues, flexiles , lutelcentes
aut fpadiceae.
fölil firma et duriufeula, vnciam et fesquiunciam longa
, vtroque extterfiG ongufta , fuperiori acuta aut obtula ,
in medio femiunciam lata, obicure ferrata, fcpcae laete
viridia, fiibtus fubglauca, ( in planta ficcata prorfiis glauca)
fpica feminalis vncia longior, vafculis turbinatis maiufeulis,
breuibus, rarius difpofitis, quindecim circiter , eomponitur.
In montants et lapidofis inferioris Tungujcae fluuii locis,
in regione vortieum, quinque aut fex leueas ab offio.
STELLERUS in rupeftribus Bargufim fluuii inuenit, et pro
[cilice alpina anmflifolia repente y non incana1 mute t .
Prodr. C. B. P. 474. habet.
a) Dubito,. an hue referam iâlicem foliis obuerfe onatis.
erenatis, vtrinque glabris, fiibtus in cinereum vergentibus>quam
Selenga miflâm accepi. Videtur proxime accedere, fed
quia formationem florum non vidi, proriunciare non audeo,
quarev t alii id diiudicare poflint, ramulum ftib lit. A,
delineandum euraui,
14, SALIX pumfla, folio ouali, bail ferrato. Tab.
XXXV, Fig 2.
Salix pufilla humilis Camerar.Epit. p. 108.
Salix pumila vtrinque glabra I. B. I. 217,
SaTix foins lettibus , ouatis, Jpiea rarijflma
HALL. Helv. 154.
Virga e Kamtfchatca ad me transmiflâ Ipadieeo et ex viridi
fiiteo varia , nitens, dodrantalis. . . .
FoEa
Folia falids pumilae folio rotunda I. B. forma et magni-
tudine aemula , firma , nitentia , obicure yiridia , infeme
pallidiora, a ball duobus aut tribus dentibus retufe ferrata,
hinc integerrima , vtrinque venis eminentibus, longitudina-
libus et transuerfis, opus reticulare formantibus, confpicua.
Amenta foeminea adulta vix vnciam longa , pedunculo
eiusdem longitudinis aut longiori, fquamula vna et altera
veftito, infident, multum hirfiita, frudibus tarnen glabris.
15. SALIX pumila, foliis denfe eongeftis, oualibus,
criftatis, Tab.. XXXV. Fig. 3.
Huius fruticis inuentionem et deferiptionem optimo
STELLERO debemus, qui in fiimmis rupibus, ripas Bar-
gufini fluuii cingentibus, arduo labore legit, vbi nulla amplius
planta, excepto mulco, çui incumbit, alimenta idonea
aut locum nalcendi facile inueftiat.
Frufex tqtus, pergit idem, fpatium integrae ylnae lon-
gitudinc et latitudine occupât, vjx autem vitra très et
quatuor polliccs liipra terram erigitur, Radice valde lignolà
gaudet, rortuolà et flexuofa ? fub mufeo fixis inftrato la-
titante et repente. Virgas Haec fpargit quam plurimas repentes
, flauelcentes, e quibus .aliae perpetuo humi iacent,
aliae criguntur, foliolis denfiflimo agmine çonfertis yndi-
que veflitae , atque jn liunmitatc fàlciculis foliorum eiusdem
generis exornatae.
roua ex llauo rubentia (forte a gelu aut aetate) niten-
fla, Èg fl vernice obduda eflènt, femiunciam longa , quar-
tam vncîae partem lata, ytrinqùe acuminata , profunde,
aequaliter et pulçhre ferrata, jta vt tota planta crifpa et
criftata adpareat,
I Flor. Sibir, X De