
horum faperiora horizontal! fère fitu ad latera exftant, relt-
qua propendent. Piftilium (a) duabus partibus confiât, fu-
pema exigua, vtrinque conuexa, infèrius dnobus cucullis
inftrudta, inferna ter ant quater longiore ,• fuperius procon-
uexitate fuperincumbentis partis recipienda excauata. Ex
hoc finn duae prominent antherae, inter quas tenniflimum
filamentum interponitur, quod tubae munere fungi videtur,
quia cum embryone continuum eft. Germen et fru&us
(b) vt in congeneribus.
Si piftilium formando generi fufficeret, nollem ab Sera-
piade fepararc, nam flos huius eft Serapiadis quafi inuer-
fûs, nifi quod praeterea calcari praeditus fit.
Epipogum dixi, quia barba huius fions inuerfb ordine
fùperius dispofita eft.
8. EPIPOGUM. Tab. II. Fig. 2.
Radix omnino, vti in Corallorrhïza , ramulis comprefiis,
varie diuifis, conflata. Caulis plerumque fingularis, inter-
dum, fi plura radicum ftrata iibi fuperincumbunt, vti non
raro contingit, multiplex, cauus, fragilis, fèmipedalis et
dodrantalis, ad exortum tuberofus, albus, aut leuiflime rü-
bens, vaginis cincftus, quae in fquamas albentes definunt,
verfus cuius fàftigium vnicus, duo, très et quatuor inter-
dum flores, magui , pedicèllis tenuibus.et inflexis pendent.
Extremus autem flos e duabus pafuis et albentibus fqua-
mulis exit, quae caulem terminant. Supremi petali ereèta
lacinia interne albet, at ftriae eius elatae puluere quafi ad-
Iperiâe purpureae funt, et hune colorem in externam (ù-
perficiem transmittunt. Laciniae latérales albent, vt et
neritarium flue calcar, hoc praeterea maculis purpurantibus
decoratun eft. Reliqua quinque petala tota fère albent.
Gec-
Germen (b) turgidum, albens, purpureo ftriatum, tribus
fëneftris peruium et fèminibus, feobis inftar minutis, foetum :
(a) eft piftilium cum quinque petalis adnexis.
In altis fterilibusque arenofis montium locis inter Wîti-
mum et Olscmam fluuios fub finem Iulii egregie floruit.
9. EPIPACTIS * fouis ouatis radicalibus LINN. Lapp. * Saiyrium.
3 *4 »
Pyrola anguflifolia polyanthos radice geniculata
LOESEL. Pruff. p. 210. cum ic.
Orchis radice repente I. B. IL p. 770.
Epipactis HALL. H eh. 270.
Caulis hirfutus, magis tarnen j quo fàftigio propior eft.
Flores la&ei, quos conftanter hexapetalos deprehendi,
nimirum cucullo tripetalo, duabus alis et labello confiantes.
Cuculli petala tam prope inuicem fita font, vt
facile adfpectum fillant, haberique pro vno petalo poflint.
Odorem florum STELLERUS in Flor. Ircut. cerae comparât.
Mihi ad omnem Lenam fluuium et in paludofis Catha-
rinopolis ad Ifetum fluuium, STELLERO ad Bargufimm
fluuium et lacum Baicalem inter mulcos et myrtillum
ftu<ftu rubro copiofiffime oblèruata eft. A medio Iulii ad
medium Augufti vsque florens reperiri folet.
10. EPIPACTIS foliis plerisque ex lineari lanceolatis. Tab.
III. Fig. I.
Structura et hirfutia floris omnino eaedem, ac priori.
Tria cuculli petala interius, duo alarum exterius dispofita,
omnia ex ouato acuta, concaua. Labellum nerit.irii carinatum,
acutum, anterius crenulatum, lineare, album, vel
B 3 âltem