pilosis, margine plus minus ciliatis, subtus pubescen-
tibus, præsertim in nervis, et venis, et subinde in his
tantum; ludunt quoque utrinque fere glabràta. Spon-
giolæ in axillis venarum exiguæ, pallentes. Petioli pu-
bescentes , quandoque glabrati. Pedunculi longiores.
Umbella sæpe simplex, triflora, rarius composita, ra-
diis subbifloris. Bracteolæ lineares ad basim pedicel-
lorum, citissimæ diffluæ. Flores paulo grandiores. Corolla
albida. Stamina corolla longiora. Nux grandior,
cortice duro, lignoso, turbinato-ovata, acuta, albo-
-tomentosa, exquisite quinquecostata. Ludit costis quatuor
, vel sex.
Cum folia, petioli, et rami juniores hujus speciei gla-
brescunt, ægre distingueretur a Tilia europæa L., nisi
capsula evidentissime earn patefaceret. Tilia triflora
Puer, juxta exemplar autopticum, quod obtinui ab au-
ctore, est ipsamet Tilia grandifolia Ehrh.
8. T il ia parvifolia: foliis firmis, argute serratis, basi
cordatis, truncatisve, utrinque glabris, subtus gfauco-
-albis, axillis venarum ferrugineo-spongiosis; umbellis
compositis, multifloris; nuce chartacea, subrotunda,
pubescente, obscure costata.
T. parvifolia Ehrh. Beitr. v. 5.p. i 5g. Smith. Engl. FI. 3.
p. ao., et Engl. hot. v. 34. t. 1705. Hook. Brit. FI. ed. 2.
p. 3 6 9 . Coll. Herb. Ped. 1. p. 44-5- n. 1. Röhl, cum Koch.
Deuts. FI. 4- p • 36. Koch. Syn. p. iS3. Reich. Exc. 3.
p. 838. n. 5 i37- Host. Austr. 2.p. 62.
T. europæa FI. Dan. t. 553. Plenck. I c .p l- med. 5. p. 36.
t./\2\. All. Ped. 2. p. 94. w. i 6a6. J . excl. syn. Balb.
Taur.p. 86. Re Seg.p. 44- Birol. Aeon. 1. p.180. Nocc.
et Balb.Tic.i.p.2ho.,et 389. excl. nonnull. syn. Comoll.
Prodr. p. io 3. ß.
T. microphylla Vent, in Mém. de V Inst.mathêm. et phys.
tom.\.p.3.tab.x.f.x. excl.syn.Linn. De Cand.Franq. 4.
par. 2.p. 8s5., et Prodr. 1. p. 5i 3. n. r. Re Tor. 1. p. 378.
Pollin. Ver. 2. p. 188. Sav. Tratt. degli alb.ed. 2. tom. 1.
p. 314., et Bot. Etr. 1. p. 2^2. Ten. Nap. 4> p • 3io., et
Syll.p. 355. n. 1. Gaud. Helv. 3. p. 441,
T. crispissima Spad. Xil. 3. p. 313.* herb., ubi est sub nomine
Tilioe xylobosricos, quod sonat lignum crispum.
T. ulmifolia Scop. Cam. ed. 2. tom. 1. p. 374*
T. sylvestris Spach.in Ann.des scienc.nat.ser.sec.tom. 2.
p. 333. tab. xh.fig. 7.
T. n. io3o ß. Hall. Hist, stirp. ind. Helv. 2. p . r.
Tilia femina Matth. Falgr. i 585. tom. 1. p. 191. fig.
T. Cal^. Viag, di mont. Bald. p. 10.
T. arborea Calz. 1. c .p . 11.
T. Bohemica, foliis minoribus, glabris, fructu oblon-
go, utrinque acuminato, minime costulato Mich, in
Till. Cat. hort. Pis.p. i 65. t. 49- ĥ 3. in herb. Vaill. ex
Vent.
T. folio minore, flore albo, quæ feemina Agost. De re
hot. p. 36a.
T. femina, folio minore Segui. Ver. 2. p. 395.
T. folio minore J. Bauh. Hist. pi. 1. lib. 8. p. i3y. fig.-
Ital. Tiglio maremmano. Tiglio riccio. Tiglio salvatico
Targ. Tozz. Diz. bot. 2. p. 336.
Arb. Legi a Caprino contra Lugano in Insubria Helvetica.
Filius attulit ex Apennino Pistoriensi a S. Pe-
legrino Cassero. Habui ex Tyrpli meridionali in monte
Ritten prope Bolzano ab Eq. D e Heuflero , ex
montibus Bassanensibus ab Eq. Parolinio , et in syl—
vis della Campesana, et Vallerana a M ontinio , ex
rupestribus calcariis del Carso circa Basovizza a T om-
masikio , ex Piceno a Sasso a M arzialetto . Floret
Junio.
Differt a præcedentibus duabus notis sequentibus. Cau-
lis, et rami glabri. Folia multo minora, substantiae durions,
basi aequaliter, vel oblique cordata, et subinde
truncata , integra , reliquo margine crebre , argute , et
inæqualiter serrata , longiuscule cuspidata , supra glabra
, nitida, atrovirentia , subtus glauco-albentia 5> et
pariter glabra , spongiolis latiusculis, saturate ferrugi-
neis in axillis venarum, inque eadem pagina sæpe Eri-
neo tiliaceo Pers. infestata. Petioli longiusculi, glabri.
Umbella composita, multiflora. Flores minores, fragran-
tissimi. Petala luteola , ovarium exiguum , depressum,
dense tomentosum. Nux ovoidea , parva, cortice char-
taceo, apice , et basi angustata, sordide pubescens,in
statu perfecto magis oblongata, rostrata, et fere de-
nudata .
Smithius in Engl. FI. 3. p. 31. tribuit huic speciei broad
hairy blotches scattered over the surface in pagina inferiore
foliorum, nec novit esse Erineum tiliaceum Pers.
hie loci parasiticum, non partem propriam folii .
Usus. Lignum Tiliarum omnium leve, facile poliendum,
præstans ad jugum aratri :
ceditur et Tilia ante jugo levis.
Virg. Georg, lib. 1. v. 173.
Flor. I ta l. T . V . 22