Prof. Morisio, ex Corsica in monte Grosso a Solri-
rölio. Floret Februario , Martio .
Radix lignosa, fusiformis, crassa, perpendiculariter de-
scendens, vel transversa, fusee rubida, collo tecta
squamis aridis, fusee rubidis, lateraliter fibrosa, sub-
inde horizontalis, longa, deorsum hie illic radicans,
supra emittens cæspitulos foliorum, et caulium. Sto-
lones herbacei e collo radicis omnino n u lli. Caules
filiformes, decumbentes, ascendentes, foliis breviores,
et sæpe multo, unguiculares-palmares, villosi, subinde
rubescentes, uni-biflori, nunc omnino nudi, scapifor-
mes, nunc inferne uno, alterove folio instructi. Folia
ternata, radicalia petiolata, caulina subsessilia, et
intèrdum ramentacea tantum. Foliola subrotundo-ob-
ovata, grosse, acute serra ta, serratura impari minore,
supra pilosa, viridia, subtus sericea præsertim ad nervös
, et venas, albida, intermedio æqualiter cuneato,
lateralibus basi obliquatis. Petioli longi, et in luxu-'
riantibus plantis longissimi, birsuti, villis patentissi -
mis, supra canaliculati, orti e sinu stipufarlïîfid^,
rufescentis, villosæ, laciniis ovatis, aut pvato-lanceo-
latis, acuminatis, divergentibus. Flores/parvi, solita-
r ii, vel gemini, longe pedunculati. Folia floralia sub
pedunculis ramentacea, parva, sessilia,'aut subsessilia
inter lacinias stipulas. Pedunculi filiformes, hirtuli pilis
patentibus, floriferi erecti, fructiferi cernui, aut de-
clinati. Calyx campanulatus , sericeo-villosus , tubo
intus rubente, circulo flavo receptaculum ambiente,
laciniis viridibus, acutis, externis lanceolato-lineari-
b u s , vel linearibus, sæpe brevioribus, internis lan-
ceolatis, aut ovato-lanceolatis. Corolla alba, interdum
suffusa levi rubore, et ex albo carnea, calyci æqualis,
sæpe vero brevior. Petala obcordata, vel obovata, integra.
Stamina corolla multo breviora, incurva. Receptaculum
parvum, globosum, exsuccum, villosum. Nu-
culæ albæ, basi, et costa interna barbatæ, reliqua
superficie glabræ, nunc prorsus læves, nunc utrinque
in lateribus instructæ rugis simplicibus, ramosisque,
dorso granulis scabræ .
Nullus unquam dubitavi, quin Potentilla miorantha De
Candi esset ipsamet Potentilla Fragariastrum Ehrh. in
statu macriore^sed nuperrime certior de hac re fâctus
sum humanitate Cl. Alphonsi De Candollii filii, qui
benevolo mihi credidit exemplar unicum, et autopti-
cum. extans in herbario patris sui missum a Ramondio,
quod omnino pertinet ad Poteniillarn Fragariastrum in
statu macriore, quo in statu hæc species mihi quoque
sæpe obvia fu it .
aa. Potentilla, reptans : caule longe repente ; foliis qui-
natis, ternatisque, foliolis oblongo-obovatis , dentatis,
pilosis pedunculis solitariis, axillaribus, unifloris; pe-
talis obcordatis, calyce longioribus j nuculis scabris .
P. reptans Sp.pl. p. 714. Smith. EngL FI. a. p. 4^3., et
Engl. hot. v. ia. t. 86a. Hook. Brit. F l. ed. a. p. 201.
Curt. Lond. ed. Grav. v. a. t. 65. Plenck. Ic. pi. med. 5.
p .ig .t - 4i4- FI. Dan. 1 .1164. Sv. hot. v. 10. t. yog. Nestl.
Pot. p. 66. n. 53. Lehm. Pot. p. *44- n* 6a. Hall.fil. in
Mus. Helv. J. p. 54. Ser. ibid. p. 79. All. Ped. a. p. 57.
n. 1485. Balb. Taur. p. 84- B.e Seg. p. 43., et Tor. r.
p. a7a. Birol.Acon. 1. p. i 75. Coll. Herb. Ped. a.p. 3ao.
n. 3o. Noce, et Balb. Tic. 1. p. a43., et 387. Prin. De
Pot.Ital.p.i<j. n. 26. Comoll.Prodr.p. 100. Lanf. Mant.
in Conf. e Brugn. Giorn. dec. a. tom. 10. p. 288. Pollin.
Ver. a. p. i 63. Moric. Ven. 1.77.224. Nacc.Fen.3.p . rj4-
Suffr. Foroj. p. 147. Ors. in Cap. Opusc. p. a85. Sav.
Pis. i .p. 48a., et Mat. med. p.S. tab. 41., et Bot.Etr. 2.
p .x i3. Seb. et Maur.FI.Rom.prodr.p. 17a. Ten.Nap.4.
p. agq., et Syll.p. a5o. n. 6. Ab Ucr. Hort. Pan. p. 217.
Guss. FI. Sic.prodr. 1 .p. 583.* De Cand.Franç. 4-part. a.
p. 46i-j et Prodr.a. j?. 574- n. 21. a. ß. Röhl, cum Mert.
et Koch. Deuts. FI. 3. p. Sag.- Koch. Syn.p. a i5. Reich.
Exc. 3. p. 591. n. 383a. Host.Austr.a,.p.t\%. Scop. Cam.
ed. a. tom. 1. p. 36i. Gaud. Helo. 3. p. 404.
Fragaria n. 1118. Hall. Hist, stirp. ind. Helv. afp . 47.
Cinquefoglio Matth. Valgr. i 585. tom. a.p. 107a. fig. Ang.
Semp. p. 259.
Quinquefolium Coesalp. De pi. lib. 14. cap. 19.77.554.
Pentaphyllum minus, procumbens, flore luteo, vulgare ,
radiculas emittens ex geniculis Cup. Hort. Cath.p. 164.
Quinquefolium minus , repens , luteum Zannich. 1st.
p. aai. t. a63. excl. synonymis Bauhinianis .
Pentaphyllum majus repens Segui. Ver. i .p . 5oo. n. 5.
Ital. Centofoglie. Cinquefoglie. Cinquefoglio. Erba peco-
rina . Fragolaria . Pentafillo . Spillabuco Targ. Tozz..
Diz. bot. a. p. 174.
Offic. Pentaphylli radix, herba Linn. Mat. med. p. 86.
n. a47.
Perenn. Vulgaris in universa Italia in pratis, viis carn-
pestribus, marginibus agrorum, nec deest in montanis.
Legi Sarzanæ , Bononiæ, et in Apennino Florentino .in