pi. maxima. Schult. Syst. veg. I l l . p. 114* No. 12.
Mant. p. 71.
Planlago. Gmel. Fl. sib. IV. p. 71. No. 2. t. XXXV.
( ex cl. synon. Linnaeano' et t. XXXVI . Fl. e x a l t
â t am spectante.")
Hab. in pratensibus transit. Irtysch frequens (M.) Fl. Jun.
Jul. 2J-.
A praecedente, quacum hanc et P. ma jo r em cel.
Gmelin. 1. c. confudit, pluribus notis diversa: statura ni-
mirum majori ; foliis latioribus, utrinque, subtus tarnen ma-
gis adpresso-pilosis ^ spica floribus undique confertis den-
sissima, crassissima- staminibus longe prominentibus.
5) PLA N TAG O MED IA. Linît.
PI. foliis ellipticis in petiolum attenuatis subinte-
gerrimis septemnerviis utrinque albo-villosulis,
scapo tereti, spica cylindrica densa, bracteis ova-
tis carinatis obtusiusculis marginatis, capsuhs
ditetraspermis.
PI. media. Schult. Syst. veg. III. p. 115. No. 14. Mant.
p. 71. — Spreng. Syst. Veg. 1. p. 434. No. 11. —
IM. a Bieb. Fl. taur. cauc. I. p. 109. No. 275. —
Besser. En. pl. Volh. p. 7. No. 171.
Hab. in apricis siccis frequens (JL. M. B.) Fl. Jun. Zf..
Variât apud nos statura majori et minori, foliis angu-
stioribus et latioribus, petiolo brevissimo et folium subae-
quante, scapo bipollicari et sesquipedali, a basi erecto vel
ipsa basi declinato, spica vix pollicari et 6 - pollicari. —
Folia apud nos rarius denticulata, semper villis albis ad-
spersa e t, uti scapi, praesertim apicein versus, magis mi-
nusve candicant. Bracteae quidem glabrae, sed margine
subserratae: serraturis versus apicera setaceis, subciliatae.
6 ) PL A N T A G O M IN U T A . Bail.
Pl. foliis anguste oblongis utrinque attenuatis tri-
nerviis integerrimis scapoque folia subaequante
villosis, spica ovato-oblonga, rachi villosa, bracteis
suborbiculatis glabris margine scariosis.
Pl. minuta. Ball. it. III. app. p. 716. No. 69. t. E. —-
M. a Bieb. Fl.\ taur. cauc. I. p. 109. No. 278. —•
Schult. Syst. veg. III. p. 128. No. 48. — Spreng.
Syst. veg. 1. p. 435. No. 24.
Hab. in arenosis et subsalsis ad fl. Irtysch (M.). Fl.
Majo. O»
Acaulis. Fol ia sesqui-vel bipollicaria, oblonga, an-
gusta, utrinque longe attenuata, pilis longis, albis, molli-
bus, palenlibus praesertim in pagina inferiori obsita. Scapi
folia aequantes vel superantes, etiam villosi. Spica ovata
vel ovato-oblonga. F l o r e s glabri, rachis autein inter flores
pilis longis, albis vestita. Bract e a e glabrae, suborbi-
culatae: nervo fusco-nigricante, in inferioribus subinde in
mucronem elongato, margine lato, scarioso, albido.
Valde affinis P. mo n s p e l i e n s i IF., quae vero sub-
caulescens, candicans et floribus majoribus instructa est.
b. j<icaules, f o l i i s in t e g r i s , linearibus.
7 ) PL A N T A G O TENUIFLOB.A, Kit.
Pl. foliis linearibus subintegerrimis canaliculatis-
carnosis, scapo tereti, spica erecta cylindrica,
floribus distantibus, bracteis ovato - lanceolatis,
corollae limbo erecto.
Pl. tenuiflora. lût. pl. rar. Hungar. I. p. 37. <.39.—
IH. a Bieb. Fl. taur. cauc. I. p. 110. No. 280. III.
p. 111. — Schult. Syst. veg. III. p. 134. No. 66.
Mant. p. 280. — Spreng. Syst, veg I. p. 437. No. 46.
10*