4) AdeNOPJIORA COMMUAIS. Fisch.
A. caule erecto, foliis ovato-oblongisj inferioribus
subpetiolatis, panicula effusa, calycibus glandu-
losis, stylo exserto.
A. communis. Fisch. l. c. p. 168.
Campanula liliifolia. Schult. Syst. veg. V. p. 110.
No. 61. — Spreng. Syst. veg. I. p. 735. No, 133. —
JH. a Bieb. Fl. taur. cauc. III. p. 139. No. 3 7 2 ^ .—
Besser. En. pl. V~olh. p. 10. No. 230.
Campanula suaveolens. Wïïld. En. pl. h. berol. Suppl.
Campanula intermedia. Schult. Syst. veg. V . p. HO.
No. 62.
Campanula Fischeri. Schult. I. c. p. 116. No. 85.
Campanula Urticae foliis, glabra, floribus amplissimis,
pendulis. kimman, ruth. 16.
Hab. et floret cum binis praecedentibus. 2J..
Auctoritate cel. Fischer freins, in vitus tarnen, liane et
duas antecedentes species separavi. Omnibus in partibus
mire variant, nec certos characteres distinclivos invenire
potui. Folia latiora et angustiora, subacuta et longe acuminata,
profunde dentato-serrata, obsolete remote serrata
et integerrima (ejusdem specimina in montibus calcareis ad
fl. Kerlyk legi), flores majores et minores, saturate et pal-
lide caerulei, immo albi ; calycis laciniae nufle serrulatae,
nunc inlegerrimae; stylus exserlus et inclusus saepe in uno
eodemque specimina inveniuntur. Eodem modo variât in-
sertio et situs foliorum, quae petiolo longiusculo insidentia,
subpetiolata et ar'cte sessilia ; sparsa, plus minus conferta,
aliis remotis, aliis conferlis, immo subverticillatis observan-
tu r , ita ut mihi persuasum habeo, omnes has species una
cum Camp a n u l a p e r i p l o r i f o l i a Lam. et v e r t i c i l -
la ta Pall, quum situs verticillatus foliorum et florum minime
constans esse videtur, in unam speciem, p ol ymor -
phain noininandam, esse conjungendas.
104. LONICERA. L iiîn. (L.)
Linn. gen. pl. cd. Schreber. I. p. 128. No. 319.
Gaertu. J. p. 135. t. X X V II. (Caprifolium.) — L am.
ill. t. 150. — Schkuhr. t. XL.
Calyx 5-dentatus. Corolla tubulosa, basi gibba :
limbo 5-fido, irregulari. Bacca bi-vel trilocularis:
loculis oligospermis. — Capr i fol i a .
X y loste a : pedunculis bifloris.
1) L onicera coerulea. Linn.
L. foliis oblongo- ellipticis supra demum glabris,
ramis junioribus subglabris, filamentis corollam
superantibus, baccis elliptico-cylindricis.
L. caerulea. Schult. Syst. veg. V . p. 259. No. 17.
( ex cl. synon. Pallas, quoad descriptionem et ic. fig.
super.) — Spreng. Syst. veg. I. p. 759. No: 17.
Falk topogr. Beytr. II. No. 240.
L. altaica. Pall. Fl. ross. t. X X X V II. fig. infer.
Hab- in montosis regionis altaicae (L. B.)\ in mont.
Kalmy- Tologoi deserti soongoro-Kirgkisici {Falk).
Î,. FI. Majo.
Flores in hac fere inodori. — Gmelinus (FI. sib. III.
p. 131. No. 6.) hanc a sequente non separavit, licet utraque
illi nota fuisse videtur. Dicit enim 1. c. p. 136: „Hirsutap
species.” (L. P a l l a s i i nob.) „quam pro juniore planta
, habeo, virgae saepe videbantur robustiores et diffusiores;
” alterius vero, quae folia fere glabra et lauri instar ampla
„profert” (L . c a e r u l e a L ) , „ quamque pro adultiori
„planta exposui, virgae tenuiores, flexiliores et minus ra-
„mosae, baccae minores et oblongiores. Id, quod indicare
„ volui, ne conjecturas pro certis oblrudere velle videar.”
2) L obticera Palrasii. m.
L. foliis ellipticis utrinque pilosis, ramulis junto