f V "
■ £■
Ceramici sua collocandi; (cfr. Cat. bot. 1 , p. 147.) banc Tcro excrescentiam,
qvæ intus omnino vacua est, et modo frondis læte crescentis prolongatio, cap-
sulam nominare, minus aptum videtur ; est bæc, qvam vocant, capsula tri-
pollicari ad spitbamæam longitudine, digiti crassitie, apice nunc rotundata
nunc acuminata, intus cava, nec ulla in ea gcniculorum adsuiit vestigia. — In
\aT. y. semina ejusdem magmtudinis ct formæ, ac in ¿s, aliqvando observavi.
Tab. 18. 2- Ch. L om e n ta r ia ; fronde terete, simplicissima^ breviori, basi attenuata
, dissepimentis angustioribus intersepta.
Habitat in infimo refiuxus limite ad littora Færoensia, ut ad Qvivig, copiose.
— Ad Hammerliuus Bornholmiæ; Vreî. H ornemann.
DESC. Radix cxigua, rupibus affixa. Frondes maxime aggregatæ, teretes, simplices,
vix palmam longitudine superantes, basi angustatæ, setam porcinam
crassæ, deinde in penuæ anserinæ crassitiem intumescentes, apice obtusæ,
penduloe, dissepimentis , qvæ frondem hic illic angustiorem rcddunt, mauifc-
stis iuterseptæ; spatîum inter Dissepimenta duas lineas ad ungvem longum.
Fructus Semina nuda, minutissima, subclavata, moniliformîa, frondi exte-
l'iori insidentia. Color et Substaulia ut præcedentis.
Tab. 19 . 3 . Ch. tomentosa; fronde terete, simplicissima, basi nuda, ceterum tomento
lubrico insigniter manifesto undiqve densissimo obsessa.
Habitat ad rupes maritimas Norvegiæ prope Ôster-Riisoer copiose, paulo
infra superficiem maris ; etiam ante ostium sinus Oxefîord Norvegiæ.
DESC. Radix parva, scutiformis. Frondes ex una basi plurimæ, infra filiformes,
angustatæ, deinde pennam passerinam crassitie æqvantes, apicem versus tenuiores,
in aqva erectæ, pedalem vel paulo ultra attingentes longitudinem,
simplicissiniæ, tubulosæ, ad altiludinem pollicis supra basin semper omnino
nudæ, deinde tomento lubrico tenuissimo flavescente, lineam et ultra longo,
densissimo undiqve et ubiqve obsessa; tomentum sub lente visura e fibris constat
simplicibus articulatis ; articulis diametro 2-3plo longioribus, intus granulis
flavescentibus farctis. Fructus Semina nuda elliptica fusca, totam exte-
riorem frondis partem constituentia. Color fuscus, exsiccatæ niger. Substantia
cartilaginea, tenax.
OBS. Corpuscula illa elliptica, qvæ semina salutavi, e fronde interdum spontc
exeunt, ct sic in fibris pendentia capsulas haud male mentiuntur. Fibras,
qvæ tomentum efficiunt, et e fronde ipsa originem ducere semper mihi visæ
sunt, nunqvam non simplices vidi; easqve, si ramosæ fuissent, ad Confer-
vam investientem Ag. Syn. p. 93. referre baud dubitarem.
SECTIO SECUNDA. BRYOPSIS & VAUCHERIA. 75
XXII. BRYOPSI S . * )
F r o a s t e r e s , t u b u lo s a , su b p in n a ta ; g ranula m in u tis s im a in cau le e t ramis E s lu lo sls n id u la n tia .
i . B r . L y n g l y e i ; fronde contìnua, ramosa; ramis inferioribus sparsis. Tab. I 9.
summi5 pinnatis oppositis.
Bryop sis L yn g b y e i F l. d . T a b . iGoJ.
Habitat ad littus Fseroense in infimo refluxus limite, ut ad Qvivig, sed raro,
DESC. Radix callus exiguus, nigricans. Frondes ex eadem basi plurimæ, cæspitosæ,
tubulosæ, cylindricæ, continuæ, duos pollices ad palmam longæ , capillares,
setam porcinam ad basin crassæ, ramosæ; rami inferiores densi,
implicali, sparsi, longiores, subsimpliccs; superiores omnino distichi, oppositi,
pinnali, lineam unam alteramve longi, ita tarnen, ut qvo magis ad sum-
mitaleni frondis Appropinqvant, eo sint breviores, (unde frondi facics pyramidalis
pulchre plumosa) et apice aliis minoribus. eadem ratione dispositis obsessi,
adeo ut frons interdum sit duplicato-pinnata. Tota frons intus massa
aqvosa, granulis minulissimis globosis viridibus immixtis, repleta. Color intense
viridis, sed, massa interna evacuata, byalinus. Substantia membranacea,
tenuis, tenax. Aunua. Aestate legi. Chartæ bene adhæret.
OBS. Accedit ad ULvam plamosam Huds. p. 571- — With. Brilt. 4, p. 126- —
Fucum arhusculam Dec. fl. fr. 2, p- 35« — Poiret Enc. metli. Vol. 8, j». 381-
— Bryopsin arhusculam Lam. Journ. de Bot. Juin 1809* p- 133. Tab. 1 . fig. 1 .
— sed pinnulis distichis oppositisqve, ct caule tereti (non compresso) diffcrre
videtur.
XXm. VAUCHERI A. **)
F ila c a p illa r ia , c o n t in u a , p le rum q v e r am o s a , m a ssa g ra n u lo sa in tu s a d sp e r sa . V e s ic u læ e x te r n » ,
* vesiculis solitariis.
1 . V . dichotoma; filis majusculis, csespitosis, erectis, apice dichotomo- Tab. 19 .
ramosis; vesiculis globosis, sessilibus.
V a u ch e r ia dich o lom a Ag. Syn. p. 4 7 .
C o n fe r v a dichotoma L in . S p . p. 1635. — D lllw . T a b . ig r — E n g l. b o i. T a b . 932,
Ceramium dichotomum R o th . C a t. b o t. 3 , p . i t g .
— ccespitosum p. m aximum R o th . Gat. b o i. 3 i p- 120.
*) Ex/S^yjji/, muscus, et facies.
**) Doct, et Summe Rev. Vaucherio, observatori Hydropbytorum Helveticorum accuratissimo,
Cel. Decandollius hoc genus dedicavit.
(lOD