m I k
vtn
i '
" i l
S;
í
r
I »
1
V
Cranhm antica parte membranaccum. Orbita plerisque a tergo clausa. Os tympmd mobile,
noe emu cranio concrctum, sed ex ansa ossis occipitalis lateralis, ossis temporalis ac mastoi-
(lei susjicnsiim. Os parietale duplicem plerumque ramum emittit, cum osse temporali ac mastoidco
sui latcris coeuntem, rarius simplicem os temporale utrumque excipientem. Osm palatina
a se invicem remóla; plerygoidea a splienoideo diremta, postice longissime divergenüa.
Traheciila utrinque ossea (columella Cuvieri) ossibus pterygoideis inferne insistens, superiori parte
ossi pariolali acclinata. Narium aperti,rae in utroque ossis intermaxillaris latere sitae. Thorax
plerisque i>crlectus. Apparatus sterno-scapularis excepto Acontia omnibus »), anomalis anguiformibus
minus quidem perfectus, at binas semper claviculas utrinque exhibens anteriorem furculac avium
et mamnialium chviculae, alteram posteriorem s. coracoideam claviculae avium comparandam.
I'ulmoues duo aequales vel subaequales broncliiis simplicibus indivisis adhaerentes.
Farniiiae multae. Genera permulta.
S U B O R D O m .
Annul ati.
Denies maxiffis adnati íísve rarius concreti. MaxiUae labiis adpressis, margine liberis
obcluctae. Lingua libera mobilis. Aures tympano privatae, suJ) cute latentes. Omit parvi,
supermducta cute obcoecati. Corpm contiimum, vermiculare. Cauda contiima, brevissima, obtusa.
Cutis annulata, annulis impressa scuteUorum vestigia exMientibus. Pedes plerisque
omnmo nulli, rarius antici. Ani rima tiansversa. Peìiis duplex.
Cranium omnino solidum. Orbita incompleta, osse orbitali s. frontali posteriore ac zygomatico
delicientibus. Os tympanicum cum cranio connatum, oblique pronum. Os parietale simplex
processu posterior, lato deorsum flexo ossi occipitali tedi ad instar incumbens. Columella nulla.
Ossa tcmporaha et mastoidea haud distincta. Pterygoidea et palatina lalissima orbitae fossaeque
temporalis fundum constituentia. Pulmo unicus, angustus, cjlindricus cum alterius parvo rudimento.
Apparatu sterno-scapolari apodes onmino careni; Chirotae, pedibus anticis praedito,
stcmnm contigli, ossiculo scapulo-claviculari utrinque inslruclum, sed furcula privatum.
Familia unica Amphishaenarum, genera panca amplectens.
^ ^ ^ Excursus I I . Ex iis, quae modo exposuimus, satis, opinor, apparebit, saurorum typum non
msi m medio ordine purum exliiberi, ad extremos vero fines nimis alienari. Idem in omnibus
regm animabum provincis, dummodo naturalibus limitibus circumscriplae sint, semper invenimus
Intermedias praeterea sectiones ac normam maxime sequenles, maximam ubique generum copiam
et ditissimam formarum varictatem oslcndere videmus; perpauca vero genera, paucissimasque familias
abnormibus sectionibus contineri. Haud igitur mirandum, quod etiam in saurorum ordine
prima ac postrema sectio unam tantum familiam continent paucisque generibus pollent, altera
vero, quae medium tenet, familiis generibusque multis iisque polyraorphis abundat. Hic etiam
summa formarum atque vilae generis varietas. Alia lento incedentia gressu in arboribus victitant
alia hum, velociter currunt vel serpentino labuntur molu. Inde magna externi corporis dissimilitudo,
diversissima trunc. specie ac membrorum perfeclione parta, sed internarum, quae quidem
typuni complectuntur, partium magna in summa varietale conformitas. Qu a in varietale forniarum
duas facile coliortes agnoscimus, alteram eorum, quos lingua tenuiori furcata vel leviler excisa
msignes Leptoglossos vocare placet, alteram eorum, quibus lingua crassa, obtusa, apice subintegra
contigli ideoque Pachyglossis nomen imponere in promptu est. In utraque autem plures continentur
lamUiae, quarum aliae lacerlinum habilum integrum semper servant, aliae vero eundem vel
m ommbus vel in mferioribus, saltem generibus plus minusve immutatum ostendunt Sic in leploglossorum
cohorte qui elongata furcataque lingua gaudent, Fissilingues, lacertinam nunquam
deponunt speciem. Iliac vero familiae, quas propter breviorem liiiguam communi Brevilinguium
nomine appellavi, maiorem exhibent diversitatem, quippe quae multa contineant genera, quae
lacerlinum habitum inviolatum prae se ferunt atque alia, quae truncum teretem, longissimum, pedibusque
nunc quatuor brevissimis oligodactylis suffullum, nunc antcrioribus tantum vel omnibus
destilulum, aures praeterea sub cute saepius latentes oculosque palpebris |)rivalos ostendunt.
Quibus quum projjius ad serpentinam speciem accédant, factum est, ut zoologorum multi, externum
habitum magis quam internam fabricam respicientes, haec inferiora brevilinguium genera
veluliAnguem, Acontiam, Ophiosaurum serpentibus falso adscriberent. — Altera autem ex parte in
Pachyglossorum serie similiter et genuinos et spurios invenimus. Diiae enim Agamarum fiimiliae
dum lacerlinum habitum integrum semper retinenl, tertia Ascalabotarum familia e salamandrarum
habilu nonnihil in suum convertit, ideoque extemo habitu a lacertarum typo paululum
recedit. Quam quum diversitatem in geographica familiarum distributione magni momenti
esse intelligerem, illas utriusque sectionis familias, quoniam a squamatorum typo nunquam alienentur,
typicas sive genuinas, has vero, quoniam aliquatenus ab eo recedant, spurias appellari suasi,
easque cerlis legibus per orbem terrarum ita dispersas esse ostendi, ut lypicarum vel familiae vel
sallcm totae tribus in alterutra tantum hemisphaera degant, earum vero genera, quas spurias appellaveram,
in utroque orbe promiscue inveniantur. Rem integram iam ante hos quinque annos "
in coetu naturae curiosorum in hac urbe conventorum breviter exposui, quam commenlationem
serioribus adnotationibus adstructam in 111. Okenii Iside anni 1829 inseriam invenies. Quod pauca
tantum expertus audaciori coniectura tunc temporis hariolatus eram, id uberior sequentium annorum
usus verlssimum utique confirmavit. Hinc eandem etiamnum foveo sentenliam, eo tamen
limitatam, quod Lacertarum familiam, quam genuinis antea adscripseram, nunc inter genuinas et
spurias Icptoglossorum familias ambiguam puto. Cranii enim structura, osseo orbitarum tegmine,
ossis hyoidei specie, linguae apicem versus angustatae brevitate cum Brevilinguibus quidem convenir
at cutis tenuitate, bicuspide linguae apice, superficiali paene tympani membranae situ ad
Fissilingues proxime accedit. Sic inter utramque sectionem quasi intermedia in geographica etiam
habitatione utriusque legem sequi videtur. Quaecunque enim genera pedibus modicis et pentadaclyhs,
modicaque trunci longitudine, ac palpebris absolutis perfectiora se exhibent, antiquo orbi, quantum
scimus, omnia adscripla sunt, quae vero graciliori habilu, brevioribus pro corporis lon<ritudine
pedibus, nimiaque superioris palpebrae brevitate ad inferiora Brevilinguium genera propius
accedunt, in utroque orbe habitare videntur. Hue pertinere censeo Chirocoli et Cercosaurae genera,
a Waglero instituta. Chirocoli (Heterodactyli Spix.) species unica, mihi nondum visa, Brasiliam
incolit. Cercosaurae species altera, C. Schreibersii m. ïachydromus Schreibersii Filz, in
eadem regione degit; alterius, C. ocellatae Wagl , palriam auctor ipse ignorabat. Notopholis, Cercosaurae
proxima, in antiquo tantum orbe invenitur. Tropidosaurae genus, a Boieo institutum,
mihique nondum examinatum, sed Grayi testimonio Scincis quam Lacertis similius, in eadem hemisphaera
degit.
Hisce seriebus, squamatorum saurorum totam fere summam amplectentibus, tertia accedit,
eaque sui prorsus generis, mira formae singularitate ae raritate specierum insignis. Chamaeleontes
dico, externa corporis statura, si iaculatoriam linguam, pedes scansorios oculosque exceperis,
Dendrobatis Pachyglossorum proximos, ad quos eandem fere rationem habent, quam scansoriaè
aves, imprimis picorum genus, ad avium canorarum gregem manifestant.
His igitur praemissis Pholidosaurorum haec fere prodibit naturalis dispositio:')
N o l a 4. SI una caque conlinua serie saurorum genera enumerare malis, iuversum nostri systemalis ordinem commod,
ss,„mm mvenies , sic scilicet, ut ab As c a l a iol i s incipiens Pachyglossorum Seriem iuilio, secundo loco Cliamaelconles
pona s , ac Lcploglossorum Seriem poslremam libi sen-es. Huius enim infima genera Acouliam et Tvphl inen facillimum ad
Amp Msbaenas transilnm slruere nemo non videi. Allameu quum harum faraiiiarum mullae sibi a l a l ¡ r e polins ac quasi parallelae
esse videanlur, nc.™s naturalis in (ali disposinone saepcnumero inrbatur.
™™ . T ? ° " " " 'Slcrno-scapularis parlibus deficere pulo. Hunc enim
P h A lV 2 r » MUHcro (Tiedemauns u. Xreviranus Zeiü^chr. f.
F l y s . 1 \ . 2. p, 227. 1. 19. fi^ 2.) descnb. lur , comparas, non solum discus slcrni carlilagineuB ades t , verum oliam ossis slernahs
.n.enuedu „ „ p a „ . Cuv. ) parvum invcni.nr rudimeu.um, car.ilagiui priori incumbens , quod e Scinconuu lypo for-
^ m crucis a p r f illos singulare,,, paene lo,am re.iuui. e. ab eode, „ Pseudopodi s osse (lil. „ ic. MilU ) non nisi processunm
alerahum brevità,e discrepai. Clav.culae anieriores graeillimac a talis iisque magno foramiue per,usi Scincorum claviculis
long.ns recedun,, sed cum .isdem Pseudopodi s ossibus (c. illius ic.) apprime conveniuu,. Cl a v i c d a s pos.eriores sivc corac
deas cum ,nfer ,on scapulae par le, hic ossificala, in Pseudopode carlilagiuea, concrevisse pulo. Si c arum parliu.n quas II
MuUerns Ci Pseudopode descripsil, hic nuUam equidem desidero. '