IL-!
; i'iiíi; N '!• ''I
1
i ll:!
¡ r E f i ' . r ' ' 'i'
j í : ' i!;!!'!!
68 y.
T U R B O OBTUSUS.
TURBO ( OBTUSUS ) TESTATUR RITA , FRAGILI ; ANFRACTIBUS QUIÑIS , DISTINCTIS , TRANSVERSIM
STRIATIS ^ ALBIDO-FASCIATIS .
Tcjia ruf'escens, tenuis, cuius pondus eíl círachmarum duarum, et granorum vigiiitiquiuque,
longitudo digiti aurícularis, latitudo vero maxima vix
uncialis .
Anfraüus rotundati, diüinííii, fasciati : fasciis binis in anfradu primo , unica in
caeteris . Iii omnibus lincae minutac deprcíTae , obliquae et transversas.
Uhimus anfratìiis minimiis , obtusus .
Jpertura siibovata , supra et infra rotiindata, non emarginata , operculo gríseo
tecia, ad columellam finu excavata, minime umbilicata.
In Museo Illujiri£¡mi D. Marchionis Pii Bellisomii .
TABULA XXV.
Fig. C. Teßae naturalis Ila m ra, et fades supera ac infera,
OB-
69
OESERVATIONES ZOOLOGICAE.
DE ALAUDIS NO S T R A T I B U S ,
A v e s , ad Aiaudae genus refcrendae, dígnosciintur Imprimis ex ,lingue digiti poíllci multo longiore,
ac in aliis canoris Avibus, quibus rofirum eft tenue, subulatiim, rcaiim. Alaudarum
species ofto recenset Linnaeus, quibus pensylvanicam addidit Edwardls , mangolicam
111. Pal las, duasque alias CI. Sonnerat ^ attamen nuper celeberr. Brissonius
Alaudatn magnam Catesbey ab boc genere separandam , et Merulis suis adiungendam
eíTe duxit. At maior adbuc difficultas in detcrminandis harum Avium spccicbus occurrit
. Aldrovandos suas Akudas ita describir, ut ne quidem oculatus Willughbey divinare
potuerit quales species sub nominibus Stopparolae, Grisoliae, et Spipolae indicare
voluerit. Sed nec illa quae ex Bellonío et Aldrovando hac desuper exscripfir
loNSTONUs, lucem aliquam in bis tenebris affundunt. Egregius quoque Brissonius Gonflantes
illos, seu nullo anni tempore, nullaque aerate mutabiles cbaraaeres in bis AvILus
non invenir. An pracftaatiores vidit 111. Linnaeus? Sed quaenam cít eius Alauda
Spipoletta ? quaenam trivialis ? An caeterae quoque species ex datis cbarafterlbus facile
dignoscuntui- ? Ego sane, ut ingenue fatear , de certitudine hac nondum persuasus
sum, ut coadus Ideo fuericn definitiones specificas harum Avium certiores quaerere, ut
facilius adgnoscantur.
ALAUDA (arvenfis) griseo-fuscoqiie varia-, pcc%re, ah domine, fenioribiisqm albldis-, rc3ridhas
duabus mediis interiore latere rufescentlbus . Ilaec copiofior et frcquentior occurrit ,
CUIUS sexus alter dum verno tempore spirali fere dutìu sese in aera eousque etiam attoll
i t , ut oculorum aclem effugiat , ideo a Kleinio caelipeta fuit appellata. Nulla alia
diutius et suavius canaliat, nulla magìs gregaria , nullaque alia malori copia in retia
compellitur . Prima haec veris adventum adeo praccoci cantu pracnuiitiat ut aliquas
salten non advenas diccres, sed a brumali lethargo tunc temporis expergefaftas. Aves
iftae In cohortes adunatae migrant Odobrl M. , eiedemque verno tempore cum sociis
apud nos denuo cireumvolant, antequam selundae nuptias Inftltuaut .
In hac specie latus extcrlus redricum duarum extimarum totum eñ album, elusque bonam iconem
dedit Mayer Animal. Tab. XCVIL
ALAUDA ( pratenfis ) linea superciliari albida , suhoculari fusca .
Statura et roRrum prioris. Alba sunt pcftus, et infra medium abdomen et crysus ; fuscoferrugineoque
variegata sunt coîlum , peftoris regio superior, dorsum, akrumque bases
. Unguis poflicus digito proprio subaequalis eft .
Gregaria non eft. Ruri degit circa rufticas casas. IIyberr,at, et prata frequentar, imprimis
revoluta. Synonyma Bellonii , et Aldrovandi , ad haiic spcciem a Linmaeo cit
a t a , pertinet ad ^/üwiarfi hrumalcm, cum omnium rolnimam, et flavcscentcra cfic
dixerit .
Varietatem albam habet ornitjiolggia flohentina Tab.
ALAUDA ( Turdina ) gula eí peclore flavescentibus, fusco-maculatis ^ urgue pojUeo brcviorc,
arcuato.
S Minor
ï I
f„R
if »
f
ii-F^j