D E S C R I P T I O C E L T I S A U S T R A L I S .
Cum Plantarum omniumque Rerum naturallum charaileres claffici, generici, specìfici ex perfo
a i s earundcm descriptionibus erui debeant, ita neceíTe eñ, ut huiusce Plantae accurata
descriptio pracmittatur.
ÀRBoa excelsa, dense ramosa , ambita subrotundo , trunco quandoqiie adeo craiTo , ut 4-5-
pedalsm diametrum baud raro poflldeat. Cbrtex eius glaber & ciuerascens, lignum pallidum
, atque ex anguñis denfisque ílratis compofitum.
FOLIA alterna, pleraque oblonga, aut oblongo-lanceolata, brevi-petiolata, in longum acumen attenuata
, serrata, sature viridia, duriuscula , inaequilatera , utrinque ad lentem "villos
u l a , superne deorsum Ìlriélu aspera , 5-6-7-uncias longa.
Stìpulae lineares, subcirriformes, teneriora duntaxat folia comitantur, dein brevi decid
u n t , iuteo-viridi colore tinitae .
INFLORESCENTIA . E baiì nascentium ramulorum pedunculi tenues, plerique iìmplices, nudi , flores
masculos siiflinent, demum decidui.
E x ' f i n g u l i s foliorum alis pedunculus longior , solitarius, nudus, iìmplex , perfcdum fiorem
proferens.
CALYX floris masculi 4-5-phylIus ; foliolis ellipticis, concavis , decidUIS, apice longìorc denfioreque
villo pubescentibus , foventibus STAMINA totidem, quibus
Filamenta brevia , attenuata, glabra .
Antherae subcordatae, biloculares.
floris hermaphroditi idem.
STAMINA eadem, ut in priore, saepius tamen quaterna, non vero quina, ut posuit
etiam ROZÌER Cours compiei ¡T Agriculture, Artie. Micocoulier.
GERMEN piriforme, lucidum , superum, ad apicem villosulum.
Srril duo, divaricati, craffiusculi, longi, attenuati, tortuofi , denfiifimis papillis barbati.
FRVCTUS . Drupa ovato-sphaerica , primo viridis , rugulosa , pundulata, apice rariter lanata, cal
y c e cincia, longe pedunculata ; pedunculo siibiedo folii petiolo longiore^ carne viridi,
a u ü e r a , sed, cum ad raaturicatem pervenerit, nigra, dulcí, in qua Nux subro
tunda, fovens nucleum album .
L o c c s NÀTAL1S. Circa Romam,&i in Gallia Narbonenfi vid'it RAIUS; in ^/R/CA,SCHAWIUS ; ad sepes,
& in fiíTuris petrarum circa Veronam, SEQIERIUS ; in Aragoniae Regno ad sep
e s , & in montanis circa Calatayud, U Asso,etfx inter ftirpes in Ilispania a LOEFLIKGio
ledas non occurrat ; necuon in Helvetia circa Chiavennam in Valle Augufia, &
sub Gottardo monte, IIALLERUS. Apiid nos ad sepes occurrit, sed elatiorcs Arborcs
cultae sunt, ut ideo liceat dubitare, an non sepiariae propagatae fuerint ab Avibus ex
fruftuum in cultis Arboribus colleclorum nucleis ibidem dcpofitis , ut cum aliis solct evenire
, an veto cicures ex hisce vere spontancis suam originem duxerint. Certe scptcmtriOnalis
Arbor non eft, cum de ea nulla mentio fáña fuerit in Flora Cantabngienft
RELHANH, in Danica OEDERI, in Svecica LINNAEI, in Aufiriaca CRAMERI & IACQUIXH
imo nec in Pedemontana ALLIONII , licct Regio haec ab Insubria Aufiriaca non longo
diftet intervallo. An ideo ex Africa in Jlispaniam , inde in GalUae Regnum , ac demum
in Italiam olim translata? Certe flores perfetìi plerique decidui, multique fructus
iìeriles cxoticum plantae ingenium demonftrare videntur.
OBSERVATIONES . Arbor haec terna die Apr i l i sAnno 1786., in Platea magna Arcìs Ticinenfis, gemmas
protulit oblongas, ramulis villofis adprelTas, cinfìasque squamulis pluribus, imbricatis,
o b l o n g i s , fuscis, apice tomentofis, ia quarum lìnu die sexta eiusdem menfis iam latebant
florum fasciculi. Die decima eiusdem gemmae iam erant explicatae in ramulos
amends quodammodo fimiles, foliosos : foliis oblongis, luteo-viridibus, nervofis, in acu"
men cirriforme attenuatis, ex quarum alis prodibant pedunculi solitarii, perfcdos flores
gerentes -, e bafi vero Horum ramulorum oriebantur masculi flores, nondum penitus
e v o l u t i , pedunculati : pedunculis modo soliiariis , modo vero ramolls, brevibus, quorum
aliqui ex peculiari quafi nido prodire videbantur.
In hoc florescenciae flatu Mercurius in scala Thermometri Reomuriani, decern gradus nondum
attigerat. Interea ramuli elongabautur, alae foliorum omnes erant uniflorae, ex quibus
in adultiore demum aetata unica duntaxat erat frugifera. Folia in loco ilcriliore
latiora sunt, denfiore villo subtus pubescentia nervisque subferrugineis inftruda . Arbor
haec floret adveniente HIRUNDINE Apa, & circa fiorescientíam F&UNI spinosae
vero maturos ineunte autumno profert.
NOMIKA PROVINCIALI^. .
vocant Frigge, Freggia.
Bagolaro.
Perlaro, bine Italorum Feria a DCRANTO diña.
Micocoulier y TOURNEFORT, Micocoulier de Provence^ Buciioz Catalog.
8íc. Mikakoulier . Fàbrekoulier, Falahrikier, ADANSON.
Alatonero, D'Asso.
der gemeine Zürgelbaum.
Cacavia.
the Nettletree, RAIUS, Celti, ìhu..
In sub res
Tridentini
Veronenses
Galli
II Ispani
Germani
Cretenses
Angli
C H A R A C T E R G E N E R I C U S -
ToDRiJEFciRTio eft Genus Plantae flore rosaceo, fìamimbus brevifiìmis, e quorum meditulio surgit
piftillum, quod abit in fruiftum , seu baccam officulo foetam subrotundo. Unde patet
perfecìos duntaxat flores vidiiTc TOURNEFORTIUM .
HERMAKNUS Arboribus bacciferis, monospermis adiunxit .
HAIUS retulit ad Arbores pomifcras , fruiìu imibilicato, quam fi vidiiTet , non disiffet folia gerere
Urticae quodammodo umilia, atque in frudiu latere officulum veltìt quadripartitum
quale extat etiam apud DUHAMELIL-M Traité des Arbres L 143. f. h.
VoLKAMERius peffimum Generis charafterem posuit, dum ait: sunt nuclei solitarii, oUóngi, cum
cortice duro quadripartito, pericarpio seu baccis nigris oblongiusculis biclusu. Flores
perfedi bipetali frucìui infidentes. Habitus totius Plantae arboreus.
Ì."DWIGIUS Genus hoc plantis apctalis adnummns, flores equidem masculos dixit, sed calycem
monophyllum, quinquefidum & fruclnm oflîculo quafî quadripartito donatum, duce
RAIO, eid em aiTIgnavit.
LINNAEUS Stirpem banc ad miscram suam, & iam a proprio FILIO , clariffimoque THUMBERGIO ,
abolitam Polygamiarum claiTem rcfercns, ait calyccm habere monophyllum, in maribus
sexfidum, in perfedis autem floribus duntaxat quinquefidum.