l ' i -
pi'
t • t . .
'ÊM
9 6
109. MUSCICAPA ( Goiavier ) nigra-, subtus fasciarne supercilian albìs.
Ibid. p. 5^. Tab. a 8.
n o . MUSCICAPA ( paiiayenfis ) pennis capitis coUique longioribus & angußioribus.
Statura Ficsdulae . Caput, collum , dorsum, venter, viridi-nigro, at vario lucis fitii in
caeruleum & viulaceum mutabili colore tiiifìa. Remiges primae reariccsque nigrae.
Irides rufae.
Ibid. p. 115. Tab. 73.
1 1 1 . MUSCICAPA ( mahbarica ) dorso alisque nigris-, reäricibus hinis duplo longioribus^ apice
plumofioribusobtufis.
Statura F. domeßicae. Roftrum nigrum . Irides rubra e . Remiges griseae. Peii:us , venter,
tedrices caudae rufe colore tiaftae . CryiTum album.
la China p. 196. Tab. in.
1 1 2 . SYLVIA ( lutea ) area oculorum alba; cauda subfurcata.
Griseo-virent caput, Collum pollice, dorsum, teflrices alarum. Flavcscunt gula, collum
antice, peöus abdomen.
In China p. 105. Tab. 114. f. a- Sylviae genus Kleinianum eft, male neglcdlum.
113. SYLVIA ( capenfis ) grisea-, remigibus ni^ris , margine alb is .
Nidus arboreus , ellipticus, ex goflypio ibidem iguoto, unde Faemina exeunte Mas subito
ingreditur.
Pag. 116. Tab. ao8. f. i.
1 1 4 . PARVUS ( Nelicourvi ) capite gulaque luteis-, remigibus reäricibusque nigris.
Statura F. domeßicae. Collum antice luteum. Lora ad angulum roÌtri pallide viridis . Nuca
viridis, eiusdemque colons dorsum, & cryiTum. Abdomen griseum . Tedrices caudae rufo
violaceae . Irides luteae . Roftrum pedesque nigri.
Niduro suspendir paleis, aut iuncorum culmis , saccatusque eft locus , per quem avis iagreditur,
a quo demum angufta via patet ad pullos.
Ibid. p. aoo. Tab. iia.
1 1 5 . HIRUNDO ( gutturalis ) supra nigra., subtus alba-, gula & fronte fiavescentibus.
Habitus H. ripariae. Fascia angußa, nigra diftinguit maculam gutturalem a reliqua colli
regione.
In nova Guiana p. 118. Tab. 76.
S P E -
97
SPECIMEN BOTANICÜM
D E
CELTI AUSTRALI.
H I s T O R I A.
A p ü d TEOPHRASTUM Planda occurrit frudu Myrti, dulci & eduli, quo Gentes nonnullae, Litophagae
iàco didis, vescebancur, de quibus mentio ßt etiam apud HESICHIUM , HOMERUM,
STRABONEM & alios; unde patet Stirpem banc a Veteribus sub nomine loc i fuiiTe
propofitam, quod cum aliis quoque plantis datum fuerit, ita an Celtim noftram, an
vero aliam plantam, eo nomine indicaverint Veteres, etiamnum ignoramus.
Lotus, tefte PoLYBio apud ATHEKAEUM , Arbor erat cquidem, sed spinosa, foliis Rhamni
paulo latioribus & longioribus, frudu puniceo, parvum uucleum fovente,hinc Rham-
NO Zi^ypho multo fimilior, quam Celti noftrae. Eadem eft LEONIS africani, TOURNEFORTII,
& SCKAWII sentemia, qui' pro Loto Veterum habet Fruticem spinosum , seu Zizyphum
TOURNEFORTII, quem Arabes Seedram appellant. Sed in Flora Aegyptio-ara~
bica diligenti iììmi FORSKALII, nec RffAMnus Zi-^phus, nec nomcn Seedra occurit.
Aliis econtra Lotus NympKeae species erat , de qua OVIDIUS
Ilaud procul a fiagno Tyrios imitata colores,
In spem haccarum florebat aquatica Lotus.
Sed Lotus aegyptia P. ALPINI planta eft perennis, in aquis Indiae, Africae, Americae
crescens, BURMANN Ft. Indie., non autcm arbor, ut putat BUDEUS in notis ad
TEOPHRASTI locum antea citatum.
Probabilior itaque eft eorum dodrina, qui TEOPHRASTUM & PLINIUM secuti Lotwn antiquorum
Celtim noftram fuiiTe arbitrantur, cui frudus vere dulcis, & sapidus, quo Ophelii
exercitum, dum Cartbaginem proficisceretur, hoc unico, alterius cibi defedu, nutritum
faifle, ex aliena narratione, teftatur GAZA, cuius tamen sententiae sese opponens
RAIUS , non banc, sed aliam arborem fuiiTe opinafur, quae militibus hisce, necnon
Lotophagis cibum praeflitcrit, cum nulla gratia tarn ficci, ô exsucci pomi iìt, quale
Celtis iioftra gerit. Hisce tamen baud obftantibus illuftris ADANSONIUS Lotum DiosconiDis
Celtini noftram fuifle teftatur, cuius frudus a Romaois Faba graeca appellabatur,
de qua PLINIUS haec habet ; Lotos, five faba graèca , quam a parvitate fruäus sylvefiris
quidem , sed cerasorum pene forma, Loton appellabant, acque Italiae -familiarem
vocat, cuique Loti nomeii oHm datum fuiiTe BUDAEUS quoque teftatur. Verum tamen fiv
e Veteres sub nomine Lotos, Zi^yphum^ five noftram Arborem iiìtellexerint, numquam
tamen eft i lk, quae Legumen pro frudu gerit, RUELLIUS de Nat. Stirp. L. i. p.
4 4 . , ut ideo mirari liceat , Loti nomen Plantae Generi adeo diverso, eoque ad naturalem
Leguminosarum Stirpium clalTcm pertinenti, a recentioribus Botanicis impofitum demum
fuiiTe , cuius frudus certe non meretur , ut amores quod EURIPIDEM Deliciae Loil
appcllarentur .
B h DE -