U010I03
Teylers Magazijn is het kwartaalblad van Teylers
Museum en tevens mededelingenblad van de
Stichting Vrienden van Teylers Museum
ISSN 0920 0460, Nummer 52 (jaargang 14,
nummer 3, najaar 1996), maand van verschijnen:
September 1996
ABONNEMENT OP TEYLERS MAGAZIJN
Teylers Magazijn verschijnt viermaal per jaar - in
de winter, lente, zomer en herfst. Dit blad infor-
meert u over alle wisselende activiteiten in het
museum en het belicht de achtergronden van de
verzamelingen en kabinetten, de geschiedenis
en andere onderwerpen die in nauwe betrekking
staan tot het museum.
Abonnementen gelden steeds voor een vol ka-
lenderjaar en worden, tot wederopzegging, automatisch
verlengd. U kunt zieh abonneren op
jaargang 1996 door / 20,- over te maken op
bankrekening 56.03.24.979 van de ABN te
Haarlem of postrekening 56.99.019 onder ver-
melding van Teylers Magazijn 1996’.
Geschenkabonnementen zijn welkom, gaame
met opgave of het abonnement voor een jaargang
dan wel voor onbepaalde tijd wordt ge-
schonken. Vrienden van Teylers Museum ontvan-
gen dit tijdschrift automatisch.
AUTEURS VAN DIT NUMMER
B.C. Caron: wetenschappelijk medewerker
Fysisch Kabinet
Dr. J de Vos: waamemend conservator
Paleontologisch-Mineralogisch Kabinet
M. Besselink: medewerker Tentoonstellingen
Drs. M.H. van Hoom: consevator Fysisch Kabinet
Eindredactie: B.C. Sliggers
Vormgeving/DTP: Lambert de Jong, Den Haag
Fotografie: M. Zegel
Drukwerk: Paswerk Bedrijven, Haarlem
Teylers Museum,
Spaarne 16,
2011CH Haarlem,
tel: 023-5319010,
fax: 023-5342004,
e-mail: teyler@euronet.nl
OPENINGSTUDgN:
dinsdagt/m zaterdag 10-17 uur,
zondag 12-17 uur.
Eerste Kerstdag en Nieuwjaarsdag gesloten.
Correspondence met de Stichting Vrienden van
Teylers Museum kan gericht worden per adres
aan het museum.
FOTO OMSLAG:
Door middel van Computertomografie kunnen fos-
siele schedels bekeken worden. Te zien op de ex-
positie Tijd & Leven t/m 10 november.
Goifried ...Aan het Spaarne ligt het Teyler’s
museum. (Ook) hier komt geen
door
Marijke Besselink
sterveling. De laatste bezoeker dateert van 4 September 1928 en
de huidige directeur weet zieh de gebeurtenis nog zeer wel te herinneren.
Hij kan er ook levendig van verteilen en ik heb het ver-
haal menigmaal van hem gehoord. Het was een Heidelberger, die
een groen jagershoedje droeg met een pluimpje opzij. Aanvanke-
iijk verkeerde de directeur in de mening, dat het de poelier was,
die vragen kwam of er nog iets nodig was, maar toen bleek dat
het wei degelijk een bezoeker was, beide hij het stadhuis op om
te vragen, wat hij ermee doen moest. De burgemeester ging on-
middellijk op de fiets erheen en leidde de vreemdeling met zachte
hand buiten de wallen. Hier gaf hij hem een vriendelijk klopje op
de schouder en sprak; ‘En nu maar lopen'. Gevaarlijk was de man
niet. Hij gedroeg zieh correct en is het laatst in Utrecht waarge-
nomen, alwaar men telefonisch gewaarschuwd was...'
Aldus Godfried Bomans in 1962 in zijn stuk Haarlem en de Haarlemmers. Hoezeer is
de situatie veranderd! Naast de tientallen Heidelbergers doen vele nationaliteiten
het museum aan. De huidige directeur is de situatie echter volledig meester.
Als rechtgeaarde Haarlemmer is Bomans
z6lf ongetwijfeld in Teylers Museum ge-
weest. Dit moet dan wel minstens een
kwart eeuw geleden zijn. Men zou er het
gastenboek eens op na moeten slaan.
Op 22 december a.s. is het vijfentwintig
jaar geleden dat Godfried Bomans over-
leed. Teylers Museum is sindsdien veranderd.
Haarlem is veranderd. En eigenlijk
is de wereld sindsdien iets veranderd.
Een geniale, veelzijdige, humoristische
persoonlijkheid was heengegaan. Er ging
een schok door Nederland. In de harten
van vele Nederlanders had Bomans een
warm plekje. Bomans was een Bekende
Nederlander. Destijds was dat nog wat.
Nederland was een stuk kleiner dan het
nu is. De t.v. bezat slechts Nederland 1
en Nederland 2. Het Bekende Nederlan-
derschap moest men verdienen. Anders
dan tegenwoordig waarin men van de
¿¿n op de andere dag Bekende Nederlander
kan zijn omdat men een camera-
ploeg tegen het lijf is gelopen. Bomans
-was naast een veelzijdig schrijver een
mediapersoonlijkheid. Zowel op t.v. als
op de radio had hij in panels de meest
gevatte antwoorden op de hem voorge-
legde vragen. In het radio en later t.v.
programma Houje aan je woord (1960-
1968) verzon hij zeer humoristische om-
schrijvingen op gegeven woorden. In het
radioprogramma Problemen verdwijnen
waar de Kopstukken verschijnen (1959-
1962) had Bomans voor elk probleem
een oplossing. Die vooral ook leuk was.
Het publiek kon niet zonder Bomans.
En Bomans kon niet zonder publiek.
In zijn laatste levensjaren was Bomans
zeer actief geweest; met Michel van der
Pias voert hij een aantal gesprekken over
hun beider Roomse achtergrond, resul-
terend in het boek In de kou, hij doet
mee aan het satirische KRO-programma
Cursief, hij brengt vele boeken uit: onder
andere Van dichtbij gezien (1970) over
zijn reizen naar onder andere Rome en
Jeruzalem, Een Holländer ontdekt Viaanderen
(1971), naar aanleiding van een
verblijf aldaar, en een boek over zijn vader,
Z> man met de witte das (1971). In
1970 verschijnt hij met zijn broer Arnold
en zuster Wally in de NCRV-televi-
siefilm Bomans in triplo, waarin Arnold
en Wally over hun kloosterleven verteilen
en in 1971 verblijft Bomans een
week op het onbewoonde eiland Rottu-
merplaat in opdracht van AVRO en
VARA voor een dagelijks radiocontact.
Het publiek hing aan zijn lippen. Zijn
dood, 22 december 1971, kwam dan
ook als een volslagen verrassing.
1. Harry Prenen en
Godfried Bomans, be-
stuur van De Rijnland-
sche Académie, 1936.
(Foto Kino, Haarlem)