Caulis frudcofus, ramis tetragonis hifpidis.
Folia oppofita, ovata & fubcordata, pedolata, ferrata, tomentofo - fericea.
Verticilli j - 6 flori, axillares, floribus pe'dicellaris.
Calix infündibuliformis, decemftriatus, dentibus decém ariftatis.
Flos albus, labio fuperiore compreflo extus hirfuco, imprimis margine: inferiore
trilobo nudiufculo.
Stamina & Pißillum generis.
E China accepi.
60. G L E C O M A hederacea Linn. S. N. ed. 13. p. 44J.
Omnino Cngulare eft, quod Cl. Scopo/i in FI. Cara. 730. huic fitutn crucifor-
mem antherarum denegec plus millies a noftris Botanieis obfervacum. Primo vere
antherte laepius plane défunt.
fix. C A R D AM 1N E hirfuta Scop. FI. Cara. 2. T. 2. p. 21. t. 3S. anne a Linnti di‘
verfi?
C A R D AM IN E N lellidifoliam Linn, cum arae 1 bellidifolia ejusdem male
confudit idem Cl. Scopoli loc. cit. p. 31. quas optimo jure quoque diftinxit
Gen. de Haller Hift. Stirp. Helv. no. 446 & 476.
62. E R Y S IM VM hieracifalium Linn.
Radix biennis.
Caules erecli, ftricli, quandoque ramofi, multanguli, glabrL
Folia alterna, lanceolata, glabjra , remotius dentata, minime ferrata.'
Flores racemofi, fiavi, débiliter odorati. . , fku . . É lu
Calyx ereflus, connivens, viridi-flavus, apicibus fulcis.
Petala fere linearia, truncata.
Neblarii glandula parva ad ftatnina minora.
Siliquoe ereûoe, ftriclæ, exaâe tetragonæ, fligmate emarginato terminât*.
Ab hoc differt Scop. Fi. Carn. 2. p. 28. 831- Poll. Hift. Plant, t. 2. p. 242.
63. E R Y S IM VM campeflre Scop. Fl. Carn. 2. T. 2. p. 27, minime eft BraJJtca
campeßris Linn, fed potius
Braßica turrita Weigel. Obs. Bot. p. 32. &
Brajßca orientalis Poll. Hift. PI. s. p. 247.
64. E R Y S IM VM Cbeirantboides Linn.
Radix biennis.
Caules ereßi, ftrifli, ramofiflïmi, multanguli glabrL ... .,,tJ
Folia alterna, lanceolata, oblique verfi, glabra, remote dentata.
Flores racemofi, citrini, parum odori.
Calyx ereâus, minus connivens, totus flavus apicibus concolôribus.
Corolla limbus brevior, latior, emarginatus.
Siliqute patentes, tetragonæ, ftigmate minuto terminatæ.
Ois. A bieracifolio ergo præcipue differt foliis parcius dentatis, oblique fitis,
proportione ac colore florum ac defeélu maculae in apicibus calyçis. A noftro
differre videtur Eryf Cbeirantb. Pollich. II. p. 24t.
6j. B V N IA S afpera, filiculis muricatis quadrangulis, foliis laneeolatis fubdentatis,
pilis furcatis.
Radix annua, fubramofo-fibrofa.
Caulis palmaris - pedalis, fubramofus, aculeolis minutis afper.
Folia.inferiora oblanceolata, fuperiora lanceolata, parcius dentata,' piiis albis
furcatis trifidisquehinc inde adfperlà.
Flores racemofi, flavi, Generis; calycibus nonnihil ventricofis conniventibus.
Siliquee breviflîmae, fufco - muricatæ, angulis quatuor oppofitis lèrratis criftatæ •
ftylo pyramidato capitato longitudine filiquæ terminatæ.
Ois. Similis Buniae Erucagini, quantum ex brevi definitione Linneana ac deferiptio-
ne Halleriana patet, diftinctam tarnen puto.
66. C R O T A L A R IA juncea Linn. Mant. 2. p. 439.
Quae ex benevolentia D. Kö n ig in Herbario meo reponitur, calycis labium
inferius cymbiforme quidem habet, led nullo modo obfolete tridentatum dici poteft,
quum ad bafin fere in lacinias très lanceolatas fiffum fit.
67. O N O N IS arvenfis, floribus racemofis geminis, foliis ternatis: fuperioribus
folitariis, ramis inermibus fubvillofis. Prodr. Fl. Scand. 731.
Caules erefliufculi, villofi, virides, vifeidi, fèquentis duplo craffiores, inermes.
Folia fimplicia & ternata, ovata, circumlèrrata, fubtus nuda, fupra villofi: pilis
apice globigeris. Petioli alati, ftipuliformes: alismagnis, lèrratis, fubam-
plexicaulibus.
Flores duplo fere majores fequentis, in racemo terminali, plerumque gemini:
utroque pedunculo ex uno puncto prodeunte.
Calyx villofus, quinquefidus,- dentibus linearibus, acuminatis, ftriatis, quorum
fupremi 2 vexilli dorfum fequuntur : intermedii bini vexilli marginibus in-
cumbunt ôt quintus hiatum carinæ inferne operit.
Vexilhm parum emarginatum. Alæ longitudine carinæ.
Tott planta lèquenti major, magis fuccofi, pallidior, hircino inftrufla odore nun-
quam fpinefeit, nec répit. Conf. A£t. Soc. Phyfiogr. Lund, V. 1. p. 128 ôte. quibus
ex litteris Clar. d s ï a n d r i Lond. Angl. d. 24. lulii 1778 addere lubet.
„ Ononis tua arvenfis eß mitis Clufii ôt hircina iacquini Hort. Find. p. 40.
t. yy. D. lacquin plantam ex Hungaria baluit, uti etianï a D. Lipp circa Brisga-
viam inventant. Neque Anglite, nec Helvetia indigena eft \ bina ideoque in Europa
Onon. mites baSlenus confufte.,, An Ononis mitis Anglica, Gallica, Helvetica a
repente Linn. diverfi?
68. O N O N I Sfpinofa, floribus racemofis folitariis, foliis ternatis folitariisque, ramis
fpinofis. Prodr. Fl. Scandiu. 732.
Caules decumbentes, villofi, rubentes, fpinofi, inprimis a bafi ad mediam. Spinae
bipollicares, fubulatæ, pungentes, rarius foliolo uno alterove donatæ.
Folia St Petioli præcedentis, at minora foliolaque obovata, utrinque pilofi,
nec per totam circumferentiam fèrrata.
Flores remoti ad pollicis 1, 1 2. diftantiam, ideoque vix racemofi, plerumque fa-
litarii; fed fi bini adfunt, pedunculo communi bifido adhærent.
Calyx fimilis antecedentis.
Vexillum minime emarginatum, apiculo molli, fubulato inftruflum. Carina fubtus
magis hians atis nonnihil longior.
F