Utraqne horti noftri alumna eft. Ultima, media quali inter Teucrium Cha-
maedrys et lucidum.
67. P R A S IU M minus. Sp. PI. 838-
MeliJJa fruticofaficula, calyce amplopatulo x a j i Hiß, p/568.
Caules fruticofi, yirgati, tetragoni, folioli, laeves ramoli.
Folia oppolita, petiolata, ovata, ferrata, venofa utrinque glaberrima, laevia.
Flores terminales ramorum, axillares, lolitarii, breviter pedunculati, calyce lon-
giores, albi, in fauce pallide rubropunftati.
Calyx infundibuliformis, patentiffimus, glaber; ariftatus,' bilabiatus, labio
fuperiore planiufculo tridentato : inferiore minore bidentato. Nonnun-.
quam utrumque labium aequale tridentatum.
Corolla laevis ; tubus compreflus,( longitudine fere calycis ; faux ftriata : labiumfu-
pmarereûum, fornicatum, bifidum; inferius trifidum, .lobis lateralibus
verticalibus obtulis, intermedio majore cordato lateribus lleflexis,
Semina 4 baccata in calyce ampliato.
Odor foliorum Dracocephali Moldavicae led debilis.
Ergo nullus charafter, minus a majore diftinguens, a foliis vel illorum crenis.
Rami virgati et odor lubricam dant, fed unicam diftinftionis notam.
6g. L U N A R IA rediviva Sp.Pl. 911. liliculis lanceolatis, radice'perenni.
Ilia eft, quae ad Gudmuntorp inter Diverforia Hurfwa et Hörby crefcit, quam-
que indicavit Beat, l e ch e Primit. florae Scan. p. 12. n. 48. altera.
69. L U N A R IA annua. Sp. PI. 911 liliculis elljpticis, radice bienni.
Non inventa in Scania.
70. C A R D AM IN E parvtflora. Sp, PI. 914.
Crefcit in pratis ad Hunnemara Blekingiae.
71 . A R A B IS Tbaliana. Sp. PI. 929.
Varietas quae prior eft D. de h a l l e r Hiß. fi. Helv. 45 2, cujus folia radicalia
fubdentata, crefcit vulgaris per Scaniam. In utraque varietate pars inferior dimi-
dia caulis hirta eft, reliqua glabra.
72. G E R A N IU M dißellum. Sp. PI, 956.
Lundini copiofe crefcit et corollas profert purpureas, minime pallide incarna-
tas; variât itaque florum color in hac planta, an clima hujus ratio*?
Caulis geniculatus, una cum petiolis pedunculisque hirtiis.
Folia oppolita quinquepartita, lobis lanceolatis trifidis, glabra, mamne et tier-
vis fubtus pilolis. - ■
Stipulae fubulatae, rubrae.
Pedmculi axillares, alterni, biflori, petiolis breyiores.
Calycis foliola ovato - acuminata, trinervia, hirta, ariftata, petalis longiora.
Petala leviter emarginata.
Styli purpurafcentes : Antberae coeruleae.
A rilli hirti, nigricantes.
73. G E R A N IU M Carolinianum Sp. PI. 956.
« Hujus neceflario binae lint varietates. Arillos enim nigros, hirliitos ait 111.
Fqu. a LINNE* Mant. ait. p. 4,4. et d il l e n iu s bort. Eltb. p. 162.; in noftro vero
arilli pallide fufcij Figura d i l i e n i i etiam parum a noftro recedit, quod lobos
magis rotundatos obtufosque habet. Varietatem quidem in Dijf. de Geraniis p. 27.
indicat Nob. b o im a n k u s , fed ex fola denominatione Bocrhaviana nil certi col-
ligere pofliimus.' Calyx, foliorum figura, fplendor et totafacies hoc cum g ex a-
nio lucido ita conjungit, ut facile fola varieras videatur. ;
74. G E R A N IU M pbaeum. Sp. PI. 953.
Prope Norra Wram Scamae invenit antéa laudâtus D, osb e ck -, indeque in
hortum proprium transtulit.
75. G E R A N IU M palujlre. Sp. PI. 954.
Ad Norra Wram D. o s b e c x. ad Ramlofa Scaniae et Âkero SudermanniaeiVw.
76. S ID A pilofa foliis fubrotundis cordatis, ferratis, fupra pilofis, feminibus ecornibus,
.
Radix annua nobis.
Caulis ramofus, procumbens, teres, pilofus.
Folia fubrotunde cordata, ferrata, fubtus fcabra, fupia pilola, petiolata: petiolis
longis pilofis.
Stipulae filiformes, aliquantulum recurvae. !
Pedunculi folitarii (rariflime bini) uniflori, axillares, petiolo longiores.
Calyx fimplex, monophyllus, pentagonus, quinqucpartitus, pilofus.
Corolla Sidae, parva, flava. Stain. et Pifi. generis.
Pericarpium. Arilli 5, membranaceij angulati, apice perforati, monolpermi, mu-
tici.
Althaeamorifolia Ind. Or. ad foliorum finuscapitulisfingularibusparvis r lu k.
Pbyt. T . 132. £ 1. plantam cultam optime refert, fit
Altbaea minima furrccla Veronicae villofae foliis ibid. .£ 3. Ipontaneam eTran-
quëbaria.
Sida cordifolia l i n n . Sp. PI. 961. noneft, noftra enim a figura d i l l . in omni-
bus nimis diftat et deftituitur praeterea omnino corniculis feminum.
Habitat ad Tranquebar, unde femina ad hortum Hafnienfem et fpecimina fic-
ca milit Praeclar. s o m e .
77. G E N I S T A Germanica. Sp. PI. 999.
In Hallandia fponte crefcenteminvenit femper cumlaudenominandusD. m o n -
t i n ejusque tam fpecimina ficca, quam femina, benique nobis communicavit.
78. O N O N IS arvenps. Sp. PI. 1606. fub nominsfpinofae.
Ad eandem Ipeciem referunturJpinofa ex. mitis et ab 111. de l in n e 1. c. ex au-
âoritate l o e s e l i i et a Gen. de u n i. l.ek. H ifi.fi. Helv. T. I. p. 155- no- 35^> nec
tantis Viris contradicere animus eft; dicam modo propria expérimenta : Mitem in
hortum transtuli anno 1773 ibique laete crevit et quotannis floiuit, etiam nunc
1776 mitis ac inermis. Semina fpinofae anno praeterito collegi et praefenti terrae
commifi; prodierunt plantae plures julio, augufto et feptembri florentes, otnnes
fpinis armatae et propriam faciemfervantes. Negat quoque oculatilfimus miller
in D ili, mitem et fpinofam mutarj.
F z