viffimi. .Potius adauream l in n e i c u m tR is io , cuiexemplar involucratae debeo,
refèrrem.
27. G E N T IA N A islandica.lc. o ed . T.343
examinetur anne Svjertiae fît Ipecies.
28. BU P L E U R U M tenuißimum Sp. PI. 343.
Hujus plantae fpecimen in Gothlandia leftum vidi apud G euer. Eqait. Devon
ïNGE STiôM Supr. Cancell. Confil.
29. S IUM angufiifolium Sp, PI. 1672.
Generof. h al l erum hanc plantain pro s io nodiforo Sp. PI. 361. habere, nullum
eft dubium, ex allatis in Hiß. ß . Helv. n° 77s lÿnonymis. Ut en.im figura
Morifonidiaia.optime refert sium nodiflorum; fîcetiamOederi s WM.\angufiifolium, fal-
tem noftrum, eleganter exprimit. Defcriptionibus a Hallero et Gouano datis addam,
qüod coulis apud nos necereétus, neque humanae altitudinis, fed potins diffufus,
brachiatus, 2, 3, rarius 4 pedalis. Diftantiam foliolorum inferiorum, de qua loquitur
ill. G ou A N, in multis exemplaribus ego non vidi, in Sio autem nodifloroCae-
pius. Non tantum foliolum impur mihi Temper trilobum vifum, fed quoque reli-
qua foliola faepius utrinque adeo profunde auriculata, ut triloba dicimereantur. ln-
volucra et involuceüa mihi potius lanceolata quam ovata. Ceterum ferraturae foliorumargutae,
inaequales cum auriculis, faciem dant plantae omnino fingularem.
Synonyma haec erunt,
S IUM angufiifolium foliis pinnatis inaequabiliter arguteque ferratis, auriculatis •
umbellis oppofitifoliis pedunculatis.
Sium angußifolium Eines. S. N. XIII. p. 234.
Sium Berula g o u a n Fl. Monfp. 218,
Sium foliis radicalibus ovatis, pinnatis, dentatis; caulinis appendiculatis umbellis
alaribus. h a l l . / . Helv, 778.
Icon o e d e r i Tab. 247. optima.
Sium 10. R o s e'n obf. bot. p.. 14.
Sium nodiflorum w e ig . obf. tot. p. 27, w il l ic h ill. lot. p. 31. Mu r r a y Prod.
Gott. p. 49.
Sium minus ri v. pert, irreg.
Sium eréftum humilius et ramofîus, foliis profunde ferratis M o r i s a d 28a
S.TX t. 5: fig. 2. minus bona. î ‘
Sium majus anguftifolium Gé ra rd emac. p. 256. fig. mala-
Haec itaque floram Svecicam loço fequentis intrare debet.
30. S IUM nodiflorum Sp. PI. 361.
Planta a me intra patriam nunquam obfervata ; optime ad figuram Morifoni re-
fpondet. Foliola ovata lanceolata, aequaliter nec profunde ferrata, ut ego ilia potius
acute crenâta dicerem, 3 1. 4 parium, inferiors longe remota. Rafo unica
pinna cumimpari coalefcit. Umbella axillaris minime oppofitifolia, plerumqpe exacte
feffüis, raro pedunculo M. 2 linearum longitudine inftruitur. Involucrum et
involucejla linearia. Synonyma funt :
Sium nodiflorum g o u a n Fl. Monfp. 219.
Sium aquaticum procumbens ad alas floridum m o r i s . 3>p. 283 S. IX T j.£ 3 opt
. Sium umbellatum repens raji Syn. IIJ. p .2 11 . Quae fub hoc nomine in g je r a r-
do emac. p. 256et 258 proponitur, noftra eft planta, ut adefcriptione patet
led deficit icon. • r ‘ *
31. A L L IU M urßnum Sp. PI. 431.
In'multis pratis fylveftribus Scaniae vulgare, feapum fert inferne femicvlin-
dricum, ftipeme triquetrum. 1
32. A L L IU M nigrum Sp. PI. 430.? . "
Bulbus o.Vlyl fativi, bulbillis nidulantibus, nonfoetens.
Scapus bi-tripedalis, nudus. laevis, teres, verfus apicem craffior.
Folia, radicalia, lanceolato - linearia, acuminata, fesquipedalia, 2-3 digitos lata,
integerrima, glabra, nitida, craffiufcula, inodora,
Spatha ante explication«» globofa, mutica, membranacea, ftriata, in 3 1.4.
partes inaequales finditur, marcefcens.
Umbella maxima, multiflora, conferta, faftigiata', non bulbifera; peditneuli pol-
licares et fesquipollicares, teretes; receptaculi nulla rudimenta Ipathacéa.
Corolla patens, petalis lanceolatis concavis, albis, carina viridi. Odor fvavis lèd
debilis.
Stamina', filamenta alba; bafi dilatata, connata, germen ampleftentia, fiibulata,
longitudine vix petalorum. Antberae ereâae, fubdidymae, flavae.
Pifiillum ; germen fubglobofum, fulcis tribus profundis, laeve, viridi-nigrelceiis’
fiylus longitudine fere filamentorum, fubulatus, albus ; fligma fimpliciflimum.
Convenit nomini Ipecifico a l l i i nigri exceptis petalis, quae erefta dicuntur-
in defcriptione praeterea ftamina lanceolata et fpatha acuminata vocantur, quaeali-
ter in noftrö fe habent, Nec ullo modo cum fig. r u d b e c k i i Elyf. 2. p, 160, f.21.
■ quadrat. An ideo fit
A L L IUM monspeffulanum, feapo tereti folido, umbella faftigiata, petalis linea-
ribus, foliis lanceolatis, ftaminibus fubulatis g o u a n ill. et obf. p. 24. T. XVI.
Certe conveniunt noftrae deferiptiones, excepta magnitudine, quae fa cultura
dependere queat.
33. S C IL L A italica Sp. PI. 442,
Hanc lifoliam nominavi in A cl. R. Acad. Sc. Svec. 1769. p. 246 ex exemplari
ficco paucifloro, quod tuncad manus effet. -En deferiptionem plantae.
Radix; bulbi congefti, tunicati.
Scapus dodrantalis, nudus, inferne teres, fuperne fiibangulatus.
Folia, radicalia, linearia, feapo fere longiora, vix dimidium pollicem lata.
Racemus conicus, floribus 7 ad 30 et ultra, Iparfis, pedunculatis.
Braßeae 2 ad fingulum pedunculum coloratae; harum una pedunculo longior,
altera brevior.
Corolla patentiflîma, petalis ovatis (pallide coeruleis) lateribus ungvium reflexis.
Filamenta et Antberae ereâae, coeruleae,
Pifiillum coeruleum, germine fubglobofo, fexfulcato: ßylo longitudineftaminum
lineari, perfiftente; ßigma minutum.
Caffula tricocca, trilocularis, fexvalvis, trilperma.
Hue pertinere credo
Pbalangium radice bulbofa, foliis latiffimis obtufîs, Ipica multiflora, ftipulis
longitudine petioli. h a l l . Helv 1212 et J. b a u h. Hiß. 2. p. 581 licet
ltalicam effe negat Gen. h a l l e r. Folia quidem vocat latiflîma fed hoc
ratione ad reliqua Pbalangia faéhun puto.
Hyacintbus germanicus, liliiflorus, ftellaris. lo b . olf. p. 53 ?