91. T R ICH OM A N E S chnnenfe L.
Rudiorem hujus figuram initin. tab>6. max. reuer. D. os bec k dedit, me-
liorem p l d x e n e i inPhytogr. t . 4. f. 1. fob nomine etiam bono, dici-
tur ertim
Adianthum nigrum thinenje tenuiter diuifum pinnis minimis obtufis flerum-
que bifidis.
Stylum fetaceum terminalem, quem pro charactere Triçhomanis habet Ge-
»er. ö l i n n é in plurimis exemplaribus hujus fpeciei fruftra quaefivi, ,vti
etiam in TricbomaneCanarienfi& CulcitraGen, b a n k s . Haec forte ratio
eft, cureandem Filicem fub nomine Adiantbi chinenfis & Tricbomanis cbi-
nenfisin Florafua Indica propofuit Cel. b u rma n n ü s .
92. FU C U S Zeylanicus caule triquetro, foliis ouatis petiolatis denticulatxs
criipis veficulis ouatis carinatis pedunculatis,
E Mari,Ceylanico mißt D. Kö n i g .
Gaulis triqueter ramulis breuibus vhdique obfitus, quos terminant rudimen-
ta foliorum crilpatorum.
Folia explicata ouata, denticulata, Inargine crifpo.
Veficulae rariores, folitariae, ouatae, bicarinatae, pedunculatae.
d e s c r i h i o n e s
EPIDENDRORVM
I N I N D I A O R I E N T A L I F A C T A E "
A
D. IO. G E R H . Ç 0 E N I G ,
l