34. C O N V A L L A R IA bifolia Sp. PI. 452.
Ut unicam tertiam partem in partirionecorollaeftaminumque numero .excluait
pulchella planta, in piftillo.quoque idem obfervat; ftigma enfin gerit leviter bifi-
dum, baccatnqfls produeit bilocularem.
35. JÜ N C U S éjfitfosSp. PI. 464.
Singulärem hujus varietatem, quàe s c h e u c h z e r o in Agrofl. p.343 j^uncut
aquations, medulla fere deftitutus, panicula (parla, audit, a Nob. l e ch e ad Fo-
glefong in' Clivo Viperino, leftam vidi. A vulgari, quantum obfervare potui, dif-
fert tantum capfulis anguftioribus, auflioribus si medulla culmumnonfarciente, fed
ifthmos tantum formante.
36. JU N C U S articulatus Sp. PI. 465.
Tres .hujus priores 1. cit. adduftas varietates in Scania legi, circa quas id modo
monendum elfe pu to, Gen. de h a l l e r in Hiß. ft. Helv. e ÿtmco articulât0, (ine
fufïïcienteraTÏónermfecifl'e^fró\r, idque eo minus,, quo certiorfum, nonomnes has
varietates confiantes elfe. Cui bono citatio figurae Tabernaemonrani fit , non video,
adeq enim rudis.eftet mala, ut ad quam Ipeciem pertineat , judicatu foret impofli-
bilë, nifi cxprcflc in dèfcriptione dixiflet folia ardculata elfe.
37. JU N C U S nodofus. Sp.Pl. 466.
Hue pertinere Gramen junceum.elatius pericarpiis ovatis, americanum p lu k.
Pbyl. T. 92t f. 9 dubiro, et Hoc praecipue'ex eo, quod folia in ejus figura nec articula
ta pinguntur, neqne capitati finit flores, fed omnino diftinûi.
gg.: JU N C Ü S -bttfonius. Sp. PI, 466.
Varietas hujus s feu
Gramen holofteum alpinum minimum C. B. Pin. 7 in Scania non eft rara.
39. JU N C U S campeßris. Sp. PI. 46g.
Hujus quoqne varietatem lingularem ad praedium Ljungby in Willandia legi
. quae cum nulla ab 10. à i in n f.' 1. cit. alla ta convenire mihi vidétur. Téherior
multo eft Gram. hilf, capit. plyllii C. B. Culmus folio unico, brevi, anguftiflimb in
medip inftruitur, capituloque uno vel dupliçi, pedunculate terminator. Capitula
haec vél fpiculae li mavis, breviores funt, quam in varietate.lapponica ß. '
40. A L.1 S M A rammculoides. Sp. PI. 487.
Eft quoqne Scaniae incola, illam enim in viis humidis per campum arènaceum
grpminofupinterEngelhohnetRao Cel. D. l e ch e legit, ut ex Herbario ejus inçel-
lexi. In fimilf loco cum Myrica Gale florentem inveni d. 7. Julii interHelfingborg
et Rao.
41. E P IL O B IU M rofeiim folds oppofitis alternisque ovato lanceolaus petiolatisf
ferratis glabris s c b l e b , Lipf. p. 147.1
Plantam ad featurigines Scaniae et Hallandiae fads frequentem faepius vidi, fed
pro diverlà fpecie non habui, varietas enim eft Epilobii montant, quaehuic liiil&ina»
praeter ftigma, quod habet quadrifidum.
42. EPILOBIUMp«rc>//7orHra folds oppofitis lanceolads ferratis, feffilibus cauleque
villofis. s ch r e b . Lipf 146.
Plantam raram unico in loco, nempe ad Görarps möUa inveni, optime deferi-
ptioni Scbreberianae convenientem.
43. T R O P A E O L U M minus. Sp. PI. 490.
Revers ftylos habet très, licet inferiore parte connatos , ut ftylus trifidus dici
poflit, nec tarnen aequaliter fiflhs... Stigmata depreffo - plana. Rarius ftarnen no-
num caftratum adeft.
44. P Y R O L A E Svecanae diflimili ftigmate inftruuntur.
Rottmdifoliae eft ineraflatum, quinquedentatum, dentibus erectis acutis. Huic
exafte fimile eft
Vnißorae, nifi quod majus fit et peltatum, ideoque coroniforme appellari p o f
• fit.
Minoris eft peltatum, convexum, quinquelobum, ut etiarn
Secimdae, fed hoc poris (final quinque permfum.
Umbellatae fublèlïïle eft, magnum, orbiculatum, in medio excavatum.
45. SA X 1F RA G A autumnalis. '
Sub hoc nomine plantain in A£l, Reg, Ac. Scient. Holm. 1. cit. p. 240 propofui,
quae longe alia eft. Anfiim errandimihipraebuere pili foUprum pro ciliis habidet
a Nob. rosen b lad obf. hot. p. 27. deferipd et a me vifi, una cum icone Breynia-
na ab 111. Eqtt. à l in k e ad av.tunw.alem citata; Jam autem dum in altera Manti fa
p. 393 obl’ervo et figurant b r e y n i i transpofitam efle etmentionem fieri peduncu-
lorum pubefeentium, video quoque me non s a x i f r a ’gam antumnalem, fed Hir-
culumin palude ad Olferöd collegifle. Lanuginis ferrugineaë in peduncufis men-
tionem injecit b r e y n ius Cent. p. 105 pedunculosque etiam in figura Kirfutos no-
tavit. Summitatem eaulis lanugine rubiginofit denfiflima teftam pronunciavit Nab,
Ro sen b l A p i. cit. p. 26. In Tabula CC Fafciculi IV; Florae Danicae optime ex-
primitur hoc tomentum, a nobis quoq.ue in fpeciminibus .omnibus obfervatum.
Hinc facile inducerentur, ut tomenti hujus mentionem in charaflere Ipecifico s a x i -
e r a o a e Hirculi effenrialem crederemus; quominus autem hoc abfolute ftatuere
poflitnus, impediunt figurae et deferiptiones in Gen. de h a l l e r H ifl.ft. Helv. T.
I. p. 417 tab. XL. et Cel. g me lin FI. Sib. T. IV p. 165 Tab. XLV, £ 3. ubi omnis
tomenti yeftigia exulant. Verum eft, in H ifl.fi. Helv. plantae tribui caulem uniflo-
rum et petala latiflima, nihilo tarnen minus ex figura et deferiptione gm e l in i citata,
dubitare non poflum, eandem ah utroque indicari, ideoque ex charaflere ejus
expungi debere verba caule unifloro (in tot Ipeciminibus, quot in Scania lefta vidi,
pedunculi 2 1. 3. there); Ceterum petala ab utroque multo latiora pifta funt, quant
vel noftra planta habet vel b r e y n i 1 o e d e r i que, id autem folurn vel clima effice-
re poterit. Exemplar quidem ad manus eft, pedale, quod in Alpibus Lulenfibus
decerpfit AdmI Rev. Praepos. hollste'n , nobis vero amice communicavit Exper.
D. D. Mo n t in , cui unicus eft; flos, fed petala Hallérianae et Gmelinianae
multo anguftiora et pedunculus mânifefte tomehtofus, licet, paulo rarius fit tomentum,
quam in Scanica planta. An ideo ad hanc circumftantiam non attenderunt
Excellentiflimi Viri, vel vera fit varietas pedunculis glabris, iis disquirendum re-
linquo, quibus datum eft, plantant Helveticam aeque ac Sibiricatft intueri. Si ita,
character , hanc ab autumnali diftinguens, difficilis erit. Pilis aliquot gatldent folia
Hirculi, unde ciliata (* ) dici poflènt, fed differunt haec cilia quam maxime ab
illis, quae in Sa x if r a g a Hizoide obviae funt, de qua infra monendunt. Folia ra-
dicalia nobis funt lanceolata: caulina linear!-lanceolata, qualia quoque in figüris
g m e l in i et o e d e r i expiefle videre licet; in fpecimine Alpino elliptica vidi. 1
sax i f r a g am autumnalem ab omni alia diftingu ere vtilt ; C/«r. s c o p o l i
Ann. Hifl.Nat. 2. p. 50. caulibus foliofis, floribuset pëtalis (lavis croceo- punâatis,
fed eosdem habet^ chnraéteres Hirculus nofter, quare aliae funtquaerendaediftinûio-
nis notae.
(* ) Cilia haec non bene exprimit figura 0 e d e k i citata: nimis eniin crebrae funt et non pilorura
fed acuieolorum forma, qualia in aizoide, minime vero in Hiiaulo noftro videmus.