
§ 2. Corolla subrotunda ventricosa: labio tubi longitudine. Stamina tubo sequalia.
7. DIGITALIS UEVIGATA W. & K.
T ab. 10.
D. glaberrima, ramosa; foliis lineari-lanceolatis, floribus sparsis impubibus.
D. laevigata. Waldst. et Kit. Plant. Hung. 2. 171*. t. 158. Pers. Ench. 2. 163. Elm.
Mon. 44.
Hab. Locis rupestribus calcareis montosae Croatiae (W. et K .). %. (v. v. c. hort. Kew.)
Tota glaberrima. Caulis ramosus, 2-pedalis. Folia nitida : radicalia obovato-lanceolata,
obscurè dentata; caulina lineari-lanceolata, recurva, 5-nervia. Racemi floribus sparsis,
distantibus. Bractece inferiores floribus longiores. Pedunculi calycis longitudine.
Sepala angusta, subaequalia. Corolla flava, ventricosa, subglobosa, reticulata, laciniis
ovatis, ob tu sis: labio multo majore, ciliato, apice dilatato, albo.
8. DIGITALIS SIBIBICA.
T ab. 11.
D. villosa, ramosa; foliis ovatis distanter dentatis, floribus sparsis pilosis.
D. calycinis foliolis acutis, foliis ovato-lanceolatis nervosis. Mill. Diet. No. 9-
Hab. In Sibiriè, (Bell); Tartari& (Miller), (v. ic.)
Caulis ramosus, supernè villosus. Folia sessilia, ovato-lanceolata, serrata, plana, pilosa;
superiora integerrima, villosa. Flores sparsi, ferruginei, reticulati. Pedunculi villosi
calycibus breviores. Sepala subulata, villosa. Corolla ventricosa, hirsuta; laciniis
ovatis, transversis, acutis ; labio porrecto. Stylus basin versus pilosus.
Obs. 1. Species omnibus antea cognitis valde dissimilis. Bauerus iconem delineavit
ad plantam floridam e seminibus Sibiricis in horto Domini Bell. Exemplar nullibi detexi.
Millerus olim coluit, si rectè ejus synonymon citaverim.
D. racemo denso pyramidali, sepalis marginatis, corollas labio ovato integro barbato.
D. ferruginea. Lob. Icon. t. 573. Linn. Sp. PI. 867- All. Ped. 1. 71* Willd. Sp. 7*
286. Bieb. Taur. Cauc. 2. 80. D. C. Fl. Fr. 3. 597- Pers. Ench. 2. 162. Elm.
Mon. 43.
D. angustifolia flore ferrugineo. Bauh. Pin. 244. Mor. Hist. 1. 477. sect. 5. t. 8.
Quer. Fl. Hisp. 5. 52.
D. ferruginea folio angustiore. Bauh. Hist. 2. 813.
D. flore ferrugineo. Riv. Monop. t. 105.
D. latifolia flore ferrugineo. Toum. Inst. 166.
D. ferruginea ; foliolis calycinis ovali-oblongis obtusissimis membranaceo-marginatis
glabris, corollee labio superiore semibilobo; inferioris lobo medio oblongo concavo
barbato ; lateralibus acutis nanis. Brown in Ait. Kew. ed. alt. 4. 30.
ß. parviflora, floribus duplo minoribus.
Hab. In Pedemontio (D. C., All.); Hispaniê, (Quer.); Hungarrä (Waldst.); Caucasi
Iberici sylvis (Bieb.); ß. Persiè. et Caucaso Pall. If. (v. v. c. et s. sp. herb. Lambert.)
Caulis erectus, parum ramosus, densè foliosus, glaber. Folia glabra, v. ciliata, lanceo-
lata; radicalia elongata, subundulata; caulina sursüm sensim breviora. Racemus
longissimus, densissimus, pyramidalis. Bractece inferiores floribus longiores, superiores
breviores. Pedunculi calyce breviores, glabri. Sepala oblonga, glabra, marginata.
Corolla ventricosa, subrotunda, pubescens, ferruginea, intus reticulata: labio ovato,
porrectó, integro, barbato, plano, tübi longitudine.
O Bs. 1. Figura Lobelii nimis est ramosa; et quodammodo habitu D. sibiricce. Vix
autem speciei alterius.
O bs. 2. Varietatem ß tantum in herbario Lambertiano vidi. Flores duplo min ores«