C 5 4 ]
ARGYROCHÆTA. 1
C H A R A C T E R GENERI CUS .
Calix communis pentaphyllus , zoliolis ovatis acutis.
Corolla composita radiata. Corollula; hermaphrodite plurima? in disco: feminea? quinque in
radio. Propria hermaphroditis infundibuliformis, quadridentata : femineis orbiculata,
j emarginata , bidentata , marcescens.
Stamina hermaphroditis: filamenta quattuor minima : anthera tubulosa.
Pistilum hermaphroditis: germen minimum sterile; stylus capillaris, corolla longior ; stigma
globosum : femineis germen ovatum , compressum , perianthio propria obvolutum;
stylus brevissimus j stigmata duo erecta. Perianthium istud est diphyllum, foliolis ca-
rinatis, carinis oppositis in quibus postea semen includitur a quo foliola pendent filo
hinc inde a summitate seminis descendente ad basim car in x.
Receptaculum minimum paleaceum ; paleis disci cuneiformibus j radiorum orbiculatis,
dorso seminis inter ipsum et calicis foliolum positis.
Semina hermaphroditis nulla ; femineis solitaria , obovata , extus conyexa , intus nonnihil
concava; aucta apice alis duabus ovatis brevissimis.
Obs. Genus Chrysogono affine a quo differt I? Disci flosculis quadrifidis, te-
trandris. 2? Radiis orbiculatis bidentatis. 3° Seminum pappo bialato. 4* Funiculis aut
filis , quibus perianthium partiale adnectitur semini. Linna?i chrysogonum numquam vidi
vivum cuius fructificationem explicavit novissime Schreberius, et luculentius Ga?rtner;
vol. 2 , pag. 4 3 7 , tab. 1 7 4 , quam a nostra? planta? fructificatione diversam esse com-
pertum est.
ARGYROCPLETA BIPINNATIFIDA. Tab. 378.
4 1 6 . A rgyroch^ t a caule herbaceo ramoso : foliis bipinnatifidis, pinnulis decurrentibus.
Caules pedales et amplius , ramosi , sulcati , villosi.
Folia alterna, bipinnatifida , pinnulis obtusis, denticulatis, decurrentibus, subalternis et
' aliquando oppositis.
Flores corymbosi terminates.
Calicis communis foliola extus villosa, intus glabra, trinervia.
Corollul® omnes argentei coloris, minim®. Disci pale® candid®, flosculis longiores, apice
■ truncat®, brevitcrque tomentos® : radiorum non ita alb®, basi cordats ubi nerruli in-
cipiunt tres aut quattuor divergentes.
Semina nigricantia : funiculi fusci.
Reliqua ut supra in charactere generico.
Habitat prope Ixmiquilpan oppidum mexicanum, ubi earn reperit D . Ludovicus Nee. Q
V id i vidam in Regio horto Matritense florentem mense Iulio anni 1 7 9 7 .
Explic. tab. in qua omnes fructificationis partes auct® sunt, a Flos integer, b Calix communis.
c Palea flosculi hermaphroditi. d Flosculus hermaphroditus. e Idem expansus.
ƒ Radius, g Huius corolla multoties aucta. h Palea. i Radius interne spectatus. k Idem
absque palea. I Idem ubi perianthii proprii foliola discedunt, retenta adhuc funiculis.
m Semen cum pappo bialato. n Idem multoties auctum.
Obs. Descriptiones huius plant® et sequentium numeris 4 1 7 , 4 1 8 , 43 2 , 43 5,
437 k g t in Regia Medicin® Academia die 1 2 Octobris. Eas postea die scilicet 16 No-a)
( (a) Argyrocomam dixi in dissertatione lecta
quibus pappus plumosus ; claritatis gratia A r -
in Regia Medicinæ Academia : verumtamen quia
gyrochaetam nunc nomino meam plantam , quasi
clarissimus Gærtner Argyrocome nominavit plan-
argenteo capiilitio ornatam } qualiter apparent eius
tarum genus ad quod reduxit Linnæi Xeranthemata
flores.
I « i l
vembrîs piiblici iuris fecit Matriti D. Casimirus Ortega in opusculo cui titulus Nov arum
aut rariorum plant arum horti Kegii botanici Matritensis descriptionum decades. Valde
probo Regii horti plantas elucidari a Professoribus, quos , omnesque vere Botanicæ ama-
tores vehementer hortor, ut non modo illas describant, verum etiam patrias, atque raris-
simas exoticas quæ in herbariis conservantur , ut exteris innotescant nostræ in re herbaria
divitiæ, et Hispanorum studium in Botanica promovenda. Interea vero dum memorati professons
connatus laudo meo Utens iure illarum stirpium descriptiones quas primus ega
cum collegis in Academia communicavi publici iuris facio simul cum earumdem iconibus.
MIRABILIS CORYMBOSA. Tab. 379.
4 1 7 . Mirabilis caule tetragono dichotomo : foliis cordatis : floribus corymbosis.
Caulis tripedalis et ultra , tetragonus, dichotomus, villosus præsertim tener.
Folia opposita , petiolis multoties longiora, cordata, ovato-lanceolata , limbo sæpius cris-
p o , duriuscula , et pagina inferiore glauca.
Flores corymbosi terminales, corrolla expansa subsessiles, quorum pedunculi sensim elon-
gantur.
Calix campanulatus, inferus, semiquinquepartitus, laciniis adpressis, corolla exsistente
parvus ; qui post huius casum crescit apparetque initio luteus ; expanditur deinde in
peltam membranaceam castariei coloris, quinqueangulatam , quinqueradiatam , radiis
venosis.
Corolla supera , monopetala tubo brevi, limbo violaceo-rubente, patente , quinquepartito,
laciniis emarginatis.' :
Staminum filamenta tria et aliquando quattuor rubentia , corolla paulo breviora, inserta
germinis apici nonnihil cavo sub squamulis minimis : anthera? lutescentes , ovatæ,
didymæ.
Germen in fundo calicis et infra corollam , ovatum , quinquestriatum ; stylus staminibus
longior : stigma dilute coeruleum , capitatum , mamillare.
Fructus est nux monosperma in centro calicis expansi, ovata , pentagona , sulcis longitu-
dinalibus verrucosis.
Habitat in Nova-Hispania %. V id i floridam in R. h. Matrit. mense Iulio anni 1 7 9 7 .
JExplic. tab. a Flos integer, b Calix. c. Idem expansus in cuius centro germen et corolla.
d Genitalia, e Calix fructifer. ƒ N u x aucta. g Huius sectio.
Obs. E x hac specie et alia congenere quam descripsi pagina 1 1 3 primi voluminis novum
genus condere voluit D . Casimirus Ortega, vestigia proculdubio premens D . Antonii
Turræ , qui ex mea planta V itmaniam fecit. Perperam id factum fuisse demonstravit
Mantua? P. Dominicus Nocca , cuius sententiam firmatam postea vidimus in Illustratione
generum a D . de Lamarck Parisiis édita , qui Turræ opinione contemta meam plantam-
inter Mirabiles colocavit : nauci ducens concivis sui D . L ’heritierii sententiam , qui ex
eadem planta Oxybaphum tamquam novum verum genus evu lg a v it, a mirabili diver-
sum numero ternario staminum , et calice in fructu peltato. (fl) Numerum et figuram
quarundam partium in plantis variare norunt omnes, quin ex illis natura? dissidentibus
factis genera continuo mutent aut nova condant.
CUPHEA PROCUMBENS. Tab. 380.
4 1 8. C uphea caule herbaceo, ramis procumbentibus ; foliis ovato-lanceolatis subhispi-
dis, breviter petiolatis.
(fl) Willdenow sp. pl. 3 vol. i , pag, 18g Berolini 1797.