'778
Cisa , Pistorii in herbidis plateæ S. Dominici. Filius
attulit ex Pisanino alpium Apuanarum, ex Apennino
Bonon-iensi in sylva dell’Acero, in Cimone di Caldaia,
ne' Monti grossi prope il Balzo d!i Salaiolo, et in fa-
geto di Castiglione de' Pepoli. Habui ex alpibus Pe-
demontanis a Prof. Balbisio , et ex pascuis ad ther-
mas Valderias a Berteko , ex Tyroli meridionali in
districtu Roboretano prope Colsanto a F acchikio, ex
Piceno in monte Acuto ai prati d’And ab Orsino , ex
editis Apennini Pistoriensis a Prof. Petro Sayio , ex
monte Pollino Calabriæ ab Eq. Parolihio . Floret Julio,
Augusto.
Radix fusiformi-ramosa. Caules ex collo radicis plures ,
flagelliformes , prostrati, repentes, teretes, foliosi, sur-
sum emittentes ramos.floriferos , a tribus , quatuorve
pollicibus ad semipedem longi. Folia radicalia longiu-
scula, reliqua breviora, omnia filiformi-subulata , se-
tula brevi, vix semilineari apice aristulata, sæpe fal-
cata, basi utrinque expansa in membranulam albam,
cujus ope subconnata, sæpe ferentia in axilla fascicu-
lum foliorum ex ramo abortivo . Pedunculi solitarii ,
terminales, filiformes, subinde ultra pollicem longi,
cernui, rarius erecti. Calycis foliola oblonga, obtusa,
vel acutiuscula , margine albo-membranacea . Corolla
alba,calyce duplo longior. Stamina decern. Stili quin-
que. Capsula calycem paulo superans, dehiscens val-
vis quinque, apice recurvulis. Semina minutissima ,
reniformia, lsevia, ferruginea, dorso canaliculata. Tota
planta nunc glabra, nunc tenuiter pubescens, pilis
apice glanduliferis.
Phytolacca decandra L. ubique indigenatum nacta in
Italia planta advena e s t.
FINIS VOLUMINIS QUARTI.
SPECIES ADDENDÆ.
i. Romueea Linaresii: loliis subulatis, compressis, ca-
naliculatis, rectis, recurvisque; caule ramoso; spatha
interiore late albo-membranacea ; staminibus pistillo
; longioribus.
Perenn. Habui e maritimis Panormitanis alia Renella a
Prof. Parlatore . Floret Martio, April!,
y aide proxima Romuleoe Bulbocodio, sed gaudet corolla
tota purpurea, saturatius in fauce, staminibusque pi-
stillum superantibus.
a. Eleocharis multicaulis : radice subrepente ; calanm te-
reti ; spica oblonga ; stigmate trifido j nuculis, basique
stili acute trigonis.
E. multicaulis Smilù. Engl. Fl. I. p. 64. Hook. Brit. FI.
ed. a. p. 29. ™
Scirpus multicaulis Engl. hot. v. 17. tab. 1187. opt.
Perenn. Habui ex Apennino Lucensi a Prof. Pcccinellio.
Floret Julio .
Eleocharis palustris ab hac differt radice late repente,
stigmate bifido, et nucula prorsus lenticulari.
3. Andropogow pubescens : panicula ramosa , pedunculis
apice pubescentibus; spicis conjugatis, villosis; aristis
flosculo sexies longioribus.
A. pubescens Vis. Pi. rar. in Dalm. det. p. 3.* Reich.
Exc. I. p. 33. n. 206.
Perenn. Habui ex Campania felici a Caserta ab Eq. Gus-
sotao . Floret autumno .
Andropogon Jiirtum L. distinguitur ab hoc pedunculis
apice crinitis, locustis villosioribus, et brevius aristatis.
Ulterius inquiratur, num alterum sit varietas alterius,
. cum promiscue occurrant apud nos.
4. Hierochloe borealis: pedicellis glabris; valvis calycinis
ovato-lanceolatis, acutis; flosculis villosis, masculis sub
apice breviter aristulatis, muticisque .
H. borealis Spr. Syst. veg. i .p. 274. n. 1.
Holcus borealis Sturm. Deuts. FI. 1. abt. 40. heft.
H. odoratus Svens, hot. v. 3. tab. 168.
Perenn. Habui ex Tyroli Italico a Soreghes di Fassa prope
Campitello juxta Avisium, ubi tarnen rara, a Fac-
chihio . Floret Majo, Junio .
Expunge ex FI. Ital. v. r. p. 481. n. 1. synonymon Botanici
Suecici, quod certissime pertinet ad Hierochloeni
borealem.
5. Aruudo Halleriana: racemo innupto stricto, florents