superiora interdum in axillis bulbillifera,bulbillis ovol-
deis , acutis , albicantibuS , sessilibus , solitariis , vel
duobus-tribus glomeratis. Flores in racemo terminalj,
simplici, pauci-plurifloro, erecti, fere inodori, ludunt
solitarii. Pedunculi crassi, sublanuginosi , nudi, aut
uno , alterove foliolo lineari instructi. Perigonium forma
prsecedentis, sed paulo brevius, ore patulo, le-
niter recurvo, aurantio-croceum , nitens , extus pal-
lidius . Sepala ovato-oblonga . nervo dorsali canalicu-
lato, sublanuginoso, basi in unguem crassum longum
angustata , apice obtusa , barbulata, intus multistria-
t a , striis elevatis , in ungue duabus mediis pubescen-
ti-barbulatis, omnibus inferne acie instructis carun-
culis subulatis, croceis , superne lineolis carunculosis ,
atrorubentibus . Stamina filamentis subulatis , croceis ,
antheris rubidis , polline croceo. Stilus crassus, trique-
te r , stamina squans. Stigma capitato-trigonum , lobis
peltato-recurvatis, rubidis. Capsula oblonga, obtusa,
sexsulcata , basi angustata .
Supervacaneum prorsus est dirimere banc speciem in
varietates a proportione partium, et a pr*sentia, vel
defectu bulbillorum . In locis calidioribus frequentius
occurrit caule sine bulbillis, contra in frigidioribus .
3. Lilium Porhponium : caule superne subnudo ; foliis li-
nearibus, creberrimis , sparsis, ciliolatis, superioribus
filifo rmibus ; floribus reflexis, sepalis revolutis .
L. Pomponium Sp.pl. 434. All. Ped. a. p. 160. n. 1887.
Coll. Herb. Ped. 5. p. 407. n. 3. Pollin. Per. 1. p. 46a.
De Cand. Franq. 3.p. aoa. Reich. Exc. 1 .p. io3. n. 696.
L. rubrum praecox Clus. Hist. pi. lib. a. p. i 33. fig.
Martagon Pomponium Dali. Jard. du Roy tab. 10. non
numer.
Lilium Martagon flavum angustifolium Wein. Phytant.
tab. 660. fig. c.
Ital. Giglio rosso Targ. Tozz. Diz. bot. a. p. x34-
Pererm. Habui ex Liguria occidua in montibus del Ce-
riale a Prof. Sassio, ex Col di Tenda a Prof. Balbi-
sio . Floret Majo, Junio .
Bulbus imbricatus, fibrae radicantes supra, et infra bul-
bum , ut in praecedente . Caulis angulatus, erectus,
glaber , pedalis-sesquipedalis , superne subnudus, reli-
qua parte totus foliosus. Folia sparsa, creberrima, ima
linearia , duas-tres lineas lata, plana , obtusa, reliqua
angustissima, lineari-filiformia , acuta , canaliculato-
-triquetra, omnia margine minute, et creberrime
ciliolata . Racemus terminalis , paucifloms , vel flos
solitarius. Pedunculi crassi, cernm, ad eorum basim
folium solitarium, vel duo-tria vertidllata, nudi, aut
uno, alterove folio adspersx . Folia floralia caulmis
superioribus similia . Perigonium potms parvum, mi-
niaceum, aut miniaceo-aurantmm . Sepala Unceolata^
revoluta, apice obtusiusculo s puberulo, mtus iniern
lineolis carunculosis adspersa . Stamina erecta , h a-
mentis apice incurvis. Anther* oblongs, flava. Stilus
staminibus sub*qualis. Stigma capitato-trigonum, lobis
peltato-recurvis . , . . . W*
Lilium Pomponium Red. Lib 1. tab. 7. hujus oci nu 1
mode est, sed pertinet ad Lilium chalcedomcum L.
4. Lilium c a r n io l ic um : caule erecto, superne axius o
lioso; foliis omnibus lanceolatis, sparsis, margine, sub-
tusque nervis dense ciliato-pubescentibus; fionbus reflexis
, sepalis revolutis.
L. carniolicum Beruh, in Koch. Syn.p. 7°o-
L. chalcedonicum Jacq. Austr. 5. p. 37. app. ta< zo.
Pollin. Per- 1.77.46a. Röhl, cum Mert. et K o c h . Deuts.
FI. a.p. 535. Reich.Exc. 1 .p. io 3. rc.695. Host.Austr.i.
p. 4a5. Scop. Cam. ed. a. tom. 1. p. a4o.
L. pomponium Sujfr. Foroj. p. i 33. .
Altro Hemerocalle Matth. Palgr. an. l 585. tom.z.p. 93a. ng.
Lilium Martagon Bizantinum Hemerocallis dicta Wemm.
Phytant. tab. 660. fig. b.
Ital. Riccio di dama
Perenn. Habui ex Summano Vicetinorum a Mowtikio,
ex montanis herbidis di Kochusch in ditione Terge-
stina a T ommasiwio . Floret Majo , Junio .
Radix ut in pr*cedente . Caulis magis striatus , pedem ,
aut paulo ultra longus . Folia omnia lanceolata , plan
a , crebra , sparsa, supra glabra, late viridia, subtus
nervis, ut et margine , minute , crebre ciliolato-pube-
scentia, pallentia, inferiora gradatim decrescentia, obtusa
, quinque-septemnervia, superiora acuta, tri-quin-
quenervia , suprema inter se remotiora , ipsa quoque
decrescentia . Flores solitarii, vel plures racemosi. Pedunculi
cernui. Perigonium paulo grandius , pulehre
coccineum, intüs inferne lineolis, punctisque verru-
culosis adspersum. Sepala lanceolata , revoluta , obtu-
siuscula, margine superiore, et apice puberula. Stamina
stilo paulo longiora .
Matthiolius habuit plantam suam ex Carso, deditque
bonam figuram ejus, hactenus a botanicis prstermsam.